ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΓΙΑ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ¨ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ¨(με αφορμή την τελετή λήξης και αποχαιρετισμού στο Δημοτικό σχολείο Κουλούρας)
Αγαπητέ Παναγιώτη, φίλε Παναή, όπως άρεσε στον Οδυσσέα Ελύτη να αποκαλεί το όνομά σου, ζυγιάζοντας πρώτος αυτός απ? όλους την αξία και το βάρος αυτού του ονόματος, χωρίζοντάς το στα συστατικά του στοιχεία: Στο ¨Παν¨ και το ¨Αεί¨. Στοιχεία που κουβαλάς αναλλοίωτα. Όνομα και πράμα.
Συνάδελφε, Παναγιώτη, κλείνω τούτες τις μέρες 12 χρόνια θαμώνας αυτής της αυλής, , που άφησες απόψε (20/6/2017) ανεξίτηλο το ίχνος απ? το πέρασμά σου. 12 χρόνια, 6 σαν μαθητής και 6 σαν διευθυντής αυτού του σχολείου. Πως τα κατάφερες, αυτή τη βραδιά, να με κάνεις να νιώθω συμμαθητής με τα δωδεκάχρονα που αποχαιρετάμε; Να φτεροκοπά μαζί τους και η δική μου η καρδιά, να ανεβαίνει, με τον ίδιο τρόπο ένας κόμπος και να με πνίγει ίδιος λυγμός. Η δυνατότητα που μας έδωσες να μετακινούμαστε από τη μια στιγμή της ύπαρξής μας στην άλλη, φανερώνει την ελάχιστη διαφορά που χωρίζει τις μικρές από τις μεγάλες στιγμές, τις παιδικές από τις ενήλικες πράξεις και στάσεις. Κι είναι αυτή η δυνατότητα που, ακριβώς όπως μέσα στα όνειρα, μας διδάσκει την ίση μεταχείριση των συναισθημάτων.
Ξημερώματα προς 21η Ιουνίου. Ξύπνησα χαράματα ? ή μήπως δεν κοιμήθηκα καθόλου. Αναρωτιέμαι ? Σαστισμένος και μπερδεμένος για το πού τελειώνει τ? Όνειρο και πού αρχίζει η Αλήθεια? Στην άκρη του μαξιλαριού μου, ψηλάφισα μια ξεχασμένη (;) σφεντόνα. Τράβηξα την κουρτίνα του παραθυριού. Δεν είχε ξημερώσει ακόμα. Μια σκιά, που ?μοιαζε του πατέρα μου ετοίμαζε τα σύνεργα για τον ?επιούσιο (λίγο ψωμί και μεγάλες λιακάδες, καθώς συνήθιζε να λέει). Στην κουζίνα, η μάνα μου, μ? ένα ποτήρι ζεστό γάλα στο τραπέζι και μια φέτα πραγανισμένο ψωμί στη μασίνα.
Αχ? Παναή, φίλε Παναγιώτη,
Σ? ευχαριστώ που αυτή τη βραδιά φρόντισες και άλλαξες το νερό στις φωτογραφίες ?
Μη μαραθεί η μνήμη …
Κουλούρα, 21/6/2017 ?ή 21/6/1977 , 12 ή 52 χρονών ;
Η Τάκις τ? Στέφου τ? Μαλίκι ?ή ο Δημήτρης Στ. Κατσαβός, Δ/ντης του Δ. Σχ. Κουλούρας ;
Υ.Γ
Το Καλοκαίρι ας σε ξελογιάσει ?
Το Σεπτέμβρη, όμως, σε ανακαλώ στην ΄Ενέργεια¨, στη ¨Δράση¨, στο ¨Ονειρο¨.
Απίθωνε έννοιες και ιδέες φωτεινές στα μαξιλαράκια των παιδιών που κοιμούνται.
Γαλούχησέ τα και κάνε τα να εκτιμούν αυτό που για τον πολύ τον κόσμο είναι ό, τι η Τρίτη για την Τετάρτη,- ένα κομμάτι χρόνου που έπεσε, καθόλου υπολογίσιμο για το μέλλον τους. Οι πολλοί δεν ξέρουν.
Βόηθα κι εμένα, βόηθα το σχολειό μας, να μη χάσουμε ποτέ το αίσθημα του Κολόμβου: Υπάρχουν, φίλε Παναγιώτη, τόόόόόσα μικροπράγματα στον κόσμο, που το γύρο τους κανένας δεν αξιώθηκε να κάνει.
Με ευγνωμοσύνη για την Ποιότητα, το Ήθος και την Εργατικότητα
που προσθέτεις στις προσπάθειές μας?
Δημήτρης Στ. Κατσαβός
Στιγμές αισθητικής απόλαυσης και αυτογνωσίας για τους μαθητές του Δημοτικού σχολείου Κουλούρας, παρέα … με τον Γιώργη Μελίκη.
Ανάμεσα σε θεατρικές παραστάσεις από πόλη σε πόλη, ανάμεσα σε πλήθος παιδιών-θεατών, που άγγιξαν σχεδόν τους 2.500,ανάμεσα σε δράσεις και δραστηριότητες για τη λήξη της σχολικής χρονιάς, βρήκαμε το χρόνο για μια μικρή ανάπαυλα. Που; Στον καταπληκτικό χώρο του Λαογραφικού μουσείου του Γιώργη του Μελίκη, όπου φιλοξενεί εδώ και αρκετό καιρό, ανάμεσα στα άλλα και μια πολύ ενδιαφέρουσα έκθεση με θέμα «Το παιδί στην παράδοση».Έκθεση που συγκέντρωσε πάρα πολλούς επισκέπτες από όλη την Ελλάδα.
«Το παιδί στην παράδοση». Είναι μια έκθεση φωτογραφίας με παιδιά απ? όλη την Ελλάδα σε ώρα πολιτιστικής και μουσικοχορευτικής έκφρασης. Οι φωτογραφίες προέρχονται από τα γυρίσματα των εκπομπών «Κάθε τόπος και τραγούδι» και είναι ένα ελάχιστο, πλην όμως αντιπροσωπευτικό δείγμα -επιλογή- από τις εκατοντάδες που υπάρχουν στο Αρχείο του Εθνογραφικού Κέντρου του Γ. Μελίκη. Παράλληλα εκτίθενται και τελετουργικά μέσα-κατασκευές από λαϊκοθρησκευτικά δρώμενα όπως: κυρά-Σαρακοστή, Γιουφτολάζαρος, Φτωχολάζαρος, Χελιδονίσματα, Πιρπιρούνα, Κουκαρά, Δεντρίτσι, Ζαφείρη, κ.α.
Όμορφες πρωτοβουλίες που προσφέρουν στα παιδιά, αλλά και στους ενήλικες στιγμές, αισθητικής απόλαυσης, γνώσεις και αυτογνωσία.
Το σχολείο μας παρακολουθεί και στηρίζει κάθε πρωτοβουλία του Εθνογραφικού Μουσείου, συνεργάστηκε επανειλημμένα με τον Γ. Μελίκη και, στο μέλλον, προσδοκά κι άλλες ενδιαφέρουσες κοινές δράσεις.
Γιώργη Μελίκη, για μια ακόμη φορά συγχαρητήρια, κι ευχαριστούμε για την, όπως πάντα, ζεστή φιλοξενία.
Επίσκεψη μαθητών και εκπαιδευτικών στη Λίμνη της Καστοριάς. Ημέρα Erasmus.
Με τον καλύτερο τρόπο μαθητές και εκπαιδευτικοί του Δημοτικού Σχολείου Κουλούρας έκλεισαν τον κύκλο εργασίας και ενασχόλησης με τα Ξενικά εισβολικά είδη στα πλαίσια του προγράμματος Erasmus+ με τίτλο ?Nature Detectives?. Ένα πρόγραμμα που θα κλείσει την αυλαία του στο τέλος Ιουνίου, στη Σαρζάνα της Ιταλίας, με τη συνάντηση των συντονιστών και υπευθύνων κάθε συμμετέχουσας χώρας όπου θα γίνει και η τελική αποτίμηση και αξιολόγηση, καθώς επίσης, και η παρουσίαση των παραγόμενων αποτελεσμάτων (e-book κ.λ.π.).
Ένα θέμα, τα εισβολικά ξενικά είδη που, ομολογουμένως, στην αρχή, όταν ανακοινώθηκε στα παιδιά κοιτάχτηκαν μεταξύ τους περίεργα. Την ίδια αμηχανία και έλλειψη γνώσης είχαν στην πλειοψηφία τους και πολλοί πολίτες της Βέροιας όταν ρωτήθηκαν από τους μαθητές του σχολείου μας καθώς και από ξένους φιλοξενούμενους μαθητές σε μια έρευνα που διεξήχθη στους δρόμους της πόλης- μία από τις πολλές, στοχευμένες και πετυχημένες δραστηριότητες τις οποίες σχεδίασε, οργάνωσε και υλοποίησε το Δημοτικό Σχολείο Κουλούρας, μαθητές και εκπαιδευτικοί.
Δράσεις (Γνωριμία ξενικών ειδών, εντοπισμός και καταπολέμησή τους, ψάρεμα στον Αλιάκμονα ¨πεταλούδας¨?), συνεργασίες (Α.Π.Θ-Τμήμα Βιολογίας, ΚΠΕ Νάουσας ?) διοργάνωση ημερίδων και επιμορφωτικών συνεδριάσεων (Δήμος Βέροιας, Δήμος Νάουσας ?), αξιοποίηση εξαιρετικών και εξειδικεύμενων επιστημονικών συνεργατών (Ν. Κρίγκας, Σ. Μιχαήλ ?). Πάνω απ? όλα όμως, υπήρξε καταλυτική η απόκτηση γνώσεων μέσα από την επικοινωνία, ανταλλαγή δραστηριοτήτων, πληροφοριών και επαφή μεταξύ μαθητών, εκπαιδευτικών αλλά και επιστημόνων από κάθε χώρα σε κάθε μετακίνησή μας.
Αποτέλεσμα, τα παιδιά να γίνουν περισσότερο ευαίσθητα σε θέματα περιβάλλοντος, περισσότερο «σοφά» σε γνώσεις που αφορούν κινδύνους και απειλές του.
Συνδυάζοντας ψυχαγωγία και γνώση οργανώθηκε μια επίσκεψη στην πόλη της Καστοριάς. Μια πόλη η οποία έγινε για αρκετό χρονικό διάστημα πρωτοσέλιδο στις εφημερίδες λόγων των προβλημάτων που προέκυψαν από τη διαφυγή και ανεξέλεγκτη δράση των ξενικών και χωροκτητικών ming, των ζώων που εισήγαγαν οι ντόπιοι επαγγελματίες παραγωγής γούνας (ενδύματα και άλλα προϊόντα) για τα οποία φημίζεται η πόλη.
Κατά τη διάρκεια της επίσκεψής μας είχαμε την ευκαιρία να επισκεφθούμε το νεολιθικό λημναίο οικισμό του Δισπηλιού, όπου γνωρίσαμε τον τρόπο ζωής και διαβίωσης των κατοίκων εκείνης της εποχήςμε τα μέσα και τα εργαλεία της φύσης που κατείχαν και την εκμετάλευση των ενδημικών τοπικών ειδών σε χλωρίδα και πανίδα. Στη συνέχεια επισκεφθήκαμε το μεγάλο ενυδρείο γλυκού νερού της πόλης,- υπενθυμίζουμε ότι η Καστοριά κυκλώνεται από μια φυσική, πανέμορφη λίμνη, όπου γνωρίσαμε και πήραμε πληροφορίες τόσο για τα ενδημικά ψάρια και λοιπούς οργανισμούς της λίμνης (που έζησαν, αδιατάρακτα, αιώνες τώρα), όσο και για τα ξενικά, εισβολικά είδη που εγκαταστάθηκαν στη λίμνη, προκαλώντας από αναστάτωση και ήπια διαταραχή της ζωής της έως αλλοίωση, ανατροπή και αφανισμό πολλών ενδημικών ειδών που είτε, ήδη εξαφανίστηκαν, είτε βρίσκονται σε ορατό κίνδυνο.
Τέλος, και γνωρίζοντας πολύ καλά, ως Έλληνες, το αρχαίο ρητό των προγόνων μας ¨παν μέτρον άριστον¨ καθώς και των συγχρόνων μας ¨η πολλή γνώση βλάπτει σοβαρά την υγεία¨!!! ολοκληρώσαμε την ολοήμερη μετακίνησή μας χαλαρώνοντας μέσα στο υπέροχο δασάκι της Μεσοποταμίας, ανάμεσα σε πλήθος διαφορετικών ειδών κελαηδήματα πουλιών. Όμως ?κανένας δεν τόλμησε να ανοίξει κουβέντα για το ποια απ? αυτά είναι ενδημικά και ποια ξένα και εισβολικά ?
ΑΝΤΙΓΡΑΦΗ ΑΠΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΤΗΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΕΛΙΣΑΒΕΤ ΤΑΡΗ
ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!
Δεν υπάρχει μεγαλύτερη χαρά για ένα συγγραφέα να βλέπει ένα έργο του να ζωντανεύει στη σκηνή και να αποσπά το χειροκρότημα των θεατών. Και η χαρά γίνεται ακόμα μεγαλύτερη όταν το έργο το ζωντανεύουν παιδιά, που με την αθωότητα της παιδικής έκφρασης δίνουν ένα ξεχωριστό νόημα σε κάθε λέξη και συγκινούν το κοινό. Αυτό έκαναν και οι μαθητές/τριες του Δημοτικού Σχολείου Κουλούρας που με πρωτεργάτη και εμπνευστή τον Διευθυντή Δημήτρη Κατσαβό πήραν τα δυο μου παραμύθια, «Η μάγισσα Σουσουρέλα και η αλφαβήτα» και «Η μάγισσα Σουσουρέλα και οι αριθμοί» και με μια υπέροχη διασκευή και σκηνοθεσία της ταλαντούχου Σοφίας Παυλίδου ανέβασαν το θεατρικό έργο «Η Σουσουρέλα και η μαγική γνώση». Η μουσικός Ειρήνη Κουρκούλη «έντυσε» το έργο μουσικά, η Δέσποινα Περηφανοπούλου δημιούργησε ένα μοναδικό σκηνικό, ενώ οι εκπαιδευτικοί Σοφία Αναγνώστη και Παναγιώτης Αρσενίου οργάνωσαν τις δράσεις στα παρασκήνια του έργου. Αποτέλεσμα; 1ο Βραβείο θεατρικού έργου στον διαγωνισμό «Ακτίς Ονείρου» που γίνεται κάθε χρόνο στη Θεσσαλονίκη με συμμετοχή δεκάδων σχολείων από όλη την Κεντρική Μακεδονία. Ενθουσιασμός από τους μαθητές των Δημοτικών Σχολείων της Βέροιας που είδαν το έργο στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, στις 2 Ιουνίου. Και ακολουθούν παραστάσεις στη Νάουσα, στην Έδεσσα και στη Μελίκη.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους τους συναδέλφους/σες που εργάστηκαν για την επιτυχία του έργου, για τη μεγάλη τιμή που μου έκαναν και τη μοναδική χαρά που μου προσέφεραν. Και πιο πολύ απ’ όλους ευχαριστώ τα παιδιά της Κουλούρας, που με το ταλέντο, την εργατικότητα και την αμέριστη υποστήριξη των γονέων τους έκαναν τη μάγισσα Σουσουρέλα να πετάξει ψηλά!
Θερμές ευχαριστίες από καρδιάς!