Δημοτικό Σχολείο Κουλούρας

[Προβολή slideshow]

12►

Δείτε εδώ τα δύο μικρά βιντεάκια-αφιέρωμα: 

Οδοιπορικό του Δημοτικού Σχολείου Κουλούρας στο Άουσβιτσ

Άσμα Ασμάτων

«Αυτή είναι η ιστορία του Ασσέρ Δανιέλ, ετών 12, ενός απ ’τα εβραιόπουλα που τα ονόματά τους χαράχτηκαν στους λίθους της μνήμης, τους έξι μπρούτζινους κύβους που τοποθετήθηκαν μπροστά στο παλιό σχολείο της Βέροιας, σημερινό Δημαρχείο της πόλης.. Μιας πόλης με έντονο το αποτύπωμα του περάσματός τους, μιας πόλης, που, τουλάχιστον τα τελευταία χρόνια ποτίζει τη Μνήμη να μη μαραθεί, μέσα από εκδόσεις βιβλίων (Λιόλιος, …), πρωτοβουλίες (μπρούτζινοι κύβοι, …) και  εκδηλώσεις (Το νήμα της μνήμης, …).

Σήμερα, ημέρα Μνήμης του Ολοκαυτώματος των Εβραίων και με αφορμή την παρουσίαση του βιβλίου «Οι μπρούτζινοι κύβοι» της φίλης του σχολείου μας, συγγραφέα Χρυσάνθης Πρωτοψάλτου, αναρωτιέται κάθε φιλότιμος και ανήσυχος δάσκαλος, τι θέση έχουν αυτά τα θέματα-ζητήματα-γεγονότα στην προσφερόμενη εκπαίδευση των μαθητών μας. Ολοκαύτωμα, στρατόπεδα συγκέντρωσης, Γενοκτονία, εκτοπισμός, κτηνωδία …

Αναρωτιέται γιατί, πέρα από το ιστορικό γεγονός και τα συμφραζόμενά του, δεν αξιοποιούνται για τη διερεύνηση και κριτική συζήτηση γύρω από ζητήματα ηθικών αξιών που προκύπτουν από το ιστορικό γεγονός και τη σύνδεσή του με αντίστοιχα σύγχρονα προβλήματα, όπως ο ρατσισμός, η καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στις σύγχρονες κοινωνίες, η ρητορική του μίσους, ο πόλεμος, ώστε να συνειδητοποιήσουν οι μαθητές, και όχι μόνο, θα λέγαμε, τους κινδύνους που ελλοχεύουν, όταν κάποιος παραμένει απαθής και αδιάφορος, δεν θέλω να φανταστώ συμμέτοχος, μπροστά στην καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Αναρωτιέται αν οι επετειακές αναφορές αρκούν;

Επειδή η Ειρήνη και ο Πόλεμος, η Ανθρωπιά και η Κτηνωδία είναι πολύ σοβαρά θέματα για να απασχολούν μόνο την Πολιτική, παραβλέποντας το ρόλο της Παιδείας, της Αγωγής και της Εκπαίδευσης, και επειδή η Ανάμνηση  έχει αξία και νόημα όταν μπορεί να γίνεται Υπόμνηση, το Δημοτικό Σχολείο Κουλούρας, συμμετέχει στην Ημέρα Μνήμης του Ολοκαυτώματος, αξιοποιώντας δικό του αρχειακό φωτογραφικό υλικό, μέσα από την ευκαιρία «προσκυνήματος» και απόδοσης Τιμής στο Άουσβιτς,  που του χάρισαν τα προγράμματα Erasmus.