ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΚΟΥΛΟΥΡΑΣ ΣΤΟΥΣ ΘΕΑΤΡΙΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ¨ΑΚΤΙΣ ΟΝΕΙΡΟΥ¨ ΜΕ ΕΝΑ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΑ 50 ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΤΟΧΗΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΜΕ ΤΙΤΛΟ: «Αν η μισή καρδιά μου βρίσκεται εδώ , η άλλη μισή στην …Κύπρο βρίσκεται !»
Published 30 Μαΐου 2024
«Αν η μισή καρδιά μου βρίσκεται εδώ , η άλλη μισή στην …Κύπρο βρίσκεται !
Κυριακή, 2 Ιουνίου 2024, στις 6 το απόγευμα,
στο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ, ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
στα πλαίσια της στοχοθεσίας της Διαπίστευσης Erasmus+ 2021-27 (περίοδος 2023-24)
ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ
50 χρόνια, από την εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο και κατοχή της Κερύνειας, της Μόρφου ,της Αμμοχώστου,
50 χρόνια διαίρεσης του νησιού σε βόρεια και νότια Κύπρο,
50 χρόνια τειχών και συρματοπλεγμάτων
50 χρόνια προσφυγιάς,
50 χρόνια αγνοουμένων,
50 χρόνια εκτοπισμένων που… καθώς λέει ο ποιητής μας Γιώργος Σεφέρης:
«Ο ύπνος (τους) τον γέμιζε όνειρα καρπών και φύλλων·
ο ξύπνος δεν (τους) τον άφηνε να κόψει (ουν) ούτε ένα μούρο…»
50 χρόνια παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων,
50 χρόνια παραγνώρισης των ψηφισμάτων του Ο.Η.Ε.,
50 χρόνια καταστροφής της πολιτιστικής μας κληρονομιάς,
50 χρόνια αγώνα και προσπάθειας λύσης του κυπριακού προβλήματος,
50 ολόκληρα χρόνια και το κυπριακό δράμα και πρόβλημα παραμένει μια ανοικτή πληγή, υποκρισίας και ευτελισμού του πολιτισμένου κόσμου.
50 χρόνια, μισός αιώνας κατοχής που κι αν ακόμη οι εισβολείς πήραν τα χωριά και τα σπίτια των εκτοπισμένων, δε μπορούν να τους πάρουν τη Μνήμη.
Γνωρίζοντας την ιστορία μας, μαθαίνοντάς τη στα παιδιά μας, βλέποντας τα γεγονότα, πρέπει να μάθουμε να υπερβαίνουμε τη φθορά, την απώλεια και τον θάνατο, και σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να υποτασσόμαστε στην κατάσταση συναισθηματισμού ή, ακόμη χειρότερα, του ρεαλισμού, αλλά να προχωρούμε με υπομονή, ψυχραιμία , αγωνιστικότητα και ελπίδα στο μέλλον.
Για αυτό και η αισιοδοξία, ως ιστορική προοπτική στην αναφορά του μηνύματος “δεν ξεχνώ”, πρέπει να κυριαρχεί σε όλους τους πρόσφυγες και τους εκτοπισμένους.
Και για την Κύπρο, το ¨ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ¨ αποτελεί βαρύτερο φορτίο για όλους μας, μιας και η περίπτωσή της αφήνει τους συμμάχους μας και υπεύθυνους εξεύρεσης λύσης και αποκατάστασης της αδικίας, 50 χρόνια, τώρα, ασυγκίνητους ή ακόμη χειρότερα, εκδικητικά αδιάφορους.