ΑΓΙΑΣΜΟΣ, ΓΙΑ ΤΗ ΝΕΑ ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ, ΣΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΟΥΛΟΥΡΑΣ
Published 12 Σεπτεμβρίου 2024
«Πω, πω μελαγχολία… Χωρίς ακόμα καλά καλά τα πρώτα σύννεφα να ρυτιδώσουν τον ουρανόν, τα προσωπάκια του μικρόκοσμου εγέμισαν θλίψη. (…)
Τι ανησυχία, Θεέ μου, εις τα στρατόπεδα των πιτσιρίκων, τι αναστάτωσις!… Μα γιατί βιάστηκε τόσο πολύ αυτός ο άθλιος ο Σεπτέμβριος να δώση το παρόν του;
Δεν μπορούσε να καθήση ακόμα ένα μήνα τουλάχιστον για να ξεκουραστούν τα παιδιά; Έτσι που ενεφανίσθη αιφνιδιαστικά με θερμοκρασίαν ακόμη τριάντα δύο βαθμούς έχει επιφέρει καταστροφήν. (…)
Η προετοιμασία για το σχολείον είνε ο επίλογος μιας ευτυχίας και ο πρόλογος μιας δυστυχίας!…
Αργότερα βέβαια θα στρώσουν τα πράγματα και η ζωή του πιτσιρίκου θα πάρη τον κανονικόν δρόμον της. Αλλά σήμερα;
Τα βλέπετε αυτά τα βιβλία που βρίσκονται σκονισμένα εκεί σε μιάν άκρη της εταζέρας ή στιβαγμένα μέσα στην βιβλιοθηκούλα;
Τόσο καιρό είχαν μείνει ξεχασμένα εκεί. Κανείς δεν τους έριχνε ούτε μια ματιά. Καθώς τα είχαν κλείσει και πετάξει όπου-όπου οι μικροσκοπικοί κάτοχοί των, ερρίχτηκαν με τα μούτρα στο γλέντι του θέρους και εφόρτωσαν στον κόκορα όλην την σοφίαν των.»
Δημητρίου Ψαθά «ΑΘΗΝΑΪΚΑ ΝΕΑ», εν έτει 1931
Από τότε, άλλαξαν πολλά στο χώρο της Εκπαίδευσης, στο χώρο του Σχολείου …
Μα πάντα το καρδιοχτύπι του μικρού μαθητή παραμένει ίδιο, καθώς και το πονηρό μειδίαμά του όταν ο παπάς τον χτυπάει με το κλωνάρι του βασιλικού στο μέτωπο, γλείφοντας με την άκρη της γλώσσας του κάποιες σταγόνες αγιασμένου νερού, ώστε να φτάσει η Φώτιση, ως τα κατάβαθα της ψυχής του…
Καλή Χρονιά