Δημοτικό Σχολείο Κουλούρας

Η Χελιδόνα (1 Μαρτίου) πέταξε με το Δημοτικό Σχολείο της Κουλούρας.

Το ανοιξιάτικο έθιμο της Χελιδόνας που μέχρι τη δεκαετία του 1950  ήταν ιδιαίτερα
διαδεδομένο στο Ρουμλούκι,  σήμερα σχεδόν έχει σβήσει μετά από μια πορεία
χιλιάδων ετών.
Ακόμη, από την αρχαία εποχή υπήρχε η συνήθεια να τραγουδάνε μικρά παιδιά
τραγούδια, που αναφέρονταν στο γυρισμό των χελιδονιών και την προαναγγελία της
άνοιξης. Τα τραγούδια αυτά ονομάζονταν χελιδονίσματα και όσοι τα τραγουδούσαν
καλούνταν χελιδονιστές.
Τα παιδιά,  των τελευταίων τάξεων του δημοτικού, έβαζαν πάνω σε μια βέργα ένα
ξύλινο ομοίωμα Χελιδόνας,  πελεκημένο με μικρό σουγιά  από τα ίδια ή
κάποιο μεγαλύτερο. Στη συνέχεια,  τύλιγαν γύρω από τη βέργα ένα σπάγκο μήκους
50-60  εκατ.  και την τοποθετούσαν μέσα σε ένα καλάμι.  Από μία τρύπα πάνω στο
καλάμι έβγαζαν την άκρη του σπάγκου.  Όταν κάποιος τραβούσε με δύναμη το
σπάγκο,  η βέργα που στηρίζονταν σε κάποιο κόμπο του καλαμιού περιστρέφονταν
και μαζί της περιστρέφονταν και το ξύλινο ομοίωμα του χελιδονιού.  Το
περιστρεφόμενο ομοίωμα του χελιδονιού με τις ανοιχτές φτερούγες έδινε την
ψευδαίσθηση ότι πετάει σε όποιον το παρατηρούσε.
Την 1η Μαρτίου επισκέπτονταν τα σπίτια του χωριού τους καθώς και μερικές φορές γειτονικά χωριά, κουβαλώντας το ομοίωμα της χελιδόνας και τραγουδώντας τα χελιδονίσματα. Μαζί τους κουβαλούσαν ένα καλάθι,  γεμάτο ως τη μέση με άχυρα.  Μέσα σε αυτό τοποθετούσαν την αμοιβή τους από κάθε νοικοκυριό,  που ήταν ένα αυγό.
Το τραγούδι που τραγουδούσαν τα παιδιά στην τέλεση του εθίμου της Χελιδόνας
ήταν το εξής:
«Χελιδόνα έρχεται απ? τη Μαύρη Θάλασσα.
Θάλασσα επέρασι τη φωλιά τη μέλησι.
Έκατσι κι λάλησι, έμαθι τα γράμματα,
γράμματα βασιλικά που μαθαίνουν τα παιδιά.
Δάσκαλους μας έστειλι, να μας δώστι πέντι αυγά.
Δε μας δίντι πέντι αυγά, παίρνουμι την κλουσαριά,
να γιννάει κι να κλουσσάει κι να σέρνει τα πουλιά.
Μάρτη ? Μάρτη φλογερέ και Φλεβάρη χιονερέ,
ο Απρίλης ο γλυκύς έφτασι δεν είν? μακρύς.
Τα πουλάκια κελαηδούν τα αρνάκια μας γεννούν.
Έξου ψύλλοι και κουροί και καλοί νοικοκυροί,
μέσα γέλιου κι χαρά κι καλή νοικοκυρά.»
Όλα  αυτά τα ανα-βίωσαν τα παιδιά του Δημοτικού Σχολείου Κουλούρας  την πρώτη μέρα της Άνοιξης τριγυρίζοντας σ? όλο το χωριό με το χειροποίητο ξύλινο ομοίωμα της χελιδόνας και τα στολισμένα καλάθια τους , πλημμυρίζοντας τους δρόμους του χωριού με τις ολοζώντανες, χαρούμενες φωνές τους και σκορπώντας συγκίνηση και χαρά στους κατοίκους του χωριού που σίγουρα θυμήθηκαν κάτι απ? τα δικά τους παιδικά χρόνια, καθώς φώναζαν στα παιδιά «Μπράβο παιδιά, και του χρόνου»