ΑΝΟΙΧΤΕΣ ΟΙ ΠΟΡΤΕΣ ΤΗΣ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΚΟΥΛΟΥΡΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΦΕΤΙΝΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ !
Από την Τετάρτη 3 Ιουλίου 2024, και κάθε Τετάρτη, ολόκληρο το Καλοκαίρι, η Βιβλιοθήκη του Δημοτικού Σχολείου Κουλούρας περιμένει τους μαθητές και ενήλικες κατοίκους του χωριού (τμήματα μαθητών, εφήβων και ενηλίκων) επιθυμώντας να προσφέρει σε όποιον επιθυμεί να προσθέσει μια πολύτιμη βιβλιοσυντροφιά στις ζεστές καλοκαιρινές ημέρες του.
Υπεύθυνη δανεισμού και λειτουργίας της Βιβλιοθήκης η εκπαιδευτικός του σχολείου Σοφία Αναγνώστη.
Η πρωτοβουλία υλοποιείται χάρη στην υποδειγματική εθελοντική προσφορά του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων (υπεύθυνες: Ειρήνη Ζίου, Μάρθα Νεστοροπούλου)
ΒΡΑΒΕΥΣΕΩΝ, ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΟΥΛΟΥΡΑΣ ΣΤΟ ΜΑΘΗΤΙΚΟ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟ ΜΕ ΘΕΜΑ: «ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΓΙΑ Ν’ ΑΚΟΥΣΤΟΥΝ!» ΤΟΥ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΧΑΝΙΩΝ ΜΕ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ «ΠΟΙΟ ΤΑΧΑ ΝΑ ‘ΝΑΙ Τ’ ΟΝΕΙΡΟ …»
Δείτε εδώ την ταινία στη σύντομη εκδοχή της (6 περίπου λεπτά), με αγγλικούς υπότιτλους, για τις ανάγκες της παρουσίασής της στους ξένους εταίρους-Erasmus+
«Ποιο τάχα να ‘ναι τ’ όνειρο», μια ταινία μικρού μήκους, παραγωγής του Δημοτικού Σχολείου Κουλούρας, που αποτέλεσε τη βάση εργασίας ενός εργαστηρίου με θέμα την καλλιέργεια Δεξιοτήτων ζωής, ειδικότερα, Δεξιοτήτων που συνδέονται με την Παγκόσμια Πολιτότητα και πιο συγκεκριμένα με τη «Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού» και αξιοποιήθηκε – παρουσιάστηκε, σε φιλοξενία φίλων εκπαιδευτικών και μαθητών ευρωπαϊκού σχολείου στα πλαίσια της Διαπίστευσης Erasmus+ 2021-27 (περίοδος 2023-24).
Δυο λόγια για το θέμα που διαπραγματεύεται η ταινία
Τρομαγμένα, άγουρα, ανήλικα παιδιά που αναγκάζονται να ξεριζωθούν εξαιτίας πολέμων, καταπίεσης ή ανέχειας. Παιδιά τα οποία παρότι δικαιούνται ειδικού καθεστώτος προστασίας στις χώρες υποδοχής, βρίσκονται συχνά αντιμέτωπα με την αδιαφορία, την αυθαιρεσία και τον εξευτελισμό, που ακόμα και όσα προσπαθούν φιλότιμα να ενταχθούν πηγαίνοντας σχολείο, αντιμετωπίζουν όχι σπάνια βίαιες ξενοφοβικές και ρατσιστικές αντιδράσεις.
Παιδιά έρμαια, συχνά, μιας συμπεριφοράς μιας άσχημης εικόνας, που λέει περισσότερα από χίλιες χιλιάδες λέξεις για τη δυσανεξία μιας βολεμένης κοινωνίας απέναντι στην αλλότρια δυστυχία και διαφορετικότητα.
Όμως, – κι αυτό ας μην το ξεχνάμε, παιδιά έρμαια, ίδια με εκείνα του 1922 (Μικρά Ασία), ίδια με εκείνα του 1974 (Κύπρος), ίδια με τα σημερινά (Ουκρανία-Λωρίδα της Γάζας) , ίδια με αυτά που θα προκύψουν αύριο, ποιος ξέρει σε ποιο σημείο της Γης.
Δεν αρκεί απλά και μόνο να ευχόμαστε, αυτό το σημείο να μην είναι το δικό μας. Δεν υπάρχει τρόπος οριοθέτησης όταν αναφερόμαστε σε παιδικές ψυχές …
Μια ταινία μικρού μήκους του Δημοτικού Σχολείου Κουλούρας, που αποτελεί μια 13/λεπτη πορεία προς τη Συνάντηση. Τη Συνάντηση με την ανεστραμμένη εκδοχή της Οδύσσειας που διαδραματίζουν οι πρόσφυγες και συμπυκνώνεται σε ένα αφήγημα κατά το οποίο η Ιθάκη δεν είναι ο αέναος προορισμός, παρά μόνο η αφετηρία ενός ατέρμονου ταξιδιού. Η γενέθλια γη η οποία δεν θα περιμένει την επιστροφή. Δεν υπάρχει καν ο σκοπός της επιστροφής (δικαίωμα στη νοσταλγία). Αντίθετα, διαρκής αναζήτηση μιας νέας πατρίδας, ενώ φεύγουν, ταυτόχρονα προσφεύγουν, ζώντας σε μια κατάσταση μεθοριακότητας και αναμονής για έναν χώρο, έναν τόπο όπου θα γίνουν αποδεκτοί, όπου θα ζήσουν.
Η Διεύθυνση του Δημοτικού Σχολείου Κουλούρας ευχαριστεί όλους τους συντελεστές της ταινίας «Ποιο τάχα να ‘ναι τ’ όνειρο», όλους τους μαθητές ( Ρουσιάκη Βενετία, Γρηγορία Στρατή, Ειρήνη Ντραγκότι, Ελένη Φεζουλά, Έρικα Κομεσίδου, Καρατάσιου Ευγενία, Χασάν Θωμά, Ευδοκία Φιλαδερλή, και τους εκπαιδευτικούς (Χριστίνα Δημητριάδου, Γιώργο Δημητρίου, Ιωάννα Δημούλα, Χρυσόστομο Καπέτη), τις μητέρες Σοφία Ευθυμιάδου και Αριστέα Τολιοπούλου, καθώς και τις, σταθερά, συνοδοιπορούσες δάνειες δυνάμεις μας (Σοφία Παυλίδου/ σενάριο – σκηνοθεσία, Ειρήνη Κουρκούλη/ μουσική – φωνητικά), όχι τόσο για τις διακρίσεις που εξασφαλίζουν στο σχολείο μας όσο για το πάθος με το οποίο ¨δίνονται¨ στην προσπάθεια υπεράσπισης του χαρακτήρα και της παραγωγής αποτελεσμάτων, ενός επαρχιακού, ιδιαίτερου και πάνω απ’ όλα Δημόσιου Σχολείου.
Οι απονομές των βραβείων θα πραγματοποιηθούν στα Χανιά στο πλαίσιο του 12ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Χανίων τον Οκτώβριο του 2024). Θα είμαστε εκεί!
ΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΟΥΛΟΥΡΑΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ … ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΤΟΥ … ΚΑΙ ΕΠΙΒΡΑΒΕΥΕΙ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΟΥ!
Στίχοι: Δημήτρης Λιπέρτης
Μουσική: Δημήτρης Λάγιος
Καρτερούμεν μέραν νύχταν
να φυσήσει ένας αέρας
στουν τον τόπον πο’ν καμένος
τζι’ εν θωρεί ποτέ δροσιάν
Για να φέξει καρτερούμεν
το φως τζιήνης της μέρας
πο’ν να φέρει στον καθ’ έναν
τζιαι δροσιάν τζαι ποσπασιάν
(ποσπασιάν: Τελειωμός, ανακούφιση)
Όταν σε μια προσπάθεια συνέπειας, εργατικότητας, πειθαρχίας, αποτελεσματικότητας και πάνω απ’ όλα επίπονη και ποιοτική, ακολουθεί μια τέτοια ικανοποίηση από ανθρώπους που μέχρι χθες δεν τους ήξερες (Κύπριοι), μια τέτοια αποδοχή από ανθρώπους που με την πρόσκλησή τους (Πρότυπα Εκπαιδευτήρια) σε εμπιστεύτηκαν και μέσα απ’ την παρουσίασή σου, αισθάνθηκαν τόσο δικαιωμένοι για την επιλογή τους, ένα τέτοιο αγκάλιασμα από ανθρώπους της τοπικής κοινωνίας (συγχωριανοί, γονείς …) αλλά και ανθρώπους του τοπικού τύπου (έντυπου και ηλεκτρονικού) που είναι ταμένοι να προβάλουν και να στηρίζουν το αξιόλογο, που τους είχες δίπλα σου όλον αυτόν τον καιρό, συμπάσχοντες και συνοδοιπόρους στη μεγάλη πορεία,
τότε αυτό που εισπράττουμε εμείς, στο Δημοτικό Σχολείο Κουλούρας, μαθητές, εκπαιδευτικοί, διεύθυνση, είναι ένα πρόσθετο δημιουργικό και παραγωγικό άγχος, ένα δημόσιο κουράγιο, ώστε την επόμενη φορά, αύριο, να είμαστε καλύτεροι, άξιοι της εμπιστοσύνης και της υποστήριξης όλων.
Καλύτεροι, όχι από τους άλλους, όχι για τους άλλους. Καλύτεροι από εμάς του σήμερα.
Η παρουσίαση του Δραματοποιημένου Αφιερώματος για τα 50 χρόνια από την εισβολή του Αττίλα στην Κύπρο, στο χωριό μας, στην πλατεία του, μπροστά σε δεκάδες θεατές που ήρθαν να παρακολουθήσουν τα βλαστάρια τους σε μια βραδιά ωρίμανσης, ενσυναίσθησης, εθνικής και κοινωνικής αλληλεγγύης, σε μια βραδιά διάχυσης και διάδοσης των παραγόμενων αποτελεσμάτων του Σχολείου μας, μέσα από τη Διαπίστευση Erasmus+ 2021-27 (περίοδο; 2023-24), την οποία υλοποιούμε με κύριο στόχο την καλλιέργεια ήπιων δεξιοτήτων, δεξιοτήτων ζωής, συμμετοχής, ιστορικής γνώσης, κριτικής σκέψης, εξωστρέφειας, κοινωνικής παρεμβατικότητας με άποψη και υπεύθυνη στάση …, σε μια βραδιά που υπήρξε συνέχεια της ίδιας προσπάθειας που παρουσιάστηκε στους Μαθητικούς Θεατρικούς Αγώνες «Ακτίς Ονείρου» που διοργανώνουν τα Πρότυπα Εκπαιδευτήρια Θεσσαλονίκης, εξασφαλίζοντας το «Βραβείο Διατήρησης της Συλλογικής Μνήμης», σε μια βραδιά που αποτελεί ενδιάμεσο σταθμό της επόμενης παρουσίασής της στη μαρτυρική Κύπρο, στα πλαίσια εξασφάλισης επίσημης πρόσκλησης, μιας διαδικασίας, που αυτή τη στιγμή είναι σε εξέλιξη.
Ευχαριστούμε όλους όσους στηρίζουν και προβάλλουν το έργο μας και μας εφοδιάζουν με ένα άγιο πείσμα δημιουργίας και προόδου, ένα πείσμα που δημιουργεί προστιθέμενη αξία και συνηγορεί με τις διακηρυγμένες σύγχρονες παιδαγωγικές απόψεις για τον προσανατολισμό και τη λειτουργία του σημερινού σχολείου.
ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ, ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΤΗΣ ΚΟΥΛΟΥΡΑΣ- ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΕΚΕΙ …
Σας προσκαλούμε όλους, την Τρίτη 11/6/2024, στις 9 το βράδυ,
στην πλατεία του χωριού, να παρακολουθήσουμε τους μαθητές και τις μαθήτριες του Δημοτικού Σχολείου Κουλούρας που θα μας παρουσιάσουν το Δραματοποιημένο Αφιέρωμα στα 50 χρόνια από την εισβολή στην Κύπρο και την κατοχή του νησιού.
Το αφιέρωμα, με τίτλο «Αν η μισή καρδιά μου βρίσκεται εδώ, η άλλη μισή στην … Κύπρο βρίσκεται!», βραβεύτηκε πρόσφατα στους 22ους Μαθητικούς Θεατρικούς αγώνες ¨Ακτίς Ονείρου¨ που διοργανώνουν τα Πρότυπα εκπαιδευτήρια Θεσσαλονίκης και έλαβε άριστες κριτικές και σχόλια από κοινό, διοργανωτές και κριτική επιτροπή.
Μάλιστα, υπάρχει σε εξέλιξη προσπάθεια συντονισμού ώστε η ομάδα του Δημοτικού Σχολείου Κουλούρας να μεταβεί στην Κύπρο και να παρουσιάσει κι εκεί το έργο της και γι’ αυτή την προσπάθεια ευχαριστούμε ιδιαίτερα τους φίλους Κυπρίους του Δημοτικού Σχολείου Αγίοι Τριμιθιάς και τη θεατρική τους ομάδα .
ΚΑΘΗΛΩΣΕ ΤΟ ΚΟΙΝΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΡΙΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ 22ων ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΩΝ ΜΑΘΗΤΙΚΩΝ ΘΕΑΤΡΙΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ «ΑΚΤΙΣ ΟΝΕΙΡΟΥ» Η ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΩΝ ΜΙΚΡΩΝ ΗΘΟΠΟΙΩΝ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΚΟΥΛΟΥΡΑΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΔΡΑΜΑΤΟΠΟΙΗΜΕΝΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΑ 50 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΙΣΒΟΛΗ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ.
Δείτε πατώντας στον παρακάτω σύνδεσμο το δραματοποιημένο αφιέρωμα:
Διδάσκεται, άραγε, η ένταση και το πάθος, το μεράκι και η λαχτάρα, το φτερούγισμα της καρδιάς και το πείσμα, η διαδρομή της Ψυχής ως την έκφραση του προσώπου και των ματιών τη λάμψη;
Με όλα αυτά στη φαρέτρα τους, οι μαθητές και οι μαθήτριες του Δημοτικού Σχολείου Κουλούρας, ξεσήκωσαν το κατάμεστο, από κόσμο, θέατρο του Ολυμπιακού Μουσείου Θεσσαλονίκης, κερδίζοντας, δίκαια, την αποδοχή και την αποθέωση του κοινού καθώς και το επαναλαμβανόμενο και παρατεταμένο χειροκρότημα μικρών και μεγάλων, συμμετέχοντας στους 22ους Πανελλήνιους Μαθητικούς Θεατρικούς Αγώνες, αποσπώντας, πρώτοι, το Βραβείο «Διατήρησης της Συλλογικής Μνήμης» με το έργο σε σενάριο και σκηνοθεσία της ¨δια βίου¨ δασκάλας του σχολείου μας Σοφίας Παυλίδου , με τίτλο «Αν η μισή καρδιά μου βρίσκεται εδώ, η άλλη μισή στην … Κύπρο βρίσκεται!»
Ένα συναισθηματικό και ταυτόχρονα ¨θυμωμένο¨ σεργιάνι-αφιέρωμα στα 50 χρόνια από τη βάρβαρη εισβολή στην Κύπρο, στα 50 χρόνια τειχών και συρματοπλεγμάτων,- τα μόνα πλέον, στην Ευρώπη του Πολιτισμού, στα 50 χρόνια υποκρισίας, ¨επιλεκτικής ευαισθησίας¨, και εκδικητικής αδιαφορίας των ¨φίλων¨ και ¨συμμάχων¨ μας.
Μέσα σε ένα πρωτόγνωρο περιβάλλον για τα παιδιά, αφού δεν υπήρχε χρόνος ούτε καν να δουν τις διαστάσεις και το σχήμα της σκηνής, με άνεση επαγγελματία ηθοποιού, με σοβαρότητα και ήθος καθώς αρμόζει στο θέμα της παράστασης, με πειθαρχία, συνέπεια και προσήλωση στο ρόλο τους, ¨σαν έτοιμοι από καιρό¨ και εξοικειωμένοι με πολυπληθέστατο κοινό, ανάμεσά τους και επίσημοι προσκεκλημένοι πολιτικοί (επικεφαλής του Γραφείου του Πρωθυπουργού), εκπαιδευτικοί υψηλόβαθμοι παράγοντες (Διευθυντής Π/θμιας και Δ/θμιας Εκπ/σης Κεντρικής Μακεδονίας, πρώην και νυν Σύμβουλοι Εκπ/σης), άνθρωποι του θεάτρου και της τηλεόρασης, ¨σαν έτοιμοι από καιρό¨ και εξοικειωμένοι με φώτα προβολής, υψηλές προσδοκίες και απαιτήσεις, οι μικροί μας μαθητές, καθήλωσαν τους θεατές κάνοντάς τους να τραγουδούν μαζί τους, να συμπάσχουν, να βουρκώνουν, να ριγούν από συγκίνηση.
ΜΙΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΕ ΞΕΧΩΡΙΣΤΟ ΝΟΗΜΑ ΚΑΙ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ, ΜΙΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΕ ΜΕΛΛΟΝ …
Ξεχωριστή και ευλογημένη συγκυρία, η παρουσία του Δημοτικού Σχολείου Αγίοι Τριμιθιάς Κύπρου και η θεατρική τους ομάδα με επικεφαλής τη Δημοσιογράφο, Σεναριογράφο, Σκηνοθέτη … κα Σοφία Σοφοκλέους, οι οποίοι ξαφνιάστηκαν τόσο από την επιλογή του θέματός μας και της ιστορικής-ανθρωποκεντρικής προσέγγισής του, όσο και από την έντονη, συναισθηματικά, απόδοση και μετάδοση προς το κοινό από τους μικρούς μας ηθοποιούς, του Πόνου, της Απόγνωσης στα οποία περιήλθαν, μετά την εισβολή τα αδέρφια μας στην Κύπρο, μα και της ανάγκης για διατήρηση της Ελπίδας για Αποκατάσταση και Δικαίωση του Αγώνα.
Τα δάκρυά των, έτρεχαν χωρίς προσπάθεια απόκρυψής τους, μαζί με αυτών και τα δικά μας, δάκρυα που μας ένωσαν εν τέλει, δάκρυα που θα αποτελέσουν, είμαστε σίγουροι, το ριζοπότισμα μιας νέας σχέσης, επαφής, επικοινωνίας και συνεργασίας μεταξύ μας.
Ήδη υπάρχει ισχυρή εκφρασμένη επιθυμία από την επικεφαλής της Κυπριακής αποστολής, της Σοφίας Σοφοκλέους, να προσκληθούμε επίσημα από την πλευρά της Κύπρου ώστε να μεταβούμε στη Μεγαλόνησο, όλη η θεατρική ομάδα του σχολείου μας και να παρουσιάσουμε εκεί, στο μαρτυρικό Νησί, το έργο μας.
ΕΝΑ ΤΕΤΟΙΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΣΤΕ … ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΠΑΙΔΕΙΑ ΕΠΙΘΥΜΟΥΜΕ …
Όλα αυτά, όλες αυτές οι επαφές των παιδιών με, αυτής της έντασης και ευρύτητας, εμπειρίες, η αποδοχή που εισέπραξαν, η πρόσκληση που έλαβαν από τους Κύπριους φίλους μας, η επαφή και οι συνομιλίες με γνωστούς, αγαπημένους, τηλεοπτικούς ηθοποιούς (Σερβετάς …), με ανθρώπους της Τέχνης και του Πολιτισμού, θα αφήσουν ανεξίτηλα αποτυπώματα, θα χαραχτούν βαθιά στη μνήμη τους, προσθέτοντας θετικά στοιχεία στο χαρακτήρα, στη στάση και τη συμπεριφορά τους (κοινωνικοποίηση, αυτοπεποίθηση, ισχυροποίηση προσωπικότητας, εργατικότητα, αποτελεσματικότητα …) που θα αποτελούν εφόδια και συγχρόνως τα εργαλεία τους για την μετέπειτα ενήλικη ζωή τους.
«Ένα σχολείο τέτοιο, με χαρούμενους και δημιουργικούς μαθητές ονειρευόμαστε και παλεύουμε για αυτό», όπως δήλωσε και ο Περιφερειακός Διευθυντής Εκπαίδευσης, κος Κόπτσης, παραδίδοντάς μας το Βραβείο μας.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ
Η Διεύθυνση του Δημοτικού Σχολείου Κουλούρας, ευχαριστεί τους υπεύθυνους διοργάνωσης του ¨Ακτίς ονείρου¨, τα Πρότυπα Εκπαιδευτήρια Θεσσαλονίκης για την ευκαιρία που μας δώσανε για ακόμη μια φορά, να παρουσιάσουμε τη δουλειά μας σε ευρύτατο κοινό και ειδικούς (σκηνοθέτες, εμψυχωτές θεάτρου, ηθοποιούς, συγγραφείς, δημοσιογράφους, παρουσιαστές).
Ευχαριστούμε τη Διευθύντρια Πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης , κα Γώτη και το Σύμβουλο Εκπαίδευσης κο Πομάκη, για τα ευρύχωρα πλαίσια λειτουργίας που μας παραχωρούν, πλαίσια ελευθερίας και δημιουργικότητας, συνεργασίας και απόλυτης υποστήριξης, καθώς και τη στρατευμένη στην προσπάθεια του σχολείου μας, κα Παυλίδου (σκηνοθεσία και διασκευή σεναρίου), για την εθελοντική προσφορά της που αγγίζει τα όρια της αυτοθυσίας (υπό την έννοια του προσωπικού, οικογενειακού κ.λ.π. χρόνου που στερείται).
Τέλος , η Διεύθυνση του σχολείου ευχαριστεί όλους τους εκπαιδευτικούς που υποστήριξαν την προσπάθεια (Σοφία Αναγνώστη– ήχος-εικόνα, Μαρία Μακρυδάκη-σκηνική υποστήριξη μαθητών, Δήμητρα Μπαμπάκου-φωτισμός, Αρσενίου Παναγιώτης-Τεχνική κάλυψη/παρασκήνια, Καπέτης Χρυσόστομος-βίντεο/εγγραφές) και, φυσικά, τους γονείς του σχολείου μας που πρόσφεραν την ¨ψυχή¨ τους για την ολοκλήρωση και επιτυχία αυτής της παράστασης, καθώς επίσης και περισσότερο από όλους, τα παιδιά, αυτά τα πατριωτάκια του ήλιου, που έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό, δικαιώνοντας επιλογές και αποφάσεις, κάνοντας περήφανους γονείς, εκπαιδευτικούς και σχολείο.
ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΗΣ ΔΙΑΠΙΣΤΕΥΣΗΣ ERASMUS+
Η παράσταση υπηρετεί τη στοχοθεσία της Διαπίστευσης Erasmus+ 2021-27 (περίοδος 2023-24)(καλλιέργεια δεξιοτήτων ζωής, εξωστρέφεια, επικοινωνία, συνεργασία, κριτική σκέψη, κοινωνική ενσυναίσθηση … μα και καλλιέργεια υπευθυνότητας, πολιτότητας …) που υλοποιεί το σχολείο μας, στα πλαίσια της οποίας έγινε η παραγωγή του έργου (η ευθύνη, ωστόσο, παρουσιαζόμενων εικόνων και λόγων βαραίνει αποκλειστικά εμάς), υπενθυμίζοντας σε όλους την «ανοιχτή πληγή» της Κύπρου και την ανάγκη να σκύψουν και να φροντίσουν για την επούλωσή της.