Δημοτικό Σχολείο Κουλούρας

Πόσα ασήμαντα πράγματα περνάν, καθημερινά, από δίπλα μας χωρίς να τους δίνουμε την ανάλογη βαρύτητα;

Ως που μπορεί να φτάνει η αδιαφορία του ανθρώπου για αυτά που υποτίθεται ότι δεν τον αφορούν;

Και μάλιστα, ανθρώπων των οποίων οι αποφάσεις επηρεάζουν τη ζωή και την τύχη και άλλων ανθρώπων, επηρεάζουν λαούς ολόκληρους; Έχουν αυτοί οι άνθρωποι (βασιλιάδες, κυβερνήτες, μαχαραγιάδες, παντός είδους ηγέτες …) δικαίωμα να λένε «δεν με αφορά»;

Ποιο είναι το μέτρο που εκτιμά τι μας αφορά και τι όχι και αν αυτό που δεν μας αφορά, η αδιαφορία μας για αυτό επηρεάζει τον διπλανό μας;

Τι σχέση έχουν όλες αυτές οι αποφάσεις με το συμφέρον;

Πως αξιολογείται η εξέλιξη ενός γεγονότος, ασήμαντου κατά τα φαινόμενα;

Πως μια σταγόνα μέλι που ξεγλίστρησε από το λούκι και δεν αξιολογήσαμε το βάρος της ή μια συνηθισμένη, πλέον , παραβίαση εναερίου χώρου, της οποίας δεν αξιολογήσαμε τη βαρύτητά της, μπορούν να οδηγήσουν σε μια εμπλοκή, συμπλοκή και πόλεμο;

Σε τέτοια και άλλα παρόμοια ερωτήματα θα επιχειρήσουμε, συντροφιά με τη συγγραφέα Σοφία Τσιάμη, να δώσουμε απαντήσεις, δάσκαλοι, γονείς και μαθητές του Δημοτικού Σχολείου Κουλούρας.

Και δεν θα είμαστε μόνοι μας. Παρέα μας, διαδικτυακή, θα είναι εκπαιδευτικοί και μαθητές των ευρωπαϊκών σχολείων – εταίρων στο σχέδιο Erasmus+ “Language, Learning via Literature” που υλοποιούμε αυτή την περίοδο και στο οποίο είναι ενταγμένος «Ο Δεκέμβρης των παραμυθιών».

Μια μεγάλη παρέα, λοιπόν, που θα μιλήσει για συρράξεις και πόλεμο, μα θα προχωρήσει με θάρρος στα ηλιόλουστα λιβάδια της Ειρήνης, της Ζωής, της Αισιοδοξίας και της Αγάπης.

Θα ζωγραφίσουμε τα άνθη και τους καρπούς τους, θα γευτούμε τη γλύκα και τις μυρωδιές τους…

Τι νόημα έχει η γνωριμία και η φιλοξενία συγγραφέων, η παρουσίαση βιβλίων, οι φιλαναγνωστικές δραστηριότητες του «Δεκέμβρη των παραμυθιών», του Δεκέμβρη του Δημοτικού Σχολείου Κουλούρας, αν οι μικροί αναγνώστες δεν επισκεφθούν και οι ίδιοι και δε γνωρίσουν το κοινό τους σπίτι.

Που βρίσκεται και ποιο είναι αυτό; Φυσικά στη Βέροια και είναι η Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη της πόλης μας. Εκεί όπου μπορούν να συναντήσουν όποιο συγγραφέα θέλουν.

Το ταξίδι της γνώσης, της ψυχαγωγίας, του παραμυθιού και της αναγνωστικής απόλαυσης , λοιπόν, που ξεκίνησε κι αυτόν τον Δεκέμβρη, συνεχίζεται …

Οι μικροί μαθητές με τη συνοδεία των δασκάλων τους παρακολούθησαν την παρουσίαση του παραμυθιού «Πού πήγαν οι οθόνες», ένα παραμύθι που υπενθυμίζει την αξία των φίλων και τον κίνδυνο της απομόνωσης και της μοναξιάς που μπορεί να οδηγήσει ο εθισμός με τις ηλεκτρονικές οθόνες και ό, τι εμφανίζεται σε αυτές.

Στη συνέχεια οι μαθητές συμμετείχαν σε μια διαδικασία γνωριμίας και εξοικείωσης με το χώρο και τον τρόπο λειτουργίας της Βιβλιοθήκης. Μάθανε πώς να αναζητούν το βιβλίο που τους ενδιαφέρει, κατά ηλικία και ενδιαφέροντα, πώς να το δανείζονται, τις υποχρεώσεις που απορρέουν από το δανεισμό, διάβασαν βιβλία, προχώρησαν στον πρώτο δανεισμό τους. Όλα όσα θα χρειαστούν και για τη δική μας νέα Βιβλιοθήκη που θα ξεκινήσει να λειτουργεί σε νέα πλαίσια από τη νέα χρονιά. Για τον λόγο αυτό, άλλωστε, υπήρξε συνεννόηση μεταξύ της Διεύθυνσης του Σχολείου και της Βιβλιοθήκης να προγραμματιστεί μια ενημερωτική-επιμορφωτική συνάντηση καθοδήγησης για τους υπεύθυνους, για λειτουργία της, εκπαιδευτικούς του σχολείου μας.

Ο περίπατος στους όμορφους ¨παραλιακούς¨ δρόμους της πόλης τους οδήγησε στο ανακαινισμένο και εξαιρετικά λειτουργικό Αρχαιολογικό Μουσείο της Βέροιας. Μια επίσκεψη που την οργάνωσε με κάθε λεπτομέρεια και άψογο τρόπο ο εκπαιδευτικός του σχολείου μας Αρσενίου Παναγιώτης. Μία οργάνωση που περιείχε προπαρασκευαστικές πληροφορίες πριν την επίσκεψη, αναλυτική ξενάγηση στα εκθέματα του Μουσείου (Μέδουσα, Όλγανος, Γανυμήδης, Αφροδίτη κ.λ.π.), επί τόπου εκπαιδευτικές δραστηριότητες, διερεύνησης, ανακάλυψης και γνώσης καθώς επίσης και , στο τέλος, στον αύλειο χώρο του, ένα παιχνίδι ρόλων, ανατροφοδότησης και επέκτασης της αποκτηθείσας γνώσης με αφορμή το μύθο για το «Μήλο της Έριδας».

Θερμά συγχαρητήρια στους μαθητές μας, οι οποίοι «αποτέλεσαν εξαιρετικά ώριμο ακροατήριο, με σεβασμό στους χώρους φιλοξενίας και επίγνωση του λόγου παρουσίας τους εκεί», λόγια τα οποία ανήκουν στους υπεύθυνους φιλοξενίας.

Θερμά συγχαρητήρια, επίσης, στον συνάδελφο Αρσενίου Παναγιώτη, ο οποίος ανέλαβε το σύνολο της προετοιμασίας, οργάνωσης, ξενάγησης, εκπαιδευτικών και ψυχαγωγικών και γνωστικών δραστηριοτήτων, και τους συναδέλφους εκπαιδευτικούς στο σύνολό τους, για την υποδειγματική συνοδεία και επιτήρηση.

Και οι σημερινές δράσεις εντάσσονται στα πλαίσια του «Δεκέμβρη των παραμυθιών» και του σχεδίου Erasmus “Language Learning via Literature”

Και τα ταξιδέματά μας στον μαγικό κόσμο των βιβλίων και της γνώσης συνεχίζονται ….

Με αφορμή την Ημέρα Ατόμων με Ειδικές ανάγκες ή Ειδικές Δεξιότητες, το Δημοτικό Σχολείο Κουλούρας τοποθέτησε στο χώρο του μια τεράστια, κατακόκκινη – και ταυτόχρονα πολύχρωμη, μεταλλική – και ταυτόχρονα πολύ ζεστή καρδιά.

Μια καρδιά την οποία είχαμε την τιμή να αποκαλύψει στους μικρούς μας μαθητές η συγγραφέας Χρυσάνθη Πρωτοψάλτου, αφού, βέβαια, είχε προηγηθεί η αφήγηση του παραμυθιού της με τίτλο «Ο μάγος του 13» και θέμα ένα κοριτσάκι με κινητικές δυσκολίες, στα πλαίσια του»Δεκέμβρη των παραμυθιών».

Ε και; θα πει κάποιος. Που κρύβεται το μήνυμα που αναφέρει ο τίτλος της ανάρτησης;

Μήνυμα 1ο : Η αισθητική διδάσκεται και μάλιστα με τα καλύτερα εργαλεία που διαθέτει μια διαδικασία μάθησης: τις αισθήσεις.

Μήνυμα 2ο : Η υποστήριξη του ¨πλησίον¨ μας που βρίσκεται σε ανάγκη μας αφορά όλους. Ακόμη και όσους βρίσκονται σε παρόμοια ή και δυσκολότερη θέση. Πάντα υπάρχει τρόπος. Η συγκέντρωση καπακιών για ¨ιερό σκοπό¨ αποτελεί μια καθημερινή άσκηση φιλανθρωπίας και μια βιωματική πρακτική αλληλεγγύης, ενσυναίσθησης και κατανόησης για κάθε μαθητή μας και όχι μόνο (γονείς , τοπική κοινότητα …).

Μήνυμα 3ο : Ο Εθελοντισμός και η Αφιλόκερδη Προσφορά, αν και αποτελούν είδος προς εξαφάνιση, υπάρχει, ευημερεί και παραδειγματίζει, μεταποιεί κενά λόγια σε ταπεινές πράξεις, ωστόσο λαμπερές, ικανές να αναστρέψουν μια φθίνουσα πορεία του ανθρώπου και να την οδηγήσουν προς το Φως. Και οι μαθητές μας, οφείλουμε, να είναι οι πρώτοι που θα λαμβάνουν αυτά τα σημάδια αναστροφής.

Την παρούσα ανάρτηση την οφείλω ¨τιμής ένεκεν¨ στο συγχωριανό μας, φίλο και έμπρακτο, διαχρονικό υποστηρικτή του σχολείου μας, κο Ευαγγελόπουλο Δημήτριο, που είναι πάντοτε παρών σε κάθε κάλεσμα της Διεύθυνσης του σχολείου προσφέροντας Εθελοντικά και Αφιλοκερδώς ό, τι περνάει από το χέρι του.

(η Διεύθυνση του Σχολείου)

Μια διαφορετική, δραματοποιημένη παρουσίαση της παραμυθένιας ιστορίας του «Μάγου του 13» είχαμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε, μαθητές και εκπαιδευτικοί του Δημοτικού Σχολείου Κουλούρας.

Γεμάτη τρυφερότητα και αγάπη, ευαισθησία και κατανόηση που ξεχείλιζαν τόσο από τα λόγια όσο και από το βλέμμα της συγγραφέα, Χριστίνας Πρωτοψάλτου.

Μιλώντας για το διαφορετικό, για το ιδιαίτερο … Γι’ αυτό που αγκαλιάζεται με ιδιαίτερη στοργή, όλα τα χρόνια, από τις αράδες της λογοτεχνίας. Από τον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη (το 1899) και το «Γουτού-Γουπατού» έως σήμερα, με το «Μάγο του 13» και τόσων άλλων σύγχρονων τίτλων και συγγραφέων που μιλάνε για την κάθε μορφής αναπηρία.

«… μα η Άννα, (το κοριτσάκι με κινητικές δυσκολίες) δε μπορεί να φτάσει ως εκεί και να δει το χιονάνθρωπο …» αναφέρεται στην ιστοριούλα μας.

Και το θαύμα έγινε., όπως γίνεται, εύκολα, στα παραμύθια, στα μυθιστορήματα, στις ταινίες …

Το θαύμα της αποδοχής, της ενσυναίσθησης και της φροντίδας.

Μα , ω του θαύματος, το θαύμα δεν περιορίστηκε στη μυθοπλασία του βιβλίου και στη φαντασία της συγγραφέα.

Αντίθετα, έφτασε στην κορύφωση της διαδικασίας της μάθησης που αποτελεί η πράξη!

Και εξηγούμαστε … Μαθητές και εκπαιδευτικοί του Δημοτικού Σχολείου Κουλούρας, με το τέλος της παρουσίασης του βιβλίου οδήγησαν τη συγγραφέα στον αύλειο χώρο του σχολείου και της ζήτησαν να ξεσκεπάσει-αποκαλύψει τη σκεπασμένη έκπληξη που της επιφύλασσαν. Μια τεράστια, κατακόκκινη, μεταλλική, ωστόσο πολύ ζεστή, καρδιά που στόχο έχει από σήμερα και στο εξής να συλλέγει όλα τα χρώματα της ψυχής μαθητών, εκπαιδευτικών καθώς και των κατοίκων του χωριού, όλων όσων διαθέτουν ¨πολυχρωμία¨ συναισθημάτων και να προσφέρονται αυτά, με τη μορφή πλαστικών καπακιών, σε φορείς και πρόσωπα που τα έχουν ανάγκη και τα αξιοποιούν (αγορά αναπηρικών αμαξιδίων).

Η Διεύθυνση του σχολείου ευχαριστεί όλους όσους συμβάλλουν στην πραγμάτωση ιδεών, που μας κάνουν ένα ξεχωριστό σχολείο.

Όσους επίσης, συμβάλλουν στην υλοποίηση του θεσμού του «Δεκέμβρη των παραμυθιών». Μαθητές, εκπαιδευτικούς, γονείς, που συνεχίζεται καθ’ όλη τη διάρκεια του μήνα, αποδεικνύοντας πως , πάνω απ’ όλα η Εκπαίδευση είναι Παιδεία, είναι Καλλιέργεια νου και καρδιάς.

Ευχαριστεί τη συγγραφέα Χρυσάνθη Πρωτοψάλτου για την παρουσία της στο Δημοτικό Σχολείο Κουλούρας, για το ξεχείλισμα συναισθημάτων που άφησε ελεύθερα να κυλίσει και να αγκαλιάσει τους μικρούς μαθητές που κι αυτοί , ως ανταμοιβή, της πρόσφεραν τα πιο ειλικρινή και φωτεινά χαμόγελα, αλάνθαστοι (και ολάνθιστοι) μάρτυρες της ικανοποίησης και της χαράς που νοιώσανε με την παρουσία της.

Ένα μεγάλο ευχαριστώ (αν και θα κάνουμε ξεχωριστή αναφορά) οφείλουμε στον συγχωριανό, φίλο και σταθερό, εδώ και χρόνια, έμπρακτο υποστηρικτή του σχολείου μας, κο Δημήτρη Ευαγγελόπουλο, ο οποίος με περίσσιο μεράκι δημιούργησε αυτή την υπέροχη καρδιά που θα κοσμεί, πλέον , την είσοδο του σχολείου μας, συγκεντρώνοντας καθημερινά αγάπη και ενδιαφέρον για το συνάνθρωπο. Τον ευχαριστούμε ¨εντάσσοντάς¨ τον στο Σύλλογο Διδασκόντων του Σχολείου μας, όπου διδάσκει το δυσκολότερο όλων, στην εποχή μας, μαθημάτων, αυτό του «Εθελοντισμού και της Αφιλόκερδης Προσφοράς».

Ευχαριστίες, στην κυριολεξία, ¨από καρδιάς¨.

Όλες οι δράσεις του «Δεκέμβρη των παραμυθιών» εντάσσονται στα πλαίσια του ευρωπαϊκού σχεδίου Erasmus «Language, Learning via Literature» .

 

 

Μεγάλη ανταπόκριση είχε το κάλεσμα του Δημοτικού Σχολείου Κουλούρας για υποστήριξη της προσπάθειας και του αγώνα που καταβάλλεται για να στηθεί μια νέα, σύγχρονη βιβλιοθήκη που θα ανταποκρίνεται τόσο στις ανάγκες και τις επιθυμίες των μικρών μαθητών μας αλλά και των εκπαιδευτικών, όσο και των μεγάλων μαθητών του χωριού μας (Γυμνασίου –Λυκείου) αλλά και του συνόλου των κατοίκων του. Έτσι, η έκκλησή μας περιλαμβάνει βιβλία παιδικής λογοτεχνίας (κυρίως), παραμυθιών κλασικών και σύγχρονων, βιβλία επιστημονικά, παιδαγωγικά, ιστορικά, βιβλία γενικών γνώσεων , βοηθήματα για υλοποίηση εργασιών μαθητών Δημοτικού , Γυμνασίου και Λυκείου, βιβλία για ενήλικες (μυθιστορήματα, διηγήματα κ.λ.π.).

Για τον παραπάνω σκοπό, ευγνωμοσύνη οφείλουμε σε συγχωριανό και παλιό μαθητή του σχολείου μας, που για μια ακόμη φορά ανταποκρίθηκε στην πρότασή μας, που η αποδοχή του αποτελούσε και προϋπόθεση έναρξης υλοποίησης αυτού του ονείρου, ο οποίος δήλωσε άμεσα και έμπρακτα την υποστήριξή του, αναλαμβάνοντας την αγορά και τοποθέτηση των ραφιών στο σύνολο του χώρου, περιμετρικά (πάνω από 150 τρεχάμενα μέτρα ραφιών).

Επίσης, θερμότατες ευχαριστίες οφείλουμε:

Στη Σχολική επιτροπή του Δήμου Βέροιας και στο Δήμαρχο της πόλης κο Βοργιατζίδη για το προσωπικό του ενδιαφέρον, ώστε να υπάρξει άμεση ανταπόκριση στο αίτημά μας για τοποθέτηση συναγερμού, τοποθέτηση μεγάλου πίνακα γραφής και επιφάνειας προβολής, επέκτασης γραμμής ίντερνετ, εμπλουτισμού εργαστηρίου πληροφορικής και υποδομής τοποθέτησής του στο νέο χώρο.

Για την προσφορά βιβλίων, ευγνωμοσύνη εκφράζουμε:

Στη συνεργάτη, φίλη και συνοδοιπόρο σε πλήθος δράσεων του σχολείου μας, κα Μάρθα Ιωαννίδου, Διδάκτορα της Ιστορίας της Τέχνης και Μουσειολόγος, καθηγήτριας στο Π.Τ.Δ.Ε. του Α.Π.Θ.΄για την τεράστια προσφορά της σε βιβλία (πάνω από 13 μεγάλες κούτες με εκατοντάδες βιβλία) που μάλιστα, θα ακολουθήσουν και άλλα μετά τις γιορτές των Χριστουγέννων (πρόταση να ανακηρυχτεί ο Αϊ Βασίλης του σχολείου μας για τις φετινές γιορτές!!!).

Τη Νομισματική Συλλογή της ALPHA BANK και προσωπικά την επιμελήτριά της, κα Τσαγκάρη, για την αποστολή όλων των βιβλίων της συλλογής τους καθώς και το πολύτιμο εκπαιδευτικό υλικό τους (έντυπα) καθώς και τη δωρεά της μουσειοβαλίτσας τους «Νόμος Νομίζω Νόμισμα» που είχε προηγηθεί, που πλέον θα έχει σταθερή θέση και χώρο αξιοποίησης του περιεχομένου της από μαθητές και εκπαιδευτικούς.

Τη Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη της Βέροιας για την άμεση ανταπόκρισή της και την αποστολή βιβλίων.

Το βιβλιοπωλείο της πόλης μας «Ηλιοτρόπιο» για τη δωρεά βιβλίων και τη σταθερή υποστήριξή του σε πρωτοβουλίες φιλαναγνωσίας που αναλαμβάνουμε.

Το κάθε παιδί, την κάθε οικογένεια, που απ’ το υστέρημά τους φέρνουν ό, τι και όσα μπορούν βιβλία, προσθέτοντας καθημερινά, το χάρτινο ¨λιθαράκι¨ τους σ’ αυτό το συλλογικό έργο που συντελείται.

Και συνεχίζουμε …

διότι οι προαναφερθείσες αναφορές είναι μόνο αυτές που έχουν , ήδη, ολοκληρωθεί. Υπάρχουν ωστόσο σε εξέλιξη και άλλες για τις οποίες θα ακολουθήσει επόμενη αναφορά μας.

(Υ.Γ. 1 Στην επόμενη συνάντησή μας με τους εταίρους μας στο σχέδιο Erasmus που υλοποιούμε με τίτλο “Language, Learning via Literature” και θα πραγματοποιηθεί το Φεβρουάριο στη Ρουμανία, η ενότητα που θα διαπραγματευτούμε έχει θέμα «Alone, we can do so little, together, we can do so much !» . Αλήθεια τι πιο χειροπιαστό παράδειγμα μετάβασης από τα λόγια στην πράξη, από αυτό που συντελείται στο σχολείο μας;

Υ.Γ. 2 Ευχαριστούμε τον κο Διαμαντόπουλο Διονύση, πρώην Διευθυντή Εκπαίδευσης Ημαθίας- έτυχε να βρίσκεται στο σχολείο μας κατά τη διάρκεια υποδοχής μιας μεγάλης παλέτας με κούτες βιβλίων, που με έκδηλη χαρά και ικανοποίηση, ίση με τη δική μας, βοήθησε στη μεταφορά βιβλίων εντός του χώρου μαζί με τους εκπαιδευτικούς και τους μαθητές μας.)

Κόκκινη κλωστή δεμένη στην … Κουλούρα τυλιγμένη,

Με την Τάρη και τον Γκόχ, δίχως αχ και δίχως ωχ.

Με τέτοια και άλλα έμμετρα, ομοιοκατάληκτα στιχάκια κύλισε η πρώτη συνάντηση μαθητών και εκπαιδευτικών με συγγραφέα του φετινού Δεκέμβρη των παραμυθιών, με την αγαπημένη του σχολείου μας, κα Ελισάβετ Τάρη.

Παιδικά χαμόγελα που δεν κατάφεραν να κρύψουν οι μάσκες (που για ασφαλέστερη συμμετοχή όλων μας, φορέσαμε μετά από πολύ-πολύ καιρό), οι μαθητές παρακολούθησαν την αφήγηση της συγγραφέα, συμμετείχαν ενεργά προβλέποντας ή προτείνοντας ομοιοκαταληξίες στις προτάσεις της κας Τάρη, χόρεψαν το τραγούδι του Γκοχ, έκαναν παπαγαλάκια με τη μέθοδο οριγκάμι, άγγιξαν, συνομίλησαν, φωτογραφήθηκαν με τη συγγραφέα…

Πάνω απ’ όλα, μέσα από την ιστορία του Παπαγάλου Γκόχ που πάει σχολείο, έγινε προσπάθεια να γίνει κατανοητό πόσο σημαντικό πράγμα είναι για τον άνθρωπο, η γνώση, η μάθηση ώστε να μπορεί να λέει και να υπερασπίζεται αυτά που πιστεύει, αυτά που επιθυμεί ο ίδιος και όχι αυτά που του λένε οι άλλοι, σαν … κάποιους αγράμματους παπαγάλους.

Στη συνάντησή μας παραβρέθηκε και ο πρώην, λόγω συνταξιοδότησης, Διευθυντής Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Ημαθίας, κος Διαμαντόπουλος, στον οποίο, το Δημοτικό Σχολείο Κουλούρας οφείλει πολλά. Μέσα από τα ευρύχωρα πεδία δράσης και λειτουργίας που, με εμπιστοσύνη, μας παραχώρησε, όλα τα χρόνια της συνεργασίας μας, μας δόθηκε η δυνατότητα να λειτουργούμε απελευθερωμένα, τολμώ να πω, κατά την έκφραση του Πάουλο Φρέιρε, απελευθερωτικά!

Η Διεύθυνση του σχολείου εκφράζει βαθιές ευχαριστίες τόσο στους προαναφερθέντες, όσο, βέβαια, και στους συντελεστές της προετοιμασίας του Δεκέμβρη των παραμυθιών, μαθητές και εκπαιδευτικούς του Δημοτικού Σχολείου Κουλούρας, ιδιαίτερα τις δασκάλες Σοφία Αναγνώστη, Μαρία Μακρυδάκη και φυσικά την ¨δια βίου¨ εκπαιδευτικό του σχολείου μας, Σοφία Παυλίδου.

Στις 2 του Δεκέμβρη και στις 10 η ώρα το πρωί οι μικροί μαθητές του Δημοτικού Σχολείου Κουλούρας περιμένουν ανυπόμονα την αγαπημένη σ’ αυτούς και φίλη του σχολείου, συγγραφέα Ελισάβετ Τάρη.

Αιτία της ανυπομονησίας τους δεν είναι μόνο η αγάπη και η φιλία που δένει μαθητές και εκπαιδευτικούς μαζί της αλλά ό,τι θα φέρει μαζί της.

Διέρρευσε μια πληροφορία ότι τάχα θα φέρει έναν παπαγάλο διαφορετικό από τους άλλους. Όχι, όχι δεν αναφερόμαστε στα χρώματα… αυτό έλειπε να ερχόταν κανένας ασπρόμαυρος παπαγάλος. Όχι. Οι πληροφορίες λένε ότι είναι ένας παπαγάλος που του αρέσει να πηγαίνει σχολείο, να μαθαίνει γράμματα, να λέει αυτά που θέλει να πει ο ίδιος και όχι ό,τι του λένε οι άλλοι …

Παραμύθια θα μου πείτε …

Ε,… ναι παραμύθια!!! Τι άλλο καλύτερο;