Δημοτικό Σχολείο Κουλούρας

Τελευταία ημέρα, σήμερα, πριν τις διακοπές των Χριστουγέννων.

Ήδη τα παιδιά (7 η ώρα το απόγευμα) ξεκίνησαν να λένε τα κάλαντα στο χωριό μας. Βλέπουν φωτισμένο το παράθυρο του γραφείου του Διευθυντή του Σχολείου τους και ανησυχούν: «Κύριε, ακόμη εδώ είστε;». Κι αμέσως μετά αλλάζουν διάθεση: «Να τα πούμε;»

Να τα πείτε , να τα πείτε … (κι ας με γυρνάτε πίσω σχεδόν 50 χρόνια !)

Χθες το βράδυ ονειρεύτηκα ότι ήρθε και μου χτύπησε την πόρτα ο Πάουλο Φρέϊρε (τουλάχιστον έτσι έλεγε ότι είναι αυτός, ο μεγάλος παιδαγωγός και οραματιστής, υποστηρικτής των μη προνομιούχων και καταπιεσμένων ανθρώπων και θιασώτης της απελευθερωτικής παιδείας).

Μου θύμισε κάποια λόγια του: «Το κάλεσμα, μην ξεχνάς , δάσκαλε, το κάλεσμα»

«Ποιο κάλεσμα, έκανα ότι δεν καταλάβαινα».

«Αυτό που προσκαλεί όλα τα παιδιά, χωρίς διακρίσεις να μετέχουν στη χαρά του σχολείου και της εκπαίδευσης. Στη χαρά της δημιουργίας και της επιβράβευσης. Στη χαρά της απελευθέρωσης από κάθε φύσης δεσμά, στερεότυπα και προκαταλήψεις. Σ΄ αυτό το κάλεσμα που τους μαθαίνει πώς να μαθαίνουν, πώς να αγαπούν, πώς να συνυπάρχουν με το διπλανό τους».

Το πρωί ήρθα αποφασισμένος να μην κάνουμε μάθημα, τελευταία μέρα, σήμερα, και μάλιστα μετά από έναν κοπιαστικό «Δεκέμβρη των παραμυθιών».

Θα ζητήσω απ’ τους δασκάλους, σκέφτηκα, να αφήσουν τα παιδιά να δημιουργήσουν χριστουγεννιάτικες κατασκευές, να παίξουν, να ζωγραφίσουν, να τραγουδήσουν, να χορέψουν, να φτιάξουν και να φάνε παπαδούλες (ποπ-κορν, στα ελληνικά…) να δουν ταινίες χριστουγεννιάτικες, να λάβουν δώρα, να κάνουμε κληρώσεις βιβλίων αγαπημένων συγγραφέων που φιλοξενήσαμε, να νιώσουν τη χαρά της παρουσίας τους στο σχολείο …

Τι έκπληξη; Δεν χρειάστηκε να πω τίποτα. Οι δάσκαλοι ήταν «σαν έτοιμοι από καιρό».

Ή είχαν δει το ίδιο όνειρό με μένα ή η, τόσων χρόνων, συνεργασία μας, μας έκανε ένα ¨όλον¨ που σκέφτεται, αισθάνεται, δρα, αγαπά, συμπάσχει, φροντίζει … με τον ίδιο τρόπο!

Χρόνια πολλά!

Δημήτρης Κατσαβός

(Δ/ντής του Δημοτικού Σχολείου Κουλούρας)

«ΑΝ ΗΜΟΥΝΑ ΜΑΘΗΤΗΣ ΞΑΝΑ, ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΜΑΘΗΤΗΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΚΟΥΛΟΥΡΑΣ …» Με αυτή τη φράση, δια στόματος Γιώργη Μελίκη, έκλεισε ο «Δεκέμβρης των παραμυθιών» του Δημοτικού Σχολείου Κουλούρας, που , φέτος, υλοποιείται στα πλαίσια του ευρωπαϊκού σχεδίου Erasmus+ «Language, Learning via Literature».

Είχε προηγηθεί η τελευταία συνάντηση-εκδήλωση με πρωταγωνιστές τον ίδιο και τους μαθητές του Δημοτικού Σχολείου Κουλούρας. Μια συνάντηση , η οποία ξεκίνησε με ένα καλωσόρισμα από το Διευθυντή του Σχολείου και εμπνευστή του «Δεκέμβρη των παραμυθιών» καθώς και ένα χαιρετισμό από τη Συντονίστρια Εκπαιδευτικού Έργου , κα Παπαγεωργίου Αικατερίνη, η οποία αναφέρθηκε στην αξία των παραμυθιών και στη διεισδυτικότητα που έχουν στον ψυχικό κόσμο των παιδιών.

Η βραδιά ήταν κομμένη στα δυο. Στο πρώτο μέρος της, ο αγαπημένος του σχολείου μας Γιώργης, ο Μελίκης της Παράδοσης, όπως τον αποκαλούν πολλοί και του αρέσει, αφού παρουσίασε ένα σύντομο βιντεάκι, παραγωγή του Εθνογραφικού Μουσείου του, σχετικά με τους μήνες στην παράδοση, αφηγήθηκε στα παιδιά ένα παραμύθι για τους 12 μήνες ενώ συνέχισε να λέει παραδοσιακά παραμύθια για τον μικρό Αλέξανδρο, για τον Αλέξανδρο τον Μέγα. Τα παιδιά παρακολούθησαν με ξεχωριστό ενδιαφέρον τις αφηγήσεις, αφηγήσεις με ήρεμη, κατανοητή γλώσσα, με χρώματα κι αρώματα μιας άλλης εποχής…, άλλης φιλοσοφίας και κοινωνιολογικής προσέγγισης.

Στη συνέχεια, στο δεύτερο μέρος, τη σκυτάλη πήραν οι μαθητές. Υπό την καθοδήγηση της Σοφίας Παυλίδου και την υποστήριξη των εκπαιδευτικών, ανέλαβαν μέσα από το «Παραμυθένιο Συμβούλιό» τους να τοθετηθούν στην καρδιά του προβλήματος και να δώσουν λύσεις, σχετικά με τον κίνδυνο που διατρέχουν οι κλασικοί ήρωες των παραμυθιών από το σάρωμα του διαδικτύου.

« Πόσο νοσταλγώ το θρόισμα από το ξεφύλλισμα των σελίδων των βιβλίων» ανέφερε ο Περισπούδαστος.

Ακολούθησε ένα σύντομο βιντεάκι για όσα συνέβησαν στο παρασκήνιο των προετοιμασιών του «Δεκέμβρη των παραμυθιών» με πρωταγωνιστές τους μαθητές και εκπαιδευτικούς, ενώ ακολούθησαν οι μαθητές της Στ’ ξετυλίγοντας με μαγικό τρόπο τις χορευτικές τους ικανότητες.

Κι εκεί που νομίσαμε ότι όλα είχαν τελειώσει, ξαφνικά, ένα χτύπημα δυνατό στο τζάμι, μας αναστάτωσε. Ανοίγοντας το παράθυρο, βλέπουμε να κρέμεται από τα κάγκελα ο Αι- Βασίλης. Ώσπου τα παιδιά να συνειδητοποιήσουν τι γίνεται, μ’ έναν πήδο ανάμεσα σε φωνές και χειροκροτήματα, βρέθηκε δίπλα τους.

Ε, … το τι έγινε, δεν περιγράφεται. Χορός των παιδιών με τον Αι-Βασίλη, με τους δασκάλους, μοίρασμα δώρων, φωτογραφίες, αγκαλιές, το πνεύμα των Χριστουγέννων – ¨ η επιφοίτηση!¨, … χαμός!

Και του χρόνου αγαπητά μας παιδιά, και του χρόνου αγαπητοί μας γονείς, συνάδελφοι, και του χρόνου αγαπημένη ¨δια βίου ¨δασκάλα του σχολείου μας, κα Σοφία, και του χρόνου αγαπημένε μας Αι-Βασίλη της αποψινής μας βραδιάς και για χρόνια, παλιότερα, δάσκαλε του σχολείου μας,κε Παναγιώτη, και του χρόνου αγαπητή μας κα Συντονίστρια του Εκπαιδευτικού Έργου, κα Κατερίνα, και του χρόνου αγαπητοί καλεσμένοι συγγραφείς όλου του 5ου «Δεκέμβρη των παραμυθιών», κα Βέτα, κα Χρυσάνθη, κα Σοφία, κα Γλυκερία, κύριε Γιώργη, και του χρόνου αγαπημένο μας σχολείο !!!

Μεγάλη τιμή για το σχολείο μας, η παρουσία του Γιώργη Μελίκη στο «Δεκέμβρη των παραμυθιών». Στον άνθρωπο που θα μας ταξιδέψει αλλού, αλλιώς …

Που θα μας φέρει εμάς, τους μεγαλύτερους, καλάθια μνήμης, σαν κι αυτά που κουβαλούσαμε γεμάτα ξυλοκέρατα, μανταρίνια και φυστίκια, γυρνώντας απ’ τα κόλιντα …

Θα γνωρίσει στους μικρούς μαθητές μας, την άλλη όψη των παραμυθιών. Αυτής, με τη μορφή της γιαγιάς, με τα κατακόκκινα μάγουλα, δίπλα στο τζάκι, να διηγείται γεμάτη τρυφερότητα, αγάπη για τα εγγόνια της. Και προπαντός, γεμάτη χρόνο αφιερωμένο σ’ αυτά, αν και την περίμεναν πλήθος δουλειές (χουσμέτια). Χρόνος, που αποτελεί σπάνιο είδος για τους σημερινούς γονείς και παππούδες-γιαγιάδες.

Σήμερα, που τα παιδιά, αντικαθιστώντας αυτή την έλλειψη, σκαλώνονται από τα τάμπλετ και τα κινητά. Σήμερα που οι παραδοσιακοί και κλασικοί ήρωες των παραμυθιών είναι σε απόγνωση.

Αλλά … για αυτά θα μας μιλήσουν οι μικροί μαθητές μας, ή καλύτερα, θα μας τα δείξουν μέσα από τη θεατρική τους παράσταση.

 

Τέτοια επαινετικά σχόλια και λόγια παρηγορητικά και μάλιστα από τόσο σημαντικούς ανθρώπους (Γλυκερία, Δήμητρα …) πως να μην σε οπλίσουν μ’ αυτό το Άγιο Πείσμα και το Δημόσιο Κουράγιο, έννοιες που συχνά επικαλούμαστε στο Δημοτικό Σχολείο Κουλούρας, ώστε να συνεχίζεις αυτόν τον ωραίο αγώνα που πραγματοποιούμε για πάνω από μια δεκαετία. Το χρωστάμε στα παιδιά μας, το χρωστάμε σε όσους μας στηρίζουν αμείωτα, εδώ και χρόνια.

Τους ευχαριστούμε όλους.

(ακολουθούν λόγια από την ανάρτηση της Γλυκερίας Γκρέκου για την επίσκεψή της στο Δημοτικό Σχολείο Κουλούρας, στα πλαίσια του Δεκέμβρη των παραμυθιών και η ανάρτηση της εφημερίδας faretra.info )

«Επιστροφή αργά το βράδυ. Από τη Βέροια και το Δημοτικό σχολείο Κουλούρας. Ένα σχολείο που, κάτω από τις ισχύουσες συνθήκες, θα το ονόμαζε κάποιος » δύσκολο σχολείο΄΄ Με ένα μεγάλο αριθμό μαθητριών/ών, Ρομά.

Μόνο αν το επισκεφτεί κανείς θα πιστέψει στο θαύμα που πέτυχαν οι εξαιρετικοί συνάδελφοι, οραματιζόμενοι ένα σχολείο για όλα τα παιδιά. Σήμερα, ήταν μια ουσιαστική ημέρα.

Θερμές ευχαριστίες σε παιδιά, συναδέλφους και στον εξαιρετικό συνάδελφο- διευθυντή του σχολείου, Δημήτρη Κατσαβό, στη Δήμητρα Σμυρνή για την παρουσία της, ως δημοσιογράφου, τον Δημήτρη Τσιμούρα, για το φωτογραφικό ρεπορτάζ!

Καλή αντάμωση, θα ευχηθώ! «

Πόσο κοστίζει, αλήθεια, να ακολουθεί κανείς τα όνειρά του; Και μάλιστα, όταν αυτά βγαίνουν απ’ τα καθιερωμένα πλαίσια;

Που τα’ άκουσες; Αυτά που κοροϊδεύαμε , μια ζωή για τους γείτονες, να πέσουν στο κεφάλι μας:

Μυρμήγκι να γίνει μουσικός και μετά αρχιτεμπέλαρος και αδιάφορος (σίγουρα θα πέρασαν αυτές οι σκέψεις από το μυαλό του παππού Θέμη). Την ώρα που τα’ αδέρφια του θα δουλεύουν μέρα-νύχτα, αυτός να περνά ρέμπελος, την ώρα του με τους Τζλιτζικες.

Κι αν η αγάπη για το όνειρο είναι δυνατή; Έχουν όλοι τη δύναμη να φύγουν; Να απομακρυνθούν απ’ τη ζεστή φωλίτσα τους; Να βγουν στο κρύο, την παγωνιά, τους αέρηδες; Να τολμήσουν;

Ωστόσο, λίγο η χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα, λίγο οι δεύτερες και ψυχραιμότερες σκέψεις, λίγο η κατανόησή μας για αυτούς που αγαπάμε και προστατεύουμε (ή έτσι νομίζουμε), έπεσε, τέλος πάντων, αρκετό νερό στο κρασί του παππού για το μικρό εγγονάκι του, το Θέμη και έτσι το πρωί της Πρωτοχρονιάς, τον περίμενε μια μεγάλη έκπληξη κάτω από το χριστουγεννιάτικο δέντρο.

Η συνέχεια επί της σκηνής, της χριστουγεννιάτικης σκηνής του Δημοτικού Σχολείου Κουλούρας, συντροφιά με τη Γλυκερία Γκρέκου και τους Τζιτζικομέρμηγκές της, στα πλαίσια του ευρωπαϊκού προγράμματος Erasmus “ Language, Learning via Literature”.

Η ανταπόκριση στο κάλεσμα υποστήριξης για τον εμπλουτισμό της νέας μας βιβλιοθήκης συνεχίζεται και είναι συγκινητική …

Σειρά έχουν οι εκδόσεις Ψυχογιός, οι οποίες μας έστειλαν μία μεγάλη κούτα με 40 βιβλία ολοκαίνουρια!

Για τη δωρεά τους αυτή τις ευχαριστούμε θερμά.

Ιδιαίτερες ευχαριστίες οφείλουμε στην κα Άντζυ Μυλωνοπούλου

Υπεύθυνη Παιδικών & Σχολικών Εκδηλώσεων | Τμήμα Δημοσίων Σχέσεων,

αλλά και στη φίλη του σχολείου και συγγραφέα Σοφία Τσιάμη, για τη μεσολάβηση…

On 15th December 2022, we had an online meeting with the Greek writer – Sofia Tsiami. She told us about her books and she read us one of her book for children. Students also had a chance to meet once again their friends from other countries. They were happy to see familiar peers. They reminisced about their adventures together during visit in Poland in October 2022. We also saw an emotional movie titled: “Children and the war”. It was a nice adventure to participate in this event.

Ένα παραμυθένιο απόγευμα πέρασαν μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικοί του Δημοτικού Σχολείου Κουλούρας, συντροφιά με τη συγγραφέα παιδικών βιβλίων και αγαπημένη φίλη του σχολείου μας, κα Σοφία Τσιάμη, στα πλαίσια του «Δεκέμβρη των παραμυθιών» και του σχεδίου Erasmus “Language, Learning via Literature” .

“Για μια σταγόνα μέλι» ο λόγος. Ένα βιβλίο γεμάτο ώριμα μηνύματα. Για την αδιαφορία του ανθρώπου και που μπορεί να οδηγήσει αυτή, για τα ασήμαντα γεγονότα που μπορεί να εγκυμονούν σημαντικές εξελίξεις και αποτελέσματα. Για τις απλές καθημερινές διαφωνίες, συμπλοκές που μπορεί να γίνουν συρράξεις και πόλεμος.

Μα καταλήγει στην Αγάπη, στην Ειρήνη, όπου στο τέλος θριαμβεύουν. Γιατί φυσικά, αυτό το τέλος επέλεξαν και οι μαθητές, αφού πρώτα παρακολούθησαν μια αντιπολεμική ταινία μικρού μήκους, το ¨Μαύρο πουλάκι¨. Μια παραγωγή του Δημοτικού Σχολείου Κουλούρας, στην οποία συμμετείχαν μαθητές του (για αυτή θα μιλήσουμε σε άλλη χρονική στιγμή).

Μέσα σε μια άκρως χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα, όπως ταιριάζει στο «Δεκέμβρη των παραμυθιών», οι μαθητές αγκάλιασαν την αφήγηση της συγγραφέα με μουσικοκινητικά δρώμενα, καλλιτεχνικές δημιουργίες (λουλούδια της Ειρήνης, μελισσούλες αιωρούμενες, σταγόνες μέλι να κατεβαίνουν απ’ την οροφή …υπερπαραγωγή!!!, μαμάδες παρουσίασαν χριστουγεννιάτικες συνταγές (μελομακάρονα).

Για τη συγκεκριμένη δράση έγινε προσπάθεια και προετοιμασία να συμμετέχουν μαθητές και εκπαιδευτικοί και από τα ευρωπαϊκά σχολεία –εταίρους στο Erasmus+. Παρά τις τεχνικές δυσκολίες (δεν ήταν απλά μια πολυπληθής τηλεδιάσκεψη αλλά προσπάθεια μεταφοράς όλης της εικόνας και ατμόσφαιρας της εκδήλωσης με διευρυμένη λήψη και απομακρυσμένο ήχο…), το σημαντικότερο και αυτό που μένει είναι το γεγονός της συνάντησης, της επαφής και της συνύπαρξης στον ¨ίδιο χώρο¨ , στο χώρο του Δημοτικού Σχολείου Κουλούρας, των μαθητών του με συμμαθητές τους από διάφορα σχολεία της Ευρώπης.

Την κοινή συμμετοχή υποστήριξε με εξαιρετικό τρόπο, η συγγραφέας Σοφία Τσιάμη, άριστη γνώστης της Αγγλικής γλώσσας, κάνοντας δίγλωσση παρουσίαση.

Η πιο γλυκιά στιγμή κρατήθηκε για το τέλος, όταν δασκάλες και μαμάδες-σεφ, ετοίμασαν και μοίρασαν σε όλους τους παρόντες μελομακάρονα.

Η Διεύθυνση του Σχολείου ευχαριστεί θερμά τη συγγραφέα κα Σοφία Τσιάμη για την πρόθυμη ανταπόκρισή της στην πρόσκληση του σχολείου να παραστεί για ακόμη μια φορά σε δράση του, τους εκπαιδευτικούς (Σοφία Αναγνώστη, Μαρία Μακρυδάκη, Αρσενίου Παναγιώτη, Καπέτη Χρυσόστομο, Δημητριάδου Χριστίνα και Σοφία Παυλίδου) που κοπίασαν για την όλη προετοιμασία, τους συμμετέχοντες γονείς και τέλος αλλά όχι τελευταίους, τους μικρούς μαθητές του, για την άψογη, όπως πάντα, στάση, συμπεριφορά και κόσμια συμμετοχή τους.

Ευχαριστούμε επίσης, τους εταίρους Erasmus+ για την παρουσία και συμμετοχή τους καθώς και για την κατανόησή τους σε όποιες τεχνικές δυσκολίες υπήρξαν.