Δημοτικό Σχολείο Κουλούρας

Ημέρα κατά του σχολικού εκφοβισμού και της βίας, η σημερινή, 6η Μαρτίου και το Δημοτικό Σχολείο Κουλούρας, μέσα από δυο παραγωγές του (ένα σύντομο βίντεο και ένα παραμύθι στηριγμένο στο Ασχημόπαπο του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν με σύγχρονα δεδομένα), υπενθυμίζει την ανάγκη να αποτελεί η κάθε μέρα του χρόνου, ημέρα κατά της σχολικής επιθετικότητας, της πρόληψης και του μη εφησυχασμού..

Δείτε τα εδώ:

(το βίντεο)

(το παραμύθι)

Στο Σχολείο μας η απάντηση, εδώ και χρόνια, στην εξάλειψη του προβλήματος δεν είναι άλλη από τη δημιουργία συνθηκών ενός δημοκρατικού και συμπεριληπτικού σχολείου:

• Ενός σχολείου που όχι μόνο αποδέχεται αλλά και τιμά τη διαφορετικότητα, την ποικιλομορφία και την πολυπολιτισμικότητα.

• Που ευαισθητοποιεί όλα τα μέλη της σχολικής κοινότητας –μαθητές, εκπαιδευτικούς, γονείς.

• Που προωθεί την αλληλοκατανόηση και την ειρηνική επίλυση των προβλημάτων στις διαπροσωπικές σχέσεις.

• Που εστιάζει στην ηθική και ανθρωπιστική διάσταση της παιδείας, στην καλλιέργεια του σεβασμού, της ενσυναίσθησης και της αλληλεγγύης.

• Που δίνει ευκαιρίες συμμετοχής σε όλους τους μαθητές (μέσα από την αξιοποίηση των Τεχνών της Θεατρικής Αγωγής, τα σχέδια Erasmus…) δίνοντας προτεραιότητα στην υπηρεσία της διδακτικής και της διαπαιδαγώγησης, της κοινωνικής ένταξης και όχι μόνο στα μαθησιακά αποτελέσματα.

• Οικοδομώντας τον ανθρωπιστικό αξιακό χαρακτήρα του σχολείου που περιλαμβάνει την εξάλειψη της ρητορικής του μίσους και της ξενοφοβίας καθώς και την εξάλειψη των προκαταλήψεων και του ρατσισμού απέναντι σε κάθε είδους διαφορετικότητα (αναπηρία, σωματική διάπλαση, φύλο, εθνότητα), γιατί μόνο αυτός μπορεί να διασφαλίσει την ανάπτυξη της αυτοεκτίμησης και την προαγωγή των κοινωνικών και συναισθηματικών δεξιοτήτων των παιδιών μας και κατ’ επέκταση της τοπικής και ευρύτερης κοινωνίας.

Με τη ανάπτυξη σχέσεων εμπιστοσύνης και συνεργασίας, τη συμμετοχή και τον διάλογο οικοδομείται ένα ασφαλές περιβάλλον, χωρίς αποκλεισμούς, και οι μαθητές και οι μαθήτριες ενδυναμώνονται, μαθαίνουν να επιλύουν ειρηνικά τις διαφορές τους, να αποδέχονται τον άλλο, αλλά και να αμύνονται απέναντι στον φόβο και στην ανασφάλεια που προκαλείται από κάθε μορφής βία.

Έτσι χτίζουμε το Αύριο της συνύπαρξης και της συνδημιουργίας.