Δημοτικό Σχολείο Κουλούρας

 

Ακούστε στον σύνδεσμο ένα μικρό απόσπασμα: https://youtu.be/ItgayRbYZXA

 

Μια μέρα συνύπαρξης του Κινέζικου Πολιτισμού και της Γλώσσας του με τον αντίστοιχο Ελληνικό Πολιτισμό και τη Γλώσσα του ήταν η μέρα αφιέρωμα-φόρος τιμής στους δυο από τους μεγαλύτερους πολιτισμούς της ανθρωπότητας, στον «7ο Δεκέμβρη των παραμυθιών», τον Δεκέμβρη του Εθελοντισμού και της Προσφοράς, της Πολυγλωσσίας και του Παγκόσμιου Πολίτη, στο Δημοτικό Σχολείο Κουλούρας.

Εκλεκτή καλεσμένη η κα Ping Ping Sun, η οποία μας μετέφερε στον μαγικό κόσμο του Παραμυθιού, της Παράδοσης και της Γλώσσας του Κινέζικου λαού, προκαλώντας το έντονο ενδιαφέρον μαθητών και εκπαιδευτικών , οι οποίοι στη συνέχεια της έθεσαν πάμπολλα ερωτήματα.

Σε μια προφορική γλώσσα-κελαηδισμός, σε μια γραπτή γλώσσα-ζωγραφιά, η κα Ping Ping Sun προσπάθησε μέσα σε μιάμιση ώρα να περάσει τις συνήθειες, τα ήθη και τα έθιμα αλλά και τις αρχές, τις ανθρώπινες αξίες, τα κοινωνικά μηνύματα του παραδοσιακού κινέζικου παραμυθιού, που μας διηγήθηκε. Προσπάθησε να μας φέρει σε μια πρώτη αναγνωριστική επαφή με τη γραφή, τα ιδεογράμματα και τα φωνήματα της Γλώσσας, γράψαμε λέξεις-έννοιες που αναδείχθηκαν μέσα από την ιστορία του παραμυθιού, γραμματικές διαδικασίες που ενθουσίασαν τα παιδιά!

Μέσα από κατάλληλη καθοδήγηση και ερωτήσεις των εκπαιδευτικών διερευνήθηκε το τι γνωρίζουν οι μαθητές και οι μαθήτριες για τη μεγάλη αυτή χώρα (οι απαντήσεις απλωνόταν από το Σινικό τείχος έως τον Τσάκι Τσαν…) και εστιάσαμε στο ¨Δρόμο του μεταξιού¨.

O «Δρόμος του Μεταξιού», που για αιώνες συνέδεε την Κίνα με την Ελλάδα, την Ανατολή με τη Δύση, ήταν η μακρύτερη εμπορική οδός του κόσμου και αποτέλεσε για πάνω από 2.000 χρόνια μία από τις σημαντικότερες και συνάμα γοητευτικότερες πολιτιστικές περιπέτειες στην ανθρώπινη ιστορία. Ανέπτυξε ένα χωρίς προηγούμενο εμπόριο, αλλά η πραγματική του δόξα και η θέση του στην ιστορία της ανθρωπότητας ήταν το αποτέλεσμα της ανταλλαγής ιδεών, τεχνολογίας και θρησκευτικών δοξασιών ανάμεσα στα διάφορα έθνη.

Από το δρόμο αυτό δεν διακινήθηκαν μόνο το πολυπόθητο μετάξι, πολύτιμες πέτρες και άλλα αγαθά, αλλά και θρησκείες, πολιτισμοί γλώσσες, παραδόσεις, εμπειρίες, γνώσεις, ανακαλύψεις, γεύσεις, ιδέες. Κατά τη διάρκεια των αιώνων ο ¨Δρόμος του Μεταξιού¨, που συνέδεε τους μεγαλύτερους πολιτισμούς του τότε γνωστού κόσμου, έγινε το σύμβολο κάθε επαφής Ανατολής – Δύσης.

Ο δρόμος αυτός χρησιμοποιήθηκε από ιδρυτές διαφόρων θρησκειών, ιερείς και μοναχούς, εργάτες και καλλιτέχνες, καθώς και από τους πρώτους «ερευνητές».

Από το δρόμο αυτό έφτασε ο Βουδισμός στην Κίνα, εδώ συναντήθηκε με το Ελληνικό πνεύμα που είχε ριζώσει στην περιοχή από τα χρόνια του Μέγα Αλέξανδρου.

Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με την αφήγηση ΑΠΌ ΤΟΝ εκπαιδευτικό της Στ΄ τάξης, Κοντογουλίδη Θεόδωρο, της ιστορίας «Τα Χριστούγεννα του Τα Κι Κο», της Ειρήνης Μάρρα, μιας ιστορίας στην οποία ο ήρωας- «ένα μικρό κινεζάκι με χρυσαφένιο δέρμα και σχιστά, ολόμαυρα ματάκια», έρχεται για πρώτη φορά σε επαφή με τη Χριστιανική Θρησκεία και τα Χριστούγεννα, αναζητώντας κοινά στοιχεία στη χριστιανική και τη δική του θρησκεία.

Στο τέλος, οι μαθητές και μαθήτριες του σχολείου προσπάθησαν να δημιουργήσουν τη λέξη «Αγάπη» στα κινέζικα, με μαρκαδόρους και πλαστελίνες.

Η Διεύθυνση του Σχολείου ευχαριστεί θερμά όλους τους συντελεστές και συμμετέχοντες στην εκδήλωση, ενώ ξεχωριστά οφείλει μεγάλες ευχαριστίες στην κα Ping Ping Sun, για την τιμή που μας έκανε. Ένα μεγάλο ευχαριστώ οφείλουμε και στον μαθητή μας Νικολόπουλο Νικόλαο, για τη μετάφραση του παραμυθιού και τη συνολική υποστήριξη της δράσης.

Με τα πιο ισχυρά όπλα, το Χαμόγελο και τη Χαρά (τι σόι Χαρούμενου θα ήταν διαφορετικά) ήρθαν να καλαφατίσουν (τι σόι Καλαφάτη θα ήταν αλλιώς) τις ψυχές μικρών μαθητών και μαθητριών με ενσυναίσθηση και αλληλεγγύη αρχικά, εθελοντισμό και διάθεση προσφοράς στη συνέχεια, ως ενήλικοι πολίτες, ξεκλειδώνοντας με το μαγικό κλειδί του παραμυθιού και ανοίγοντας διάπλατα τα παράθυρα να μπουν μηνύματα. Μηνύματα που κόμισαν μαζί τους, απ’ την πανέμορφη και, δυστυχώς, σπάνια, πλέον χιονισμένη Καστοριά.

Αναφερόμαστε στις δυο φιλοξενούμενες του Δημοτικού Σχολείου Κουλούρας, συγγραφείς, την κα Νικολέτα Χαρούμενου και την κα Δέσποινα Καλαφάτη με το βιβλίο τους «Ο Εθελοντισμός έπεσε στα βαθιά». Ένα βιβλίο που μιλάει για τον Εθελοντισμό και τη δωρεά μυελού των οστών και αποτελεί την πρώτη προσπάθεια συγγραφής τους ελπίζοντας να δώσει κίνητρο σε παιδιά, εκπαιδευτικούς και γονείς να δράσουν με στόχο τη δημιουργία κουλτούρας προσφοράς, συλλογικής δράσης κι αλληλεγγύης.

Ένα βιβλίο που η αφηγηματική-σκηνική παρουσίασή του το απογείωσε και το οδήγησε με απ’ ευθείας πτήσεις στις καρδιές των μαθητών. Η συνταγή επιτυχίας οφείλεται, εννοείται, πρώτα και κύρια στο περιεχόμενο του βιβλίου αλλά και στις εκπληκτικές επικοινωνιακές και παιδαγωγικές δεξιότητες των δημιουργών του που το παρουσίασαν. Μεγάλο μερίδιο επιτυχίας, ωστόσο, οφείλεται και στα ίδια τα παιδιά και τις δασκάλες που τα προετοίμασαν, υποστηρίζοντας τις συγγραφείς τόσο πετυχημένα και εύστοχα, μέσα από μικρές οπτικοποιημένες, θεατρικές αποδόσεις του κειμένου σε μια αυθόρμητη, μεν, σύμπραξη, τόσο, όμως, αρμονική, που σαν να προϋπήρχε συνεργασία και κοινές πρόβες , εδώ και καιρό.

Είμαστε σίγουροι, εδώ στο Δημοτικό Σχολείο Κουλούρας, ότι η συγκεκριμένη εκδήλωση και ο προβληματισμός που κατέθεσε για ένα τόσο σοβαρό ζήτημα, όπως είναι ο Καρκίνος, αλλά και η επαφή και γνωριμία με τον τρόπο θεραπείας που ανέδειξαν οι συγγραφείς και που στηρίζεται σε δυο πολύ ισχυρά και αποτελεσματικά φάρμακα, τον Εθελοντισμό και την Προσφορά, φάρμακα που δεν διαθέτει καμιά Φαρμακοβιομηχανία παρά μόνον ο ΣΥΝ-Άνθρωπος (Δότης Μυελού των Οστών), αυτή, λοιπόν, η εκδήλωση, άφησε και θα διατηρήσει στο χρόνο, βαθύ αποτύπωμα στις ψυχές των παιδιών.

Σίγουρα, ως ενήλικες, ¨σαν έτοιμοι από καιρό¨ θα ακούσουν πιο εύκολα και θα δεχτούν θετικά μηνύματα και προσκλητήρια ανθρωπιάς μέσα από ανθρώπους και συναντήσεις ενημέρωσης και πληροφόρησης γύρω από θέματα Εθελοντικής Προσφοράς και Εγγραφής σε λίστες Δοτών Μυελού των Οστών και , όχι μόνο.

Μια τέτοια ενημερωτική συνάντηση ακολούθησε της παραμυθοιστορίας με προσκεκλημένο εισηγητή τον Αντώνη Ιατρόπουλο, αστυνομικό της ομάδας ΔΙΑΣ στο επάγγελμα, Άνθρωπο, με το Α κεφαλαίο στην ¨καθημερινή του εξειδίκευση¨.

Ο κος Ιατρόπουλος πασχίζει, ως μοναχικός καβαλάρης, εδώ και χρόνια, εθελοντικά και με ανιδιοτέλεια να ενδυναμώσει, μέσα από τις συνεχείς δράσεις και πρωτοβουλίες του, το ¨κίνημα¨ των Εθελοντών Δοτών Μυελού των Οστών, μια προσπάθεια για την οποία η ίδια η ζωή τον αντάμειψε μέσα από τις πολλές θετικές ιστορίες ¨Ανάστασης¨ που είχαμε τη χαρά, όλοι μας, γονείς και εκπαιδευτικοί, να τις μοιραστεί μαζί μας.

Εξήγησε, αναλυτικά, τις διαδικασίες εγγραφής στη λίστα δοτών, ανέφερε τους περιορισμούς (ηλικία, ασθένειες …) και κάλεσε όλους μας να υποστηρίξουμε αυτή την προσπάθεια, είτε με τη δική μας συμμετοχή, είτε με την παρακίνηση και των δικών μας ανθρώπων (φίλων και συγγενών…).

Οι ζωγραφιές και τα ζωηρά χρώματα που χρησιμοποίησαν οι μαθητές, στο πανό του Εθελοντισμού που έφτιαχναν, παράλληλα, καθ’ όλη τη διάρκεια ενημέρωσης των ενηλίκων, δίνουν το μήνυμα της Αισιοδοξίας και της Ζωής που, στο τέλος, θα νικήσουν!

Η Διεύθυνση του Σχολείου ευχαριστεί θερμότατα τις δυο συγγραφείς, Νικολέτα Χαρούμενου και Δέσποινα Καλαφάτη, για το απόγευμα-έκπληξη που μας προσέφεραν, τον Αντώνη Ιατρόπουλο για την πλήρη ενημέρωση και για το έργο του συνολικά,το Σύλλογο ¨Όραμα Ελπίδας¨ για τη στήριξη και το υλικό που μας προσέφεραν, τους εκπαιδευτικούς για τον μοναδικό τρόπο με τον οποίο, πλέον, ξέρουν να αντιμετωπίζουν και να υποστηρίζουν εκδηλώσεις και απαιτητικές καταστάσεις, τους μαθητές και τις μαθήτριες που δεν ήταν απλοί θεατές αλλά συνδημιουργοί αυτού του μαγευτικού απογεύματος , το Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων, καθώς και όλους τους παρευρισκόμενους γονείς.

Στην εκδήλωση αυτή , ενταγμένη στο «7ο Δεκέμβρη των Παραμυθιών» που υλοποιείται στα πλαίσια της Διαπίστευσης Erasmus+ 2021-27, συμμετείχαν μαθητές και εκπαιδευτικοί από το Δημοτικό Σχολείο Μέσης Διαβατού που αποτελεί μέλος της κοινοπραξίας μας, της κοινοπραξίας Erasmus+ , υπηρετώντας την προσπάθεια των δυο σχολείων για κοινές δράσεις.

Μια ιδιαίτερη ημέρα στον «Δεκέμβρη των παραμυθιών» ήταν η ημέρα όπου κεντρικός φιλοξενούμενος του Δημοτικού Σχολείου Κουλούρας δεν ήταν μία-ένας συγγραφέας αλλά ένα Αστυνομικός του Τμήματος Τροχαίας Βέροιας, ο κος Αντώνης Βαλσαμόπουλος.

 

Ιδιαίτερη τιμή για το Σχολείο, το γεγονός ότι ανάμεσα στους μαθητές εκπαιδευτικούς και γονείς ήταν και η Διευθύντρια Π/θμιας Εκπ/σης Ημαθίας , κα Γώτη Ευθυμία, στηρίζοντας έμπρακτα έναν ακόμη «Δεκέμβρη των παραμυθιών». Υπενθυμίζουμε ότι η Δ/νση Π/θμιας Εκπ/σης Ημαθίας είναι μέλος της Κοινοπραξίας μας στη Διαπίστευση Erasmus+, που κατέχουμε και υλοποιούμε ως σχολείο, προσθέτοντας κύρος και υποστηρικτικό πλαίσιο στις δράσεις μας.

 

Η ημέρα αυτή περιείχε ένα πείραμα, μια απόπειρα συσχέτισης της Λογοτεχνίας με την παρουσίαση οδηγιών για σωστή τήρηση των κανόνων οδικής κυκλοφορίας.

 

Η εκδήλωση ξεκίνησε με μια όμορφη και συγκινητική αφήγηση του «Ποδηλάτου» από το βιβλίο του Αντώνη Σαμαράκη «Ζητείται ελπίς», από τον εκπαιδευτικό Θοδωρή Κοντογουλίδη. Μια ιστορία που προκάλεσε λύπη στους μικρούς μαθητές, έθεσε, ωστόσο, με καίριο τρόπο τον προβληματισμό.

Οι μαθητές, κατά τάξη και ομαδοποιημένα στη συνέχεια, είχαν, ήδη, επεξεργαστεί, με την υποστήριξη και καθοδήγηση των δασκάλων τους έναν χάρτη-περίγραμμα των δρόμων της Κουλούρας, πάνω σ’ αυτό εντόπισαν το σημείο του σπιτιού τους και του σχολείου και χάραξαν την πιο σύντομη και ασφαλή; διαδρομή μεταξύ των δυο σημείων. Εντόπισαν προβλήματα, ελλείψεις (πεζοδρόμια, σηματοδότηση, διαβάσεις …), αξιολόγησαν τα πιο επικίνδυνα σημεία της διαδρομής τους, πρότειναν λύσεις.

 

Όλα αυτά, παρουσιάστηκαν στον υπεύθυνο της Τροχαίας και καλεσμένο της εκδήλωσης, ο οποίος, αφού επισήμανε ότι το λογοτεχνικό απόσπασμα που διαβάστηκε νωρίτερα ανήκει σε ένα βιβλίο με τον τίτλο «Ζητείται ελπίς» ζήτησε από τους μικρούς μαθητές να συμβάλουμε όλοι μαζί σε τούτη τη συνάντηση ώστε να διατηρηθεί η ελπίδα, η Ελπίδα της Ζωής, μιας ζωής που κινείται σε δρόμους με ασφάλεια και σεβασμό, τηρώντας όλα όσα θα ειπωθούν και, πράγματι, ειπώθηκαν πολλά. Πολλά και χρήσιμα, ώστε να μη χρειαστεί να γίνουμε μάρτυρες κάποιου κακού συμβάντος εξαιτίας τροχονομικών παραβάσεων και κακής οδικής συμπεριφοράς (είτε των παιδιών, είτε των ενηλίκων).

 

Υπήρξε μια χρήσιμη και παραγωγική, έντονα συμμετοχική, από την πλευρά των παιδιών, συζήτηση, μέσα από την οποία διαπιστώθηκαν λάθη, παραλείψεις, προβλήματα, κακές οδικές συμπεριφορές, απαράδεκτες συνήθειες ενηλίκων αλλά και των παιδιών.

 

Στο τέλος, στα πλαίσια ενός εύστοχου, βιωματικού παιχνιδιού, οι μαθητές ¨μπήκαν¨ στη θέση παραβατικών οδηγών, φορώντας ειδικές μάσκες που δημιουργούσαν οπτικές και αντιληπτικές συνθήκες οδηγού σε κατάσταση μέθης, κούρασης κ.λ.π., κατανοώντας στην πράξη πόσο επικίνδυνη είναι η οδήγηση σε μια τέτοια κατάσταση.

 

Η όλη προσπάθεια ευαισθητοποίησης σημερινών μαθητών και προετοιμασίας αυριανών ενηλίκων πολιτών σε θέματα σωστής οδικής συμπεριφοράς και η εξασφάλιση μιας ολοκληρωμένης και ασφαλούς ομπρέλας προστασίας από την πλευρά της Πολιτείας και του Δήμου, οι μικροί μαθητές θα προχωρήσουν στη σύνταξη και αποστολή προς τους υπεύθυνους φορείς μιας επιστολής στην οποία θα εκθέτουν με αποδεικτικά στοιχεία τους προβληματισμούς τους και θα ζητούν να βρεθούν λύσεις καταθέτοντας πειστικά επιχειρήματα.

 

Συμπερασματικά, η σημερινή συνάντηση, ήταν μια συνάντηση πολλή ελπιδοφόρα, γιατί, ανάμεσα στα άλλα, έδειξε ότι οι μικροί μας μαθητές και άποψη έχουν για όλα αυτά τα θέματα και προτάσεις.

Αρκεί να εισακουστούν.

Συνεχίζουμε Τετάρτη, 11/12/2024, στις 5:30 το απόγευμα με το παραμύθι της Νικολέτας Χαρούμενου και Δέσποινας Καλαφάτη «Ο Εθελοντισμός έπεσε στα βαθιά».

Θα είναι παρών και θα ακολουθήσει μετά (γύρω στις 6:30) μια ενημέρωση (και εγγραφές νέων εθελοντών δοτών μυελού των οστών) από τον συγχωριανό μας και γνωστό για τη δράση του , κο Αντώνη Ιατρόπουλο.

Σας περιμένουμε όλους.

Μια ιστορική αναδρομή, ένας τόπος,

που ζητά Δικαίωμα στη Μνήμη

και Δικαίωση του Αγώνα …

 

ΔΕΙΤΕ ΣΤΟ ΣΥΝΔΕΣΜΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ: https://youtu.be/cDy_DGIH4Fw

 

Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε το 8ο Δημοτικό Συμβούλιο Παίδων Δήμου Βέροιας, την Παρασκευή, 6 Δεκέμβρη. Το Συμβούλιο Παίδων, το οποίο αποτελεί προσομοίωση του Δημοτικού Συμβουλίου, ως σκοπό έχει να δώσει τη δυνατότητα στα παιδιά μέσα από ένα πλαίσιο θεμάτων να παρουσιάσουν δημόσια τις δικές τους απόψεις, επιθυμίες, προτάσεις και να μυηθούν στις αξίες, τις πρακτικές και τις δυσκολίες της δημοκρατίας, ως τρόπου συλλογικής διαβούλευσης και διακυβέρνησης.

 

Φέτος, οι μαθητές της Στ΄ τάξης του Δημοτικού Σχολείου Κουλούρας ασχολήθηκαν με την αποκατάσταση μιας ιστορικής αδικίας που αφορά τον αποκλεισμό του χωριού και όλων των γύρω χωριών του Ρουμλουκιού από τους εορτασμούς της Απελευθέρωσης από τους Τούρκους στις 16/10/1912, αν και πλέον ανήκουν στον ενιαίο Δήμο Βέροιας.

 

Την παρουσίαση ανέλαβαν οι μαθητές της Στ΄τάξης Κωνσταντίνος Γιδιώτης και Λαβαγκότι Νεφέλη.

 

Μέσα από παιδαγωγικές διαδικασίες και διδακτικές μεθόδους που ευνοούν την καλλιέργεια ανάπτυξης προβληματισμού, αναστοχασμού, κριτικής σκέψης, συνεργασίας, ανάπτυξης επιχειρημάτων και εμπεριστατωμένων αποδείξεων, όλα εκείνα , δηλαδή τα στοιχεία, που συνιστούν καλλιέργεια των ήπιων δεξιοτήτων, των απαραίτητων για επιβίωση στον 21ο αιώνα, δεξιοτήτων ζωής που συμβάλουν στο χτίσιμο του Αυριανού Ενεργού και Συμμέτοχου Πολίτη – στα πλαίσια και της στοχοθεσίας της Διαπίστευσης Erasmus+ που υλοποιούμε – οι μικροί μαθητές σε συνεργασία με τους δασκάλους τους, διατύπωσαν ένα δίκαιο και αυτονόητο αίτημα, στηριζόμενοι σε έρευνα που έχουν κάνει, με τη σημαντική υποστήριξη και εγκυρότητα του ιστοριογράφου Τοπικής Ιστορίας, κου Μοσχόπουλου Ιωάννη, αίτημα που στηρίζεται σε ιστορικά τεκμήρια (στρατιωτικά έγγραφα) αλλά και προφορικές μαρτυρίες κατοίκων που έζησαν τα γεγονότα (αποδημούντες, πλέον).

 

Την διοργάνωση είχε, όπως εδώ και 8 χρόνια, ο Δήμος Βέροιας, σε συνεργασία με τη Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Π.Ε. Ημαθίας, την κα Γώτη Ευθυμία και την Επόπτρια Εκπαίδευσης και τον Συμβούλο Εκπαίδευσης κ. Παπαγεωργίου Κατερίνα και Νικόλαο Πομάκη, αντίστοιχα.

 

Τη συνεδρίαση συντόνισε ο πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου , ενώ χαιρετισμό απηύθυνε ο Δήμαρχος Βέροιας Κώστας Βοργιατζίδης, ο οποίος αναφέρθηκε στην αξία του πρωτοπόρου αυτού εκπαιδευτικού προγράμματος. Χαιρετισμό απηύθυναν, επίσης ο Περιφερειακός Διευθυντής Εκπαίδευσης Κεντρικής Μακεδονίας, η Διευθύντρια Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Ημαθίας, οι αντιδήμαρχοι Παιδείας, Τεχνικών Έργων, Πρασίνου, Ψηφιακής Διακυβέρνησης, ο Πρόεδρος της ΔΕΥΑΒέροιας και η Επόπτρια Εκπαίδευσης και ο Σύμβουλος Εκπαίδευσης κ. Παπαγεωργίου Κατερίνα και Νικόλαος Πομάκη, αντίστοιχα.

 

Μετά το πέρας των ομιλιών των μαθητών το λόγο έλαβαν για να απαντήσουν ο Δήμαρχος Βέροιας και οι αντιδήμαρχοι, οι οποίοι συμμετείχαν, δίνοντας απαντήσεις στους μαθητές για τα θέματα που εθίγησαν και τις προτάσεις που έθεσαν.

 

Μια διαδικασία 100% βιωματική απ’ αυτές που χρειάζεται η εκπαίδευση, μέσα από πρακτικές συμμετοχικής διαβούλευσης, να ετοιμάζουμε ώριμους, ενήμερους, με κριτική σκέψη και υπεύθυνους πολίτες και… γιατί όχι; – αυριανούς Δημοτικούς Συμβούλους και Δημάρχους.

Το Δημοτικό Σχολείο Κουλούρας συμμετείχε και αναδείχθηκε νικητής στο Διαγωνισμό Δημιουργίας Λογοτύπου για τον πετυχημένο θεσμό του Δήμου Βέροιας ¨Δημοτικό Συμβούλιο Παίδων¨ που διανύει, φέτος, τον 8ο χρόνο υλοποίησης.

 

Έτσι, σ’ αυτόν τον θεσμό που, πριν λίγα χρόνια, εμπνεύστηκε ο αγαπητός, εμπνευσμένος και χρήσιμος πολίτης της Βέροιας (αντιδήμαρχος, τότε), κος Μαυροκεφαλίδης Νικόλαος, το Δημοτικό Σχολείο Κουλούρας έχει την τιμή να του δίνει, πλέον, ¨οπτική¨ αναγνωρισιμότητα μέσα από ένα λογότυπο που καταφέρνει να κάνει το θεσμό αντιληπτό, αναγνωρίσιμο και διαχρονικό.

 

Πως όμως φτάσαμε σε αυτό το αποτέλεσμα;

 

Οι μαθητές του συγκεκριμένου σχολείου, εδώ και χρόνια, συμμετέχουν σε προσπάθειες δημιουργίας λογοτύπων καθώς τα προγράμματα Erasmus+ που υλοποιούν έχουν στο ξεκίνημά τους μια τυπική διαδικασία δημιουργίας και επιλογής μεταξύ των εταίρων ενός λογοτύπου που θα εκπροσωπεί το εκάστοτε πρόγραμμα.

 

Έτσι λοιπόν, το Δημοτικό Σχολείο Κουλούρας είτε με τον παραδοσιακό τρόπο (μολύβια, μαρκαδόροι, μπογιές …) είτε με τη χρήση της τεχνολογίας (χωρίς εξειδικευμένα προγράμματα σχεδιασμού) έφτιαξαν, κατά καιρούς λογότυπα και μάλιστα κάποια από αυτά βραβεύτηκαν και επιλέχθηκαν να αντιπροσωπεύουν το προς υλοποίηση πρόγραμμα (μάλιστα, έχοντας ως ¨αντιπάλους¨ μεγάλα ευρωπαϊκά σχολεία και πανεπιστήμια με τα οποία συνεργάστηκε).

Στο λογότυπο για το «Δημοτικό Συμβούλιο Παίδων» του Δήμου Βέροιας, οι μαθητές με την υποστήριξη των εκπαιδευτικών του σχολείου Κουλούρας αποφάσισαν μέσα από καταιγισμό ιδεών να αντλήσουν έμπνευση και ιδέες από το Ανάκτορο των Αιγών. Να γυρίσουν το χρόνο στην τελευταία τους επίσκεψη εκεί, να θυμηθούν σχήματα, όγκους, συμβολισμούς ώστε να αποδώσουν, μέσα σε λίγα γραμμικά σχήματα το επιθυμητό, αισθητικά, αποτέλεσμα κι ένα ευδιάκριτο νόημα.

 

Η αρχική απόφαση είχε, ήδη, ληφθεί: το λογότυπο θα περιείχε και θα στηριζόταν στα ακρωνύμια των λέξεων Δημοτικό – Συμβούλιο – Παίδων.

Έτσι, μέσα από μια πολύ ενδιαφέρουσα παιδαγωγικά, – βιωματική, συνεργατική, δημιουργική, παραγωγική και με κριτική σκέψη και επιχειρηματολογία, διαδικασία επιλέχθηκαν τα σχήματα στα οποία θα παραπέμπει το Λογότυπο. Κι αυτά ήταν, για το Δ, η μετόπη του Ανακτόρου (ψηφιακή αναστύλωση), για το Π, η μαρμάρινη πύλη που δεσπόζει στην είσοδο του αρχαιολογικού χώρου. Για το Σ που έμεινε στο τέλος και φαινόταν να οδηγεί την προσπάθεια σε αδιέξοδο, λόγω μη επαρκούς αιτιολόγησης, τη λύση την έδωσε ένας μαθητής της Β!!! τάξης:

«Κύριε, το Σ είναι σαν ελατήριο, μας τινάζει ψηλά, μας ψηλώνει».

Μετά πήραν φόρα όλοι:

«Μας εκτινάσσει και φτάνουμε ως το παρελθόν και από εκεί, πάλι πέφτουμε στο σήμερα».

«Είναι σαν ένας δρόμος που ενώνει τα Αρχαία με τα Σύγχρονα».

«Είναι σαν ένας δρόμος που μας επιτρέπει να μεταφέρουμε από την μια εποχή στην άλλη, πράγματα».

 

Ακούστηκαν πολλά. Και όλα ανταποκρινόταν στα ζητούμενα της αρχικής σκέψης, του αρχικού στόχου που ήθελε το λογότυπο να παραπέμπει στη διαχρονική έννοια της Δημοκρατίας, της Ενασχόλησης με τα Κοινά και του Βήματος Λόγου των Πολιτών σε μια, αισθητικά, σύγχρονη εκδοχή.

Από εκεί και πέρα όλα ήταν εύκολα και διασκεδαστικά. Οι μαθητές, με την καθοδήγηση εκπαιδευτικών, με τη βοήθεια και του διαδραστικού πίνακα, έκαναν χρήση του Power Point και μόνο, δημιούργησαν σχήματα, ράβδους, σχεδίασαν τα γράμματα, επέλεξαν χρώματα, έχοντας κατά νου τα αρχέτυπα του Ανακτόρου των Αιγών. ¨Έφαγαν¨ αρκετό χρόνο για να τα τοποθετήσουν, πειραματίστηκαν, διόρθωσαν, διαφώνησαν (π.χ για το Π αν θα έπρεπε να δηλώνει πύλη-πόρτα ή σπίτι, αν πρέπει να μπουν περισσότερα πληροφοριακά στοιχεία,-παιδί, μέδουσα …). Κάποιο παιδί, στο τέλος, πρότεινε να τα βάλουν όλα αυτά σε ένα κύκλο για να δείξουν ότι όλα αποτελούν ένα σύνολο, μια συνέχεια και μια διαδρομή.

 

Μ’ αυτά και με τα άλλα, η προσπάθεια δημιουργίας λογοτύπου για το Δημοτικό Συμβούλιο Παίδων, ήταν μια ακόμη ευκαιρία να γίνουν πολλαπλά μαθήματα, με τον τρόπο που αρέσει στο συγκεκριμένο σχολείο και έχει αποτέλεσμα στο μαθητικό του δυναμικό και … εκ του αποτελέσματος, να απολαύσουν την επιτυχία και να καμαρώσουν τον καρπό της προσπάθειάς τους αποτυπωμένη σε έναν τόσο σημαντικό θεσμό του Δήμου μας, που αναδεικνύει την ιδιότητα του Υπεύθυνου, Διεκδικητικού και Συμμετοχικού, στα Κοινά, Πολίτη, απαραίτητα χαρακτηριστικά επιβίωσης στους δύσκολους και μοναχικούς καιρούς της ιδιώτευσης.

 

Την επιτυχία αυτή, το Δημοτικό Σχολείο Κουλούρας, επιθυμεί να την αφιερώσει στον εμπνευστή και δημιουργό του θεσμού του Δημοτικού Συμβουλίου Παίδων, κο Μαυροκεφαλίδη Νικόλαο.

 

Η δράση είναι ενταγμένη στα πλαίσια της Στοχοθεσίας (καλλιέργεια ήπιων και ψηφιακών δεξιοτήτων καθώς και την ανάπτυξη χαρακτηριστικών του Συμμέτοχου Πολίτη) , της Διαπίστευσης Erasmus+ που υλοποιεί το Δημοτικό Σχολείο Κουλούρας.

Ένα συναρπαστικό ταξίδι στην φαντασία, την έμπνευση, την δημιουργικότητα, την γραφή, το παιχνίδι και τον αυτοσχεδιασμό, είχαν την ευκαιρία να ζήσουν οι μαθητές και οι μαθήτριες του Δημοτικού Σχολείου Κουλούρας, με στόχο να γίνουν ¨Μικροί Συγγραφείς¨!

Η συνάντηση με τη Σοφία Καλογερίδου, συγγραφέα με ειδίκευση στη Δημιουργική Γραφή, στα πλαίσια του 7ου Δεκέμβρη των παραμυθιών, 2024, ήταν βασισμένη στις αρχές της Δημιουργικής Γραφής για παιδιά, μέσα από παιχνίδι, φωτογραφίες και εικαστικές παρεμβάσεις. Η χρήση αντικειμένων, όπως φωτογραφίες (η περίπτωσή μας), αλλά και παλιά παιχνίδια, χαμένοι θησαυροί, κ.ά. είναι μερικά από τα «οχήματα» και αφορμές για να πυροδοτηθεί η φαντασία των παιδιών για να γράψουν. Να μετατρέψουν τις λέξεις σε αποσκευές ιδεών, στάσεων , συναισθημάτων και έκφρασης.

Για μαθητές και μαθήτριες μιας ιδιαίτερης σύνθεσης που δεν παραδίδεται στην απραξία, με μαθησιακές ιδιαιτερότητες και χαμηλές, για την άποψη των περισσοτέρων, σχολικές επιδόσεις με την κλασική, του όρου, έννοια (ορθογραφία, στίξη …), για μαθητές και μαθήτριες που δυσκολεύονται να εκφραστούν και να βγάλουν από μέσα τους ό,τι νιώθουν, ό,τι τους ενοχλεί, τους καταπιέζει, τους δυσκολεύει, αλλά και ό,τι τους χαροποιεί, τους ικανοποιεί, έρχεται η Δημιουργική Γραφή και μέσα από ειδικές παιδαγωγικές προσεγγίσεις, με αφετηρία τη φαντασία, τα συναισθήματα, τον αυθορμητισμό και την αποκλίνουσα σκέψη (κατάλληλη για τις ηλικίες των μαθητών μας), προσπαθεί να εξασφαλίσει εργαλεία και έναν ασφαλή χώρο ώστε τα παιδιά να εκφραστούν αβίαστα, να σκεφτούν τι θα γράψουν και όχι πως θα το γράψουν, να φανερώσουν όλα όσα κρύβουν μέσα τους, πριν αυτά συσσωρευτούν και προσπαθήσουν να βρουν άλλες διεξόδους (βλέπε παιδική βία και επιθετικότητα).

Με την καθοδήγηση της Σοφίας Καλογερίδου, οι μικροί μας συγγραφείς, κρατώντας στα χέρια τους μολύβια, χαρτιά αλλά και μαρκαδόρους, μπογιές και , φυσικά, τις ιδέες και τις σκέψεις τους, βούτηξαν στις εικόνες που διάλεξαν, αξιοποίησαν τα ερεθίσματα που έλαβαν απ’ αυτές (κύριο πλαίσιο σκέψης και επεξεργασίας, τα ανθρώπινα χέρια και η χρήση τους για το καλό και για το κακό), αντιλήφθηκαν το περιεχόμενο και τα μηνύματά τους (ίσως, όχι ίδια για όλους) και προχώρησαν στη συγγραφή των δικών τους ιστοριών. Κάποια ατομικά, κάποια ομαδικά, με την επίβλεψη της συγγραφέα και την υποστήριξη των δασκάλων τους.

Έτσι, σιγά σιγά μυούνται στην τοποθέτηση των σκέψεών τους σε λέξεις, τις είδαν να αποκτούν φωνή και να μιλάνε, να αλληλεπιδρούν, να τις ακούνε οι άλλοι με προσοχή και να ακούνε με την ίδια προσοχή τις ιστορίες των άλλων. Με σεβασμό, χωρίς ανταγωνισμό, σε ένα πλαίσιο ομαδικότητας και αμοιβαιότητας (που καταχτιούνται σταδιακά),που καλλιεργούν την αυτοπεποίθηση, τον αυτοσεβασμό, την κριτική σκέψη. Όλα αυτά που αποτελούν στη σύγχρονη σχολική κοινότητα ζητούμενα.

Η Διεύθυνση του Δημοτικού Σχολείου Κουλούρας ευχαριστεί θερμά τη συγγραφέα Σοφία Καλογερίδου, που ανταποκρίθηκε στο κάλεσμά μας να συμμετέχει στην προσπάθειά μας να ευαισθητοποιήσουμε τα παιδιά, καθιστώντας τα υπεύθυνους πολίτες, καλλιεργώντας πολύτιμες δεξιότητες ζωής. Μέσα από τον πλούτο λέξεων και ιδεών της Δημιουργικής Γραφής , με προτεραιότητα στο τι και όχι στο πως θα το γράψουν, να εκφραστούν, να εξωτερικεύσουν τα συναισθήματά τους, να τα επι-κοινωνήσουν με τους συμμαθητές τους, συμβάλλοντας στην ¨ειρηνική συνύπαρξη¨ και κατανόηση του άλλου.

Στον «Δεκέμβρη των παραμυθιών», ενός θεσμού Φιλαναγνωσίας και Προβληματισμού μέσα από την τέχνη του Λόγου και όχι μόνο, στα πλαίσια της Στοχοθεσίας της Διαπίστευσης Erasmus+ 2021-27 που υλοποιεί το Σχολείο.

Μια μοναδική εμπειρία ζήσαμε, μαθητές, εκπαιδευτικοί και γονείς, στη 2η εκδήλωση του Δεκέμβρη των παραμυθιών, 2024, με πρωταγωνιστή «Το Παραμύθι των αντιθέσεων» στην Αλβανική Γλώσσα.

Πάρτε μια γεύση στον σύνδεσμο: https://www.youtube.com/shorts/6oJioRCQoIA

Ένα παραμύθι που μας διηγήθηκε, συγκινημένη, η Ειρήνη-Αριόλα Ζίου που, όπως εξομολογήθηκε η ίδια, είχε να διαβάσει-μιλήσει με αυτόν τον τρόπο από τη σχολική της ηλικία, των 11 ετών.

Για εμάς, το Δημοτικό Σχολείο Κουλούρας, ήταν μια δράση Σεβασμού και Αποδοχής, μια δράση στήριξης της Πολυγλωσσίας και του Πολιτισμού.

Λέγεται, ότι το παραμύθι είναι ο ¨κοινός τόπος¨ του Παγκόσμιου Πολίτη. Από τότε που ο άνθρωπος άρχισε να εκφράζεται με το λόγο. Στην παγκόσμια μυθολογία και το λαϊκό παραμύθι κάθε χώρας υπάρχουν τόσες ομοιότητες στη διήγηση του κάθε λαού ώστε κάποιος να νομίζει ότι ακούει κάτι οικείο. Κι ενώ ακούμε, χωρίς να βλέπουμε αν οι ήρωές του είναι λευκοί, μαύροι ή κίτρινοι μοιάζει η γη μας να κατοικείται από ένα και μοναδικό λαό με κοινά βιώματα, φόβους και χαρές, προσδοκίες και λαχτάρες, ελπίδες και επιθυμίες.

Στο παραμύθι που μας αφηγήθηκε η Ειρήνη-Αριόλα Ζίου μας έδειξε πόσα κοινά χαρακτηριστικά έχουν η παράδοση της Ελλάδας και της Αλβανίας και πως μια τέτοια σχέση αναπτύσσεται προσθέτοντας ο καθένας στοιχεία του δικού του πολιτισμού, των ηθών και των εθίμων.

Μέσα από το συγκεκριμένο παραμύθι γνωρίζουμε που οδηγεί η αμυαλοσύνη, η κουταμάρα και η πονηριά αλλά και πως στο τέλος, νικάει το καλό μέσα από την καλοσύνη, την Ανθρωπιά, την Αλληλεγγύη και την εξυπνάδα.

Σήμερα, γευτήκαμε τους καρπούς από ένα κλωνάρι του παγκόσμιου-οικουμενικού δέντρου του παραμυθιού. Θα ακολουθήσουν κι άλλα.

Στη συνέχεια οι μαθητές και οι μαθήτριες του σχολείου συμμετείχαν σε διάφορες δραστηριότητες (αντιθέσεων λέξεων, αντικειμένων κ.λ.π), σε καταγραφή λέξεων στα ελληνικά και στα αλβανικά, προσπαθώντας με μικρά σχέδια να εικονοποιήσουν το νόημά τους, αποδεικνύοντας πως σε όλες τις γλώσσες είναι κοινό. Τραγούδησαν, έπαιξαν … πέρασαν μια μέρα κοινών εμπειριών, κοινών δράσεων, όλοι μαζί …