ΜΑΘΗΤΕΥΟΝΤΑΣ ΣΤΗΝ ΙΔΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΠΟΛΙΤΗ, (Διήγηση Παραμυθιού στην Αλβανική Γλώσσα)
Published 4 Δεκεμβρίου 2024
ΜΑΘΗΤΕΥΟΝΤΑΣ ΣΤΗΝ ΙΔΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΠΟΛΙΤΗ,
(Διήγηση Παραμυθιού στην Αλβανική Γλώσσα)
ΣΤΟΝ 7ο ΔΕΚΕΜΒΡΗ ΤΩΝ ΠΑΡΑΜΥΘΙΩΝ,
ΣΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΟΥΛΟΥΡΑΣ
Μια μοναδική εμπειρία ζήσαμε, μαθητές, εκπαιδευτικοί και γονείς, στη 2η εκδήλωση του Δεκέμβρη των παραμυθιών, 2024, με πρωταγωνιστή «Το Παραμύθι των αντιθέσεων» στην Αλβανική Γλώσσα.
Πάρτε μια γεύση στον σύνδεσμο: https://www.youtube.com/shorts/6oJioRCQoIA
Ένα παραμύθι που μας διηγήθηκε, συγκινημένη, η Ειρήνη-Αριόλα Ζίου που, όπως εξομολογήθηκε η ίδια, είχε να διαβάσει-μιλήσει με αυτόν τον τρόπο από τη σχολική της ηλικία, των 11 ετών.
Για εμάς, το Δημοτικό Σχολείο Κουλούρας, ήταν μια δράση Σεβασμού και Αποδοχής, μια δράση στήριξης της Πολυγλωσσίας και του Πολιτισμού.
Λέγεται, ότι το παραμύθι είναι ο ¨κοινός τόπος¨ του Παγκόσμιου Πολίτη. Από τότε που ο άνθρωπος άρχισε να εκφράζεται με το λόγο. Στην παγκόσμια μυθολογία και το λαϊκό παραμύθι κάθε χώρας υπάρχουν τόσες ομοιότητες στη διήγηση του κάθε λαού ώστε κάποιος να νομίζει ότι ακούει κάτι οικείο. Κι ενώ ακούμε, χωρίς να βλέπουμε αν οι ήρωές του είναι λευκοί, μαύροι ή κίτρινοι μοιάζει η γη μας να κατοικείται από ένα και μοναδικό λαό με κοινά βιώματα, φόβους και χαρές, προσδοκίες και λαχτάρες, ελπίδες και επιθυμίες.
Στο παραμύθι που μας αφηγήθηκε η Ειρήνη-Αριόλα Ζίου μας έδειξε πόσα κοινά χαρακτηριστικά έχουν η παράδοση της Ελλάδας και της Αλβανίας και πως μια τέτοια σχέση αναπτύσσεται προσθέτοντας ο καθένας στοιχεία του δικού του πολιτισμού, των ηθών και των εθίμων.
Μέσα από το συγκεκριμένο παραμύθι γνωρίζουμε που οδηγεί η αμυαλοσύνη, η κουταμάρα και η πονηριά αλλά και πως στο τέλος, νικάει το καλό μέσα από την καλοσύνη, την Ανθρωπιά, την Αλληλεγγύη και την εξυπνάδα.
Σήμερα, γευτήκαμε τους καρπούς από ένα κλωνάρι του παγκόσμιου-οικουμενικού δέντρου του παραμυθιού. Θα ακολουθήσουν κι άλλα.
Στη συνέχεια οι μαθητές και οι μαθήτριες του σχολείου συμμετείχαν σε διάφορες δραστηριότητες (αντιθέσεων λέξεων, αντικειμένων κ.λ.π), σε καταγραφή λέξεων στα ελληνικά και στα αλβανικά, προσπαθώντας με μικρά σχέδια να εικονοποιήσουν το νόημά τους, αποδεικνύοντας πως σε όλες τις γλώσσες είναι κοινό. Τραγούδησαν, έπαιξαν … πέρασαν μια μέρα κοινών εμπειριών, κοινών δράσεων, όλοι μαζί …