ΚΑΛΗ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ ΜΕ ¨ΚΥΡΑ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ¨ , ¨Σ΄ΧΩΡΜΕΝΑ¨, ¨ΧΑΣΚΑ¨ ΚΑΙ ¨ΧΑΡΤΑΕΤΟΥΣ¨ ΑΠΟ ΜΑΘΗΤΕΣ (ΤΑ ΜΙΚΡΑ ΜΑΣ ΠΙΓΚΟΥΪΝΑΚΙΑ) ΚΑΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΚΟΥΛΟΥΡΑΣ
Published 25 Φεβρουαρίου 2023
Διότι, «οι ρίζες δεν είναι, μόνο, για να γυρίζουμε πίσω,
είναι για να βγάζουνε κλαριά.
Άμα δε βγάζουνε,
είναι παλούκια καυσόξυλα»
(Κατερίνα Γώγου, ¨Ιδιώνυμο¨)
Μια μέρα αφιερωμένη στην Παράδοση ήταν η τελευταία Παρασκευή, πριν την Καθαρή Δευτέρα.
Μια μέρα αφιερωμένη σ’ όλες τις γιαγιάδες και τους παππούδες μας (ζώντων και κεκοιμημένων-για εμάς τους παλαιότερους), που κρατούσαν ως ¨κόρη οφθαλμού¨τα έθιμα του τόπου μας, του λαού μας και πάλευαν , πεισματικά, να τα μεταδώσουν στις νεότερες γενιές.
Μια προσπάθεια που εμείς, εδώ στο Δημοτικό Σχολείο Κουλούρας, με σεβασμό και αντιλαμβανόμενοι τις σημαντικές κοινωνικές αλλαγές της εποχής μας (πολυπολιτισμικότητα, εκτροχιαστικοί ρυθμοί ζωής, αποπροσανατολιστικές πηγές της καθημερινότητάς μας …) πασχίζουμε να διατηρήσουμε.
Πιστεύοντας πως η Εκπαίδευση μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο στη διατήρηση της Παράδοσης και των εθίμων, αφού δείτε το φωτογραφικό ρεπορτάζ της σχολικής μας μέρας, διαβάστε και λίγα λόγια για το κάθε έθιμο που ανα-βιώσαμε!
«Κυρά Σαρακοστή»
(Μαθητές και δάσκαλοι, έκαναν ζύμη και έπλασαν τη δική τους ¨Κυρά Σαρακοστή¨)
Ένα από τα παλαιότερα ελληνικά έθιμα για τη Σαρακοστή και το Πάσχα είναι η Κυρά Σαρακοστή, η οποία δεν είναι τίποτα άλλο, παρά ένα αυτοσχέδιο ημερολόγιο που μετρούσε τις εβδομάδες της Μεγάλης Σαρακοστής, η επίσημη έναρξη της οποίας είναι η Καθαρή Δευτέρα.
Το ημερολόγιο αυτό, είτε με ζυμάρι, αλεύρι, αλάτι και νερό, είτε με χαρτί που το ζωγράφιζαν,παρίστανε μια γυναίκα με φαρδιά φούστα, μ’ έναν σταυρό στο κεφάλι, με σταυρωμένα χέρια λόγω προσευχής, χωρίς στόμα λόγω νηστείας, και με επτά πόδια- ένα για την κάθε εβδομάδα της Μεγάλης Σαρακοστής.
Ξεκινώντας από την Καθαρά Δευτέρα, κάθε Σάββατο που περνούσε, της έκοβαν και από ένα πόδι κι έτσι ήξεραν πόσες βδομάδες απέμεναν μέχρι το Πάσχα. Το Μεγάλο Σάββατο έκοβαν και το τελευταίο της πόδι και το κομμάτι αυτό, αν ήταν από χαρτί, το έκρυβαν σ’ ένα ξερό σύκο από αυτά που είχαν αποξηράνει το καλοκαίρι ή στο ψωμί που έψηναν για το βράδυ της Ανάστασης.
Όποιος έβρισκε το χάρτινο πόδι της Κυράς Σαρακοστής στη φέτα του ψωμιού που τού αναλογούσε ή στο σύκο που έπιανε από το καλάθι, πίστευαν πως θα ήταν καλότυχος, θα του έφερνε τύχη, γούρι.
«Σ’ χωρμένα»
(Μαθητές και δάσκαλοι έκαναν έναν μεγάλο κύκλο και αφού δόθηκε μια ερμηνευτική εξήγηση στη λέξη «συγχωρώ»,-παραχωρώ από το χώρο μου, σε βάζω μέσα σ’ αυτόν, ο καθένας, κρατώντας μια καραμέλα στο χέρι, σκέφτηκε τα συμβάντα της χρονιάς που πέρασε και ζήτησε να τον συγχωρήσει εκείνος, τον οποίο, ίσως, στεναχώρησε, μάλωσε, πλήγωσε …)
Παλιά, το βράδυ της μεγάλης Αποκριάς, τα μέλη της οικογένειας μαζευόντουσαν στον κυρίως οντά για να φάνε όλοι μαζί. Πριν το φαγητό πραγματοποιούνταν δυο όμορφα έθιμα με συμβολισμούς.
Πρώτα γινόταν το έθιμο της συγχώρεσης που σταθεροποιούσε τον σεβασμό, κυρίως, στα μεγαλύτερα μέλη. Τα νεαρότερα μέλη, νύφες, γαμπροί, εγγόνια, έσκυβαν και φιλούσαν τα χέρια των γεροντότερων και έλεγαν «συγχωρεμένα».
Μετά γινόταν και το συγχώριο μεταξύ και των υπολοίπων μελών της οικογένειας . Οι μεγαλύτεροι έδιναν χρήματα σ΄ αυτούς που τους φιλούσαν το χέρι και έλεγαν και αυτοί «συγχωρεμένα».
Δεν έπρεπε να ξεκινήσουν την νηστεία μαλωμένοι και ήταν μια ευκαιρία να λυθούν και οι διενέξεις των μελών της παλιάς οικογένειας που ήταν πολυμελής και ζούσαν όλοι τότε κάτω από την ίδια στέγη.
«Χάσκα»
(Με πλάστες, γκλίτσες και κλαδιά δέντρων, για όσους δεν είχαν φροντίσει να φέρουν τα ¨αυθεντικά εργαλεία¨, δάσκαλοι έδεσαν ένα σχοινί και στην άκρη του στερέωσαν ένα βρασμένο αυγό. Οι μαθητές με το στόμα ορθάνοιχτο και επιδέξιες κινήσεις προσπαθούσαν και οι περισσότεροι τα κατάφεραν να πιάσουν με το στόμα τους το αυγό που κινούνταν σε ρυθμούς εκκρεμούς και έχοντας τα χέρια τους ¨δεμένα¨ πίσω στη μέση).
Το έθιμο «χάσκα» συμβόλιζε και την αρχή νηστείας .Ο παππούς κουνούσε τρεις φορές μπροστά στο στόμα ,των παιδιών κυρίως, ένα αυγό που ήταν δεμένο με σπάγκο σε έναν πλάστη (ξύλινος κλώστης για τις πίτες) ή σε μια γκλίτσα και έπρεπε το άτομο που έχασκε (χάσκα ) να καταφέρει να βάλει στο στόμα του το αυγό χωρίς να χρησιμοποιήσει τα χέρια του. Όποιος το κατόρθωνε έπαιρνε τα μπράβο των υπολοίπων και τις ευχές τους να είναι γερός και του χρόνου και κυρίως έτρωγε και το αυγό.
Έτσι συμβολικά το στόμα έκλεινε με το αυγό της Αποκριάς και ξανάνοιγε με το αυγό του Πάσχα. Πίστευαν ότι το “αντέτι”, δηλαδή το έθιμο με το αυγό, το κάνουν “για να γίνουν η βρύζα και το στάρι”. Αυτό εξηγείται από την αναζωογονητική δύναμη του αυγού ως φορέα ζωής.
«Γαϊτανάκι»
(Μαθητές και δάσκαλοι, έπλεξαν χορεύοντας, πολύχρωμες κορδέλες-γαϊτανάκια, ένα πλέξιμο που, σιγά-σιγά, τους έφερε πιο κοντά).
Από τα πιο γνωστά πανελλαδικά έθιμα, που διατηρούνται αυτούσια ως τις μέρες μας κατά τις αποκριές. Δεκατρία άτομα χρειάζονται γι’ αυτόν το χορό. Ο ένας κρατά ένα μεγάλο στύλο στο κέντρο, από την κορυφή του οποίου κρέμονται 12 μακριές κορδέλες, διαφορετικού χρώματος η καθεμιά. Οι κορδέλες αυτές λέγονται γαϊτάνια και δίνουν το όνομά τους στο έθιμο.
Οι υπόλοιποι δώδεκα χορευτές κρατούν από ένα γαϊτάνι και χορεύουν σε ζευγάρια. Καθώς κινούνται γύρω από το στύλο, κάθε χορευτής εναλλάσσεται με το ταίρι του. Έτσι, πλέκουν τις κορδέλες πάνω του δημιουργώντας χρωματιστούς συνδυασμούς. Όταν πια οι κορδέλες τυλιχτούν στο στύλο και οι χορευτές χορεύουν όλο και πιο κοντά σε αυτόν, τότε ο χορός τελειώνει και το στολισμένο γαϊτανάκι μένει να θυμίζει το αποκριάτικο πνεύμα.
«Χαρταετοί»
(δάσκαλοι και μαθητές έφτιαξαν απλές κατασκευές χαρταετών, σχημάτισαν χάρτινες ουρές και τους πέταξαν ψηλά στον ουρανό, ή … τουλάχιστον κάποιοι, προσπάθησαν…)
Ο χαρταετός που πετάμε την Καθαρά Δευτέρα, δεν είναι απλώς ένα ακόμα παιχνίδι, που ίπταται στον αέρα εδώ και χιλιάδες χρόνια σε πολλές χώρες του κόσμου.
Το πέταγμα του χαρταετού ψηλά στον καταγάλανο ουρανό, εκεί που κάνει τις φιγούρες του με τη βοήθεια του ανέμου, έχει τον δικό του συμβολισμό, που δεν είναι άλλος από την κάθαρση και την ανάταση της ψυχής μετά το ξεφάντωμα της αποκριάς. Μετά το πέταγμα του χαρταετού, η ψυχή μας είναι καθαρή και έτοιμη να ξεκινήσει τη νηστεία της Σαρακοστής, ξεκινώντας, φυσικά, από την Καθαρά Δευτέρα.
Αυτό το έθιμο του χθες, του σήμερα αλλά και του αύριο, έχει τη δύναμη, σε διαφορετικές χρονικές περιόδους για κάθε χώρα, να ξεσηκώνει όλο τον κόσμο, μικρούς και μεγάλους και να τους παρασύρει σ’ ένα διαφορετικό παιχνίδι, επίπονο και επίμονο, αγωνιώδες και πολύχρωμο, με επιτυχίες ή απογοητεύσεις, αλλά πάντοτε ένα πανηγύρι συγκινήσεων, συναγωνισμού και χαράς.
Η Καθαρή Δευτέρα έρχεται … (δυο λόγια για γονείς και παιδιά)
Δεν είναι λίγες οι οικογένειες που θα ξεχυθούν στην εξοχή για να απολαύσουν τόσο το πέταγμα του χαρταετού όσο και τα σαρακοστιανά εδέσματα.
Αν θέλετε να κάνετε αυτή την εμπειρία να χαραχτεί στη μνήμη σας ακόμα πιο έντονα, δεν έχετε παρά να φτιάξετε το χαρταετό μόνοι σας.
Το μόνο που χρειάζεστε είναι τα κατάλληλα υλικά, πολλή όρεξη, κέφι, μεράκι και ο συνδυασμός από δύο ζευγάρια χέρια, τα παιδικά, για τις λεπτομέρειες που κάνουν τη διαφορά, και τα μεγαλύτερα και δυνατά που θα δώσουν τη δύναμη στον χαρταετό να πετάξει.
Αν φτιάξετε τον χαρταετό παρέα, σίγουρα θα ζήσετε το έθιμο της Καθαρής Δευτέρας ακόμα πιο έντονα και θα έχετε μοιραστεί μαζί μια ακόμα αξιομνημόνευτη και μοναδική στιγμή. Πάντως ό,τι κι αν αποφασίσετε, το σίγουρο είναι ότι την Καθαρά Δευτέρα ακόμα και οι γονείς γίνονται παιδιά, μ’ εκείνη την έξαψη που ένιωσαν όταν πέταξαν τον χαρταετό για πρώτη φορά κι εκείνη την αγωνία για να φτάσει όσο το δυνατόν ψηλότερα…
Από εμάς η ευχή είναι να περάσετε υπέροχα και καλή Σαρακοστή, τηρώντας τις παραδόσεις και τα έθιμα του τόπου μας!
ΣΕ ΔΙΕΘΝΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ (TCA) ΣΤΗ ΝΟΡΒΗΓΙΑ, ΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΟΥΛΟΥΡΑΣ
Published 25 Φεβρουαρίου 2023
Μια ακόμη σημαντική στιγμή Erasmus καταγράφεται στο πλούσιο ημερολόγιο του Δημοτικού Σχολείου Κουλούρας.
Στις 28 με 31 Μαρτίου 2023, θα είμαστε ένας από τους τέσσερις φορείς της χώρας μας που επιλέχθηκαν για να συμμετέχουν, υπό την ομπρέλα της Εθνικής μας Μοναδας (Ι.Κ.Υ.) στη Διεθνική Δραστηριότητα Συνεργασίας (TCA) με θέμα: « CONSORTΙUM-CHALLENGES AND OPPORTUNITIES» που θα πραγματοποιηθεί στο ΜΠΕΡΚΓΕΝ της ΝΟΡΒΗΓΙΑΣ.
Η συνάντηση-σεμινάριο αφορά αποκλειστικά συντονιστές κοινοπραξιών κινητικότητας ΚΑ120-SCH, KA120-VET KAI KA120-ADU (την ιδιότητα του συντονιστή κοινοπραξίας την κατέχουμε, ως σχολείο, μέσω της εγκεκριμένης Διαπίστευσης Erasmus 2021-2027).
Το σεμινάριο πραγματοποιείται στο πλαίσιο των Δραστηριοτήτων Συνεργασίας και Κατάρτισης (Training and Cooperation Activities – TCAs). Οι Δραστηριότητες Συνεργασίας και Κατάρτισης διοργανώνονται από τις Εθνικές Μονάδες των χωρών που συμμετέχουν στο Πρόγραμμα Erasmus+ και στόχος τους είναι η βελτίωση της ποιότητας στη συνολική εφαρμογή του προγράμματος συμβάλλοντας με αυτό τον τρόπο στην αύξηση του αντίκτυπου του προγράμματος σε συστημικό επίπεδο. Παρέχουν ένα βήμα για διάλογο πάνω σε θέματα ευρωπαϊκών και εθνικών προτεραιοτήτων που αποτελούν κοινό τόπο ενδιαφέροντος, συνεισφέροντας στην ανταλλαγή ιδεών, ορθών πρακτικών, καθώς και στην προώθηση της ποιότητας της εκπαίδευσης και των συστημάτων κατάρτισης των συμμετεχουσών χωρών.
Εκτός των παραπάνω, θα μας δοθεί η δυνατότητα να έρθουμε σε επαφή με συναδέλφους διαπιστευμένων σχολείων Erasmus από όλη την Ευρώπη (Δικτύωση συντονιστών των κοινοπραξιών κινητικότητας), να ανταλλάξουμε απόψεις και προβληματισμούς, να ζυγίσουμε τους στόχους και τις επιδιώξεις μας και να διερευνήσουμε με βάση αυτά, τη δυνατότητα ανταλλαγής καλών πρακτικών, συνεργασιών και κοινών δράσεων (Προετοιμασία για μελλοντικές συνεργασίες).
Για μια ακόμη φορά το Δημοτικό Σχολείο Κουλούρας, ευχαριστεί το Ι.Κ.Υ., ευχαριστεί το Erasmus, για τους δρόμους που μας ανοίγει, εδώ και χρόνια, να προχωράμε, κάθε φορά και ένα βήμα παραπέρα, για την ελπίδα και το όνειρο που τα μετατρέπει σε πραγματικότητα, σε πράξη, ώστε, δάσκαλοι, μαθητές και τοπική κοινωνία ¨να σηκωθούμε λίγο ψηλότερα¨.
ΕΠΕΙΔΗ Η ΖΩΗ ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΤΗ ΦΩΤΕΙΝΗ ΠΟΛΥΧΡΩΜΗ ΠΛΕΥΡΑ ΤΗΣ … (ΜΑΘΗΤΕΣ, ΔΑΣΚΑΛΟΙ ΚΑΙ ΓΟΝΕΙΣ ΤΙΜΟΥΝ ΤΗΝ ΠΑΡΑΔΟΣΗ, ΣΤΗΝ ΑΥΛΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΚΟΥΛΟΥΡΑΣ)
Published 17 Φεβρουαρίου 2023
Με την υποστήριξη και ενεργό παρουσία του Συλλόγου Γονέων και κηδεμόνων, που φρόντισαν και για την « βρώσιν και πόσιν» των μαθητών, δάσκαλοι και μαθητές του Δημοτικού Σχολείου και του Νηπιαγωγείου Κουλούρας, δημιούργησαν μια εξαιρετικά αποκριάτικη ατμόσφαιρα, στην αυλή του σχολείου, τιμώντας, καθώς της πρέπει, την Τσικνοπέμπτη.
Ο γυμναστής του σχολείου μας, οργάνωσε, προετοίμασε και διηύθυνε την εκδήλωση στο σύνολό της, όπου , σε ισόποσες δόσεις, τα παιδιά ήρθαν τόσο σε επαφή με τη λαϊκή παράδοση όσο και με το ξεφάντωμα και τη διασκέδαση.
Μαθητές όλων των τάξεων, αλλά και δάσκαλοι και γονείς παρουσίασαν λαϊκά δρώμενα, τραγούδια και χορούς της αποκριάς (Όταν πήγα κυρά μου στο … Χασάπη, Μπαμπόγρια, Παντρεύουνε τον κάβουρα, Σκούπα, Ζερβόδεξος …), χόρεψαν, τραγούδησαν, γλέντησαν.
Μάλιστα, στο τέλος, την πρωτοβουλία πήραν οι μαθητές οι οποίοι κήρυξαν την έναρξη του πάρτυ-μασκέ, οδηγούμενοι σε ένα ξέφρενο πανηγύρι χαράς, που περιελάμβανε χορούς και τραγούδια, ¨ποικίλης ύλης¨, λάτιν, ντίσκο, νησιώτικα, κρητικά, μακεδονίτικα μα και ζεϊμπέκικα και ανατολίτικα που η πλειοψηφία των μαθητών μας ξεδίπλωσαν το εντυπωσιακό ταλέντο τους.
Και όχι μόνο οι μαθητές …
Εννοείται, βέβαια, πως νηστικό αρκούδι δε χορεύει και γι’ αυτό φρόντισαν δυνάμεις ¨εκ των έσω¨ …
Συγχαρητήρια σε όλους τους συμμετέχοντες, ενώ ξεχωριστά συγχαρητήρια στην ψυχή της μέρας, τον γυμναστή μας, Παναγιώτη Αρσενίου.
Και του χρόνου με υγεία.
(Λυπούμαστε, αλλά απ’ το πάρτυ , για το ξέφρενο κομμάτι του, δεν υπάρχει φωτορεπορτάζ, διότι υπήρξε λογοκρισία!!!)
Η ΑΝΟΙΞΗ ΘΑ ‘ΡΘΕΙ ΚΑΙ ΘΑ ΕΧΕΙ ΤΟ ΠΕΙΣΜΑ ΣΑΣ, ΑΔΕΡΦΙΑ …
Published 13 Φεβρουαρίου 2023
(Δείτε και ακούστε: https://video.link/w/vl63e9d5bb2b56c
με τη συνοδεία ποντιακής λύρας-κεμεντζέ, ένα μικρό οδοιπορικό αβάσταχτης οδύνης, μα και ελπίδας ότι, παρά τις συντριπτικές απώλειες, η ζωή θα νικήσει …,
μικρός φόρος Τιμής στα θύματα μα και σ’ αυτούς που μένουν να κουβαλούν το αβάσταχτο φορτίο της Μνήμης)
«Ο άνθρωπος όταν νιώθει πόνο είναι ζωντανός…. Αλλά όταν νιώθει τον πόνο του άλλου τότε, ναι, είναι Άνθρωπος» υποστηρίζει ο αγαπημένος μας συγγραφέας, Νίκος Καζαντζάκης.
Είχαμε την ευλογία, ως Δημοτικό Σχολείο Κουλούρας, δάσκαλοι και μαθητές, μέσα από τα σχέδια Erasmus να ταξιδέψουμε όλα αυτά τα μέρη, από το Νότο (Αττάλεια …) έως το Βορρά (Πόντος-Σαμψούντα-Αμάσεια …).
Όπου, σήμερα, στο ενδιάμεσό τους, συμβαδίζουν «τα Αρχαία Μνημεία με τη Σύγχρονη Θλίψη …» και την καταστροφή, την Απώλεια χιλιάδων ψυχών.
Φίλοι μας παντού, συνδεδεμένοι με στιγμές χαράς, συνεργασίας, δημιουργίας και αποδοχής, ονόματα αγαπημένα με αντοχή στο χρόνο, πριν από δέκα χρόνια κάποια, μα και σημερινά, Murat, Nurcan, Meltem, Hatice, Nilsu, Beyza, Aleksiya, Fatix, Burcu, Cemil, Mucahittin, Αli, Burcin, Bahar….
Με τους περισσότερους που κατάφερα να επικοινωνήσω είναι όλοι τους καλά. Το κακό έπεσε παραδίπλα …
Μα πόσο απέχει το δίπλα, απ’ το παραπέρα, απ’ το εκεί, απ’ το εδώ;
Έρχεται η στιγμή που ο πόνος απαιτεί να μεγαλώσει η αγκαλιά, να μας ενώσει, ακόμη περισσότερο, όλους, να μας κάνει αδέρφια, να μας υπενθυμίσει ότι απέναντι στο κακό είμαστε όλοι, το ίδιο, αδύναμοι, το ίδιο, θύματα …
Μια αγκαλιά απλώνουμε, αδέρφια μας, από το Νότο ως το Βορρά, από τη Μεσόγειο ως τη Μαυροθάλασσα, και προσευχόμαστε μαζί σας, με την ελπίδα, γαντζωμένη στους στίχους του Ναζίμ Χικμέτ πως «ΤΙΣ ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΕΣ ΜΕΡΕΣ, ΔΕΝ ΤΙΣ ΖΗΣΑΜΕ ΑΚΟΜΑ …».
Ο ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΚΟΥΛΟΥΡΑΣ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΟΝ ΕΟΡΤΑΣΜΟ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΗΜΕΡΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ (09/02) ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΊΚΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ERASMUS+, ΜΕ ΤΙΤΛΟ «Language, Learning Via Literature».
Published 13 Φεβρουαρίου 2023
Δείτε στον παρακάτω σύνδεσμο την παρουσίαση:
(Η προβολή ενδείκνυται από τάμπλετ ή υπολογιστή και όχι από κινητό τηλέφωνο)
Στα Ελληνικά: https://app.bookcreator.com/read/LFtt8QLqS3iqsbtx2RdZPA
(ή εναλλακτικά- από κινητό:
στα Ελληνικά: https://video.link/w/iQQZd-sEptI
στα Αγγλικά: https://video.link/w/zkjzgFc9URQ
“Τη γλώσσα μου έδωσαν ελληνική·
το σπίτι φτωχικό στις αμμουδιές του Ομήρου.
Μονάχη έγνοια η γλώσσα μου στις αμμουδιές του Ομήρου”.
Είμαστε, ίσως, οι μόνοι σε ολόκληρη την Ευρώπη που έχουμε το προνόμιο να λέμε τον ουρανό «ουρανό» και την θάλασσα «θάλασσα», όπως την έλεγαν ο Όμηρος και ο Πλάτωνας πριν είκοσι πέντε αιώνες. Δεν είναι λίγο αυτό. Η γλώσσα δεν είναι μόνο ένα μέσο επικοινωνίας. Κουβαλάει την ψυχή του λαού μας κι όλη του την ιστορία και όλη του την ευγένεια.
Στην πρόκληση-πρόσκληση, βάση προγράμματος της συνάντησης, στη Ρουμανία (26/2-3/3-2023), στα πλαίσια του σχεδίου Erasmus+ “Language, Learning via Literature”, να επιλέξουμε και να παρουσιάσουμε έναν ποιητή ή συγγραφέα που να εκφράζει τη χώρα μας, το λαό μας, αν και οι επιλογές είναι πολλές και εξίσου σημαντικές, δεν ξέρω γιατί, – οι αδυναμίες δεν κρύβονται και περνάνε και στους μαθητές, καταλήξαμε, ομόφωνα, στον Οδυσσέα Ελύτη.
Μέσα από την ποίησή του θελήσαμε να δείξουμε τα τοπία της ψυχής του λαού μας, την ψυχή των τοπίων της χώρας μας.
Προσαρμοσμένη στις απαιτήσεις του προγράμματος, η σύντομη παρουσίασή μας, εστίασε, σε μεγάλο βαθμό, στις απόψεις και τη θέση του ποιητή για την Ελληνική Γλώσσα, διανθισμένη με σύντομες πληροφορίες, συνοδευόμενες από όμορφες φωτογραφίες , από τα παιδικά του χρόνια, τις καίριες, εφηβικές αποφάσεις, την εμπειρία του από τη συμμετοχή του στον πόλεμο του ’40, την κορυφαία στιγμή της δημιουργίας του (Νόμπελ Λογοτεχνίας), την αγάπη του για τη ζωγραφική και το κολλάζ, τη μουσική με την οποία, μεγάλοι μουσικοί, έντυσαν πολλούς από τους στίχους του.
Παρουσιάστηκε από τους μαθητές μας, στα πλαίσια του εορτασμού της Παγκόσμιας Ημέρας Ελληνικής Γλώσσας που καθιερώθηκε από το 2017, η 9η Φεβρουαρίου κάθε έτους .
ΚΙ ΟΜΩΣ, ΤΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΛΕΝΕ ΠΑΝΤΟΤΕ ΑΛΗΘΕΙΑ … ΜΙΚΡΟΙ ΠΑΡΑΜΥΘΑΔΕΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΚΟΥΛΟΥΡΑΣ ΕΝ ΔΡΑΣΕΙ …
Published 10 Φεβρουαρίου 2023
Δείτε εδώ τις ηλεκτρονικές εκδόσεις του παραμυθιού μας:
(σε υπολογιστή ή tablet)
« Πάνος ο ασχημόπανος»
(στα Ελληνικά) https://app.bookcreator.com/read/lWPfXaCqRCKfnK374s02PA
Φρέσκο-φρέσκο και ζεστό, μυρίζουν οι σελίδες του τυπωμένο χαρτί, το παραμύθι μας, με τίτλο «Πάνος ο ασχημόπανος», ένα παραμύθι στηριγμένο στο κλασικό του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν, «Το ασχημόπαπο», όπου οι μαθητές του Δημοτικού Σχολείου Κουλούρας μετέφεραν την ιστορία στους ανθρώπους, στα παιδιά, προσαρμόζοντας τα ζητούμενα και τους προβληματισμούς σε σύγχρονα θέματα διαπραγμάτευσης (bullying, internet, social media, cyberbullying …).
Μέσα από το λόγο και την δραματοποιημένη, γεμάτη κίνηση και ένταση εικόνα που με κατάλληλες ψηφιακές τεχνικές, που διδάσκονται στο σχολείο μας, τη μετέτρεψαν σε «στιγμή».
‘Όλα αυτά, στα πλαίσια της συμμετοχής στο ευρωπαϊκό σχέδιο Erasmus+, “Language, Learning via Literature” γι’ αυτό και η έκδοση είναι δίγλωσση. Και επίσης είναι ψηφιακή αλλά και έντυπη, που σημαίνει ότι θα βρει θέση στις βιβλιοθήκες τόσο των σχολείων εταίρων όσο και στη δική μας.
Συγχαρητήρια σε όλους!!!
ΓΙΑΤΙ … ΓΙΑΤΙ ΜΟΝΟ ΑΝ ΓΛΥΤΩΣΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΛΠΙΔΑ …
Published 4 Φεβρουαρίου 2023
( ΜΑΥΡΟ ΠΟΥΛΑΚΙ: https://youtu.be/4lpXcSzrTW8
Μια μουσική ταινία-ύμνος του Δημοτικού Σχολείου Κουλούρας, κατά του πολέμου)
(Η ταινία θα συμμετάσχει στον Διεθνή Μαθητικό Διαγωνισμό Ταινιών Μικρού Μήκους, ¨Cinema… διάβασες;;¨ που συνδιοργανώνουν το Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους της Δράμας, η Γενική Γραμματεία Επικοινωνίας και Ενημέρωσης (Προεδρία της Κυβέρνησης), το Τμήμα Εκπαιδευτικής Ραδιοτηλεόρασης και Ψηφιακών Μέσων του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων της Ελλάδας και άλλοι φορείς).
Ο ΠΟΛΕΜΟΣ, όπως χθες, όπως σήμερα, όπως αύριο; Όπως εδώ, όπως εκεί, όπως αλλού!
Με την πίκρα μα και το πείσμα μας φορτωμένοι στις μικρές πλάτες μας, πικραμένοι, απογοητευμένοι και προβληματισμένοι από τις απαντήσεις που δίνουν οι μεγάλοι (κάθε μορφής) στον ορισμό του πολέμου, εμείς οι μαθητές του Δημοτικού Σχολείου Κουλούρας, λέμε πως:
- Όταν σε δυο μάτια παιδικά διακρίνεις την απόγνωση και τον βουβό πόνο του χαμού, του ολέθρου και του θανάτου, αυτό είναι ο πόλεμος.
- Όταν σε μια αθώα παιδική ψυχή μένουν ανεπούλωτα τα τραύματα της παιδικής ηλικίας, όταν δυο παιδικά ποδαράκια γονατίζουν απελπισμένα μέσα στα ερείπια, ανάμεσα στα νεκρά μέλη της οικογένειάς του, κρατώντας σφιχτά το χέρι της ασάλευτης μητέρας του, αυτό είναι ο πόλεμος.
- Όταν χάνουν το σπίτι τους, το λιγοστό φαγητό τους, τους φίλους τους, το σχολείο τους, την αθωότητά τους, αυτό είναι ο πόλεμος.
- Όταν παιδικά κορμιά ντύνονται πρόσωπα ενήλικα, ακρωτηριασμένα σωματικά, ψυχικά και συναισθηματικά, αυτό είναι πόλεμος.
Σήμερα, πάνω από 87 εκατομμύρια παιδιά κάτω των 7 ετών πέρασαν και περνούν ολόκληρη τη ζωή τους σε εμπόλεμες ζώνες, σχοινοβατώντας ανάμεσα στη ζωή και το θάνατο, ανάμεσα στην αγκαλιά και την απώλεια. Χωρίς δικαιώματα στην οικογενειακή ενότητα, στην υγεία, στην εκπαίδευση, στην ίδια τη ζωή.
Το Δημοτικό Σχολείο Κουλούρας, επιχειρώντας να εκφράσει την έντονη αντίθεσή του προς κάθε πόλεμο, που καταστρέφει τις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων και αθώων παιδιών, δημιούργησε μια ταινία μικρού μήκους με τίτλο ΜΑΥΡΟ ΠΟΥΛΑΚΙ.
Μέσα από την ταινία, οι μικροί μαθητές μας ενώνουν τις δυνάμεις τους, για να στείλουν δια της μουσικής και της κινούμενης εικόνας, το δικό τους ηχηρό μήνυμα, κρατώντας όλα αυτά τα παιδιά απ’ τα τέσσερα σημεία του κόσμου, απ’ τα πληγωμένα χεράκια τους, καλώντας τα με το όνομά τους, Άννα, Linh, Αϊσέ, Άχμαντ, Saman, Hussein, Goran, Dmitry , όλοι μαζί, φωνάζουμε με μια φωνή:
- ΟΧΙ ΠΙΑ ΠΟΛΕΜΟΣ, ΟΧΙ ΠΙΑ ΑΛΛΑ ΠΑΙΔΙΑ ΘΥΜΑΤΑ.
- ΑΦΗΣΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΝΑ ΖΗΣΟΥΝ. ΑΦΗΣΤΕ ΤΑ ΝΑ ΟΝΕΙΡΕΥΤΟΥΝ.
- ΤΟΥΣ ΣΤΕΡΗΣΑΤΕ ΤΗΝ ΠΑΙΔΙΚΗ ΑΘΩΟΤΗΤΑ, ΤΗΝ ΠΑΙΔΙΚΗ ΤΟΥΣ ΗΛΙΚΙΑ, ΜΗΝ ΤΟΥΣ ΣΤΕΡΗΣΕΤΕ ΤΟ ΑΥΡΙΟ ΤΟ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΛΑΒΩΜΕΝΟ, ΤΟ ΓΕΜΑΤΟ ΠΛΗΓΕΣ.
- ΕΣΕΙΣ ΟΙ ΜΕΓΑΛΟΙ … ΞΥΠΝΗΣΤΕ ΑΠ΄ΤΟ ΛΗΘΑΡΓΟ ΚΑΙ ΚΑΝΤΕ ΚΑΤΙ … ΓΙΑ ΕΚΕΙΝΑ, ΓΙΑ ΕΜΑΣ … ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΑΣ …
ΑΝ ΔΕΝ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΕΔΩ, ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΑΛΛΟΎ…
ΠΟΥ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΟΝΤΑΙ ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ ΤΟΥ ¨ΕΔΩ¨ ΚΑΙ ΤΟΥ ¨ΑΛΛΟΎ¨ ;
ΜΗ ΛΕΤΕ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑ … ΔΕΝ ΕΙΔΑ …
ΓΙΑΤΙ … ΓΙΑΤΙ ΜΟΝΟ ΑΝ ΓΛΥΤΩΣΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΛΠΙΔΑ …
ΦΤΙΑΞΤΕ ΜΑΖΙ ΜΑΣ ΤΟ ΔΙΚΟ ΣΑΣ ΠΑΡΑΜΥΘΙ, ΓΙΑΤΙ ΧΑΝΟΜΑΣΤΕ … ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΚΟΥΛΟΥΡΑΣ ΣΤΟ ΜΑΓΙΚΟ ΚΟΣΜΟ ΤΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΤΗΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ, στα πλαίσια της συμμετοχής στο ευρωπαϊκό σχέδιο Erasmus+, “Language, Learning via Literature”.
Published 1 Φεβρουαρίου 2023
Προετοιμάζοντας το επόμενο ταξίδι για τη Ρουμανία, στα πλαίσια ευρωπαϊκού σχεδίου Erasmus+, στο Δημοτικό Σχολείο Κουλούρας, μαθητές και δάσκαλοι δουλεύουν πυρετωδώς.
Ανάμεσα στα άλλα, παρουσιάσεις (για αγαπημένο μας συγγραφέα ή ποιητή), εισηγήσεις (για συμμετοχή σε συνέδριο), δημιουργήσαμε κι ένα παραμύθι.
Η ιδέα είναι η εξής: Στηριζόμαστε σε ένα κλασικό παραμύθι και με βάση αυτό δημιουργούμε ένα νέο, με σύγχρονους προβληματισμούς και ένταξη των νέων δεδομένων της καθημερινότητάς μας (διαδίκτυο, κινητά τηλέφωνα, social media …).
Εμείς, επιλέξαμε το κλασικό παραμύθι του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν, «Το ασχημόπαπο», μεταφέροντας την ιστορία μας στους ανθρώπους, στα παιδιά, προσαρμόζοντας τα ζητούμενα και τους προβληματισμούς σε σύγχρονα θέματα διαπραγμάτευσης (bullying, internet, social media, cyberbullying …).
Σε πρακτικό επίπεδο, ξεκινήσαμε να δουλεύουμε με τον παραδοσιακό τρόπο (χαρτί και μολύβι), με δημιουργία κειμένων απ’ όλους τους μαθητές, τα οποία στη συνέχεια υπέστησαν μια, επίσης, συλλογική επεξεργασία ώστε να δημιουργηθεί ένα ενιαίο και ολοκληρωμένο κείμενο, το οποίο καθαρόγραψαν στο word.
Για την εικονογράφηση, υπήρξε δραματοποίηση των σκηνών με παράλληλη αξιοποίηση τεχνολογικών μέσων, συσκευών και προγραμμάτων (φωτογραφίζοντας με τη χρήση κινητού, αποθήκευση φωτογραφιών στον υπολογιστή, επεξεργασία φόντου, χρήση καλλιτεχνικών εφέ στο word, χρήση εφαρμογών όπως: Power Point, Remove Background, Bookcreator…), απλά στη χρήση από τους μαθητές, με εντυπωσιακά, ωστόσο, αποτελέσματα.
Προς το παρόν, πάρτε μια γεύση από την προετοιμασία, το εξώφυλλο και το οπισθόφυλλο, ενώ τις επόμενες ημέρες θα ακολουθήσει η ανάρτησή του παραμυθιού, ολοκληρωμένου.