Δημοτικό Σχολείο Κουλούρας

Μια εβδομάδα γεμάτη δραστηριότητες ήταν αυτή που έκλεισε με την επέτειο της έναρξης της επανάστασης του 1821, για τους μαθητές του Δημοτικού σχολείου Κουλούρας.

Την Καθαρή Δευτέρα συμμετείχαν οι μαθητές μας στο καρναβάλι της Μελίκης και κατά γενική ομολογία ήταν το δυναμικότερο, ζωηρότερο και γεμάτο μηνύματα πεζοπόρο τμήμα με θέμα και τίτλο «Master cleft».

Την Τετάρτη παρακολούθησαν παρουσίαση-ομιλία ειδικής διατροφολόγου με θέμα την υγιεινή διατροφή, την πρόληψη της παχυσαρκίας και την ευεργετική συνήθεια της κατανάλωσης, σε ημερήσια βάση, φρούτων και λαχανικών.

Η Πέμπτη ήταν αφιερωμένη στον πολιτισμό. Τα παιδιά των μεγάλων τάξεων επισκέφθηκαν το Βλαχογιάννειο Μουσείο και ξεναγήθηκαν από τον υπεύθυνο του Μουσείου κ.Ντόντο, στις πλούσιες συλλογές που φιλοξενεί, ενώ οι μικρές τάξεις επισκέφθηκαν το ανακαινισμένο Αρχαιολογικό Μουσείο Βέροιας.

Όλοι μαζί οι μαθητές παρακολούθησαν στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών το «Όνειρο καλοκαιρινής νύχτας»του William Shakespeare, από το Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Βέροιας.

Την Παρασκευή ακολούθησε η σχολική εορτή, όπου τα παιδιά πρόσφεραν συγκίνηση και περηφάνια στους δασκάλους και στους γονείς τους με τις απαγγελίες των ποιημάτων, τα τραγούδια τους, αλλά και τις ερμηνείες τους στα θεατρικά που ετοίμασαν με θέματα από την τοπική μας ιστορία.

Το εορταστικό τριήμερο έκλεισε με εκκλησιασμό και παρέλαση των μαθητών κάτω από βροχή αλλά και χειροκροτήματα των παρευρισκόμενων, που τους καμάρωναν καθώς επίσης και την επιμνημόσυνη δέηση, την κατάθεσή στεφάνων στο χώρο του Ηρώου Πεσόντων.

«Είδες ποτέ σου πολιτεία να σηκώνεται ψηλά; Δεμένη από χιλιάδες σπάγγοι ν? ανεβαίνει στα ουράνια; [?] Πήχτρα ο ουρανός. Τόσο, που δε βρίσκανε θέση τα πουλιά. [?] Ολάκερη τη Μεγάλη Σαρακοστή, κάθε Κυριακή και σκόλη, η πολιτεία ταξίδευε στον ουρανό. Ανέβαινε στα ουράνια και τη βλόγαγε ο Θεός. Δε χώραγε το μυαλό σου πώς μπόραγε να μείνει κολλημένη χάμω στη γης, ύστερ? από τόσο τράβηγμα στα ύψη. Και όπως κοιτάγαμε όλο ψηλά, τα μάτια μας γεμίζανε ουρανό, ανασαίναμε ουρανό, φαρδαίνανε τα στέρνα μας και κάναμε παρέα με αγγέλοι [?]το κάθε σοκάκι δεμένο με τον ουρανό.

(Κοσμάς Πολίτης, Στου Χατζηφράγκου, Εστία)

Τέτοια κι άλλα πολλά διαβάζοντας και συζητώντας με τα παιδιά την τελευταία βδομάδα πριν την Κυριακή της Τυρινής, μας οδήγησαν στην απόφαση να φτιάξουμε κι εμείς και να πετάξουμε, όλοι μαζί χαρταετούς. Να κόψουμε και να δέσουμε στην ουρά τους όλες τις σελίδες των εφημερίδων με τα κακά μαντάτα, τις άσχημες ειδήσεις που σκοπό έχουν να μας τραβάνε όλο και πιο κάτω, να στραγγίσουν και τις όποιες σταγόνες χαμόγελου και αισιοδοξίας παλεύουμε να διατηρήσουμε στα πρόσωπά μας, ν’αφήσουμε διαβάσματα και έννοιες και να πετάξουμε ψηλά. Με πρωταγωνιστές τα παιδιά του σχολείου, τη συμμετοχή όλων των δασκάλων, την επίβλεψη και πρόνοια του εκπ/κού κ. Παναγιωτίδη Παναγιώτη στήθηκε ένα μικρό, πανηγυρικό και δημιουργικό εργαστήρι στην αυλή του σχολείου μας. Το αποτέλεσμα στο τέλος ήταν να απογειωθούν η ξενοιασιά,η χαρά, η ελπίδα, η αισιοδοξία, η ικανοποίηση της δημιουργίας και του αποτελέσματος.

ΑΝΑΛΗΦΘΗΚΑΜΕ ΣΤΟΥΣ ΓΑΛΑΖΙΟΥΣ ΟΥΡΑΝΟΥΣ,

Και ?του χρόνου?

Στα πλαίσια της ημέρας, αφιερωμένης στη σχολική βία και τον εκφοβισμό (bullying) πραγματοποιήθηκε (με την επιμέλεια της εκπ/κού Αναστασίας Παλασίδου) εκδήλωση-παρουσίαση με τη συμμετοχή όλων των παιδιών και των εκπαιδευτικών του σχολείου.

Στόχος της εκδήλωσης, η ευαισθητοποίηση απέναντι στο θέμα και η κατανόηση πως είναι πρόβλημα που μας αφορά καθημερινά, όλους μας, άρα πρέπει να γνωρίζουμε γι? αυτό και πως πρέπει να το αντιμετωπίζουμε.

Η παρουσίαση ακολούθησε την παρακάτω πορεία:

Αφήγηση αποσπάσματος από τις ιστορίες: Τα μπαλόνια της φιλίας και Η Μόνα σε καινούριο σχολείο.

Ακολούθησαν videos με τίτλο:

Bullying-Be against

Οι λέξεις πονάνε

Τραγούδι Don?t laugh at me

Με καθοδηγούμενη συζήτηση και συμμετοχή των παιδιών ορίστηκε η έννοια του σχολικού εκφοβισμού.

Παρουσιάστηκαν περιπτώσεις εκδήλωσης σχολικής βίας καθώς και χειρισμοί αντιμετώπισής τους από το θύμα αλλά και τους παθητικούς παρατηρητές.

Ακολούθησαν (με τη βοήθεια πάντοτε του βιντεοπροβολέα) καταγεγραμμένες ιστορίες που κάθε μια εξέπεμπε το δικό της μήνυμα.

Η εκδήλωση έκλεισε με συζήτηση ανάμεσα στους εκπ/κούς και τα παιδιά, όπου τα παιδιά, εξέφρασαν τις απορίες τους, ξεδίπλωσαν την ψυχούλα τους, μίλησαν? 

ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΚΟΥΛΟΥΡΑΣ ΤΙΜΗΣΑΝ ΚΑΙ ΑΝΑ-ΒΙΩΣΑΝ ΓΙΑ ΑΚΟΜΗ ΜΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟ ΕΘΙΜΟ ΤΗΣ ΧΕΛΙΔΟΝΑΣ, στα πλαίσια Πολιτιστικού προγράμματος που ??τρέχει?? στο σχολείο μας, με τίτλο: «Συμμετέχοντας και υποστηρίζοντας βιωματικά, τη συγγραφή ενός βιβλίου τοπικής ιστορίας».

Το απόσπασμα που ακολουθεί είναι από το υπό έκδοση βιβλίο τοπικής ιστορίας με τίτλο: «Εμπόδιο λησμονιάς, η Κουλούρα στο χώρο και το χρόνο».

5.1.8  ΤΟΥ ΜΑΡΤΗ

Σε μια εποχή, όπου τα πάντα βρίσκονται σε σύγχυση, εγκατάλειψη και απόρριψη, το να θυμόμαστε τις ρίζες μας, να τις ποτίζουμε, να τις καλλιεργούμε και να τις κοινωνούμε στη νέα γενιά, είναι κάτι περισσότερο από αισιόδοξο μήνυμα. Είναι η ίδια η βάση της ύπαρξής μας, της ισορροπίας μας και της συνέχειας.

Ευτυχώς ακόμα και σήμερα, κάθε 1^η του Μάρτη ακούμε στους δρόμους του χωριού μας, τα παιδιά του σχολείου να αναπαριστούν το έθιμο της χελιδόνας.

Ένα έθιμο καθαρά ελληνικό, που δε συναντιέται σε κανένα άλλο λαό και που διασώζεται έως τις μέρες μας απαράλλαχτο (με μικρές κάθε φορά προσαρμογές στη γλώσσα, στα λόγια, στις εκφράσεις?).

Η αρχαιότερη μαρτυρία, σύμφωνα με τον ακαδημαϊκό κ. Ρωμαίο, προέρχεται από μια παράσταση σαρκοφάγου που βρέθηκε στη Φαιστό της Κρήτης κατά τη μινωική περίοδο. Η παράσταση αυτή περιέχει την εικόνα ενός πουλιού που φέρνει την άνοιξη. Το χελιδόνι ήταν και παραμένει το σύμβολο του ερχομού της άνοιξης.

??Πλαλούσαν τα μ?κρά τα δασκαλόπ?λα κα του σκουλιό όπου τα καρτιρούσιν ι δάσκαλους μι του καλάθ? να τσ? του δώσ? να τριουρίσουν του χουριό τραγ?δούντας του τραγούδ? τσ? χιλιδόνας??.

Πριν 4-5 δεκαετίες και στο χωριό μας, όπως και στα περισσότερα χωριά της περιοχής, τα μεγαλύτερα παιδιά του σχολείου, πελεκούσαν ένα ξύλινο ομοίωμα χελιδονιού και το τοποθετούσαν πάνω σε μια βέργα. Τύλιγαν γύρω απ? αυτή ένα κομμάτι σπάγκο, σχεδόν μισό μέτρο και το περνούσαν μέσα από ένα καλάμι. Από μια τρύπα του καλαμιού έβγαζαν την άκρη του σπάγκου. Τραβώντας με δύναμη το σπάγκο η βέργα και μαζί το ομοίωμα χελιδονιού περιστρεφόταν δίνοντας την εντύπωση ότι πετάει.

Ταυτόχρονα τα παιδιά τραγουδούσαν τους στίχους του τραγουδιού που έλεγαν:

«Χιλιδόνα έρχιτι απ? τη Μαύρη θάλασσα,

Θάλασσα επέρασι, τη φουλιά θιμέλιουσι,

Έκατσι κι λάλισι και γλυκοκιλάιδισι

Κι έμαθι τα γράμματα, γράμματα βασίλικα,

Που μαθαίνουν τα πιδιά.

Δάσκαλους μας έστιλι να μας δώστι πέντι αυγά

Δε μας δίντι πέντι αυγά παίρνουμι τη κλουσαριά

Να γινά?ι κι να κλουσά?ι κι να σέρνει τα πουλιά.

Μάρτη-Μάρτη, βρουχερέ, κι Φλιβάρι, χιουνερέ,

Ι Απρίλης ι γλυκής έφτασιν δεν είν? μακρύς.

Τα πουλάκια κιλαηδούν τα αρνιά χουρουπηδούν

Όξου ψήλοι κι κουροί κι  καλοί νοικοκυροί,

Μέσα γάμους κι χαρά κι καλή νοικοκυρά.

Κι του χρόν?».

Εκτός από το ομοίωμα της χελιδόνας τοποθετημένο πάνω σε κασκέτο από κόσκινο, οι μικροί μαθητές κουβαλούσαν κι ένα καλάθι μ? άχυρα για να τοποθετούν τα αυγά που τους έδιναν οι νοικοκυρές. Αυγά που την περίοδο του Μαρτίου ήταν άφθονα και τα έδιναν με όλη τους την καρδιά. Τελικός αποδέκτης των αυγών, όπως ορίζει και το τραγούδι, ο δάσκαλος του χωριού.

Βέβαια, ο Μάρτης ξεκινούσε και με άλλα αντέτια. Από βραδύς οι γιαγιάδες ή οι μανάδες των παιδιών έπρεπε να φτιάξουν για το χέρι των παιδιών τους το ??Μάρτ???, μι δυο γκβάρια σκνι, ένα κόκκιανου κι ένα άσπρου ??. Έθιμο που ευτυχώς διατηρείται ακόμα και σήμερα.

Λίγο ξεχασμένο, χωρίς όμως να έχει χαθεί τελείως είναι και το παρακάτω, που έχει σχέση με το προηγούμενο του ??Μάρτ? ?? στο χέρι. Ο Μάρτης φοριόταν στο χέρι των παιδιών για να μην τα μαυρίσει ο ήλιος της Άνοιξης και του Καλοκαιριού. Για να το πετύχουν απόλυτα αυτό έπρεπε επίσης, το πρωί της 1^ης Μαρτίου να συμβεί και κάτι άλλο: ??Να βγουν απ?τ? μπόρτα τσουπίσ?-τσουπίσ? μι του γκόλου όξου??. Αλοίμονο σ? όποιον ξεχνούσε κι έβγαινε κατάφατσα. Το κακό δε διορθωνόταν. Τυχερός αυτός που το θυμόταν ή του το θύμιζε κάποιος μέσα από το σπίτι προτού βγει έξω και τον δει ο ήλιος. Τότε ??έβγινιν τσουπίσ?-τσουπίσ? κρούουντας τα πισ?νάτ κι φουνάζουντας: Να Μάρτ?, μαύρισιν κόλου, μαύρισιν κόλου??.