Δημοτικό Σχολείο Κουλούρας

Ένα συναρπαστικό ταξίδι στην φαντασία, την έμπνευση, την δημιουργικότητα, την γραφή, το παιχνίδι και τον αυτοσχεδιασμό, είχαν την ευκαιρία να ζήσουν οι μαθητές και οι μαθήτριες του Δημοτικού Σχολείου Κουλούρας, με στόχο να γίνουν ¨Μικροί Συγγραφείς¨!

Η συνάντηση με τη Σοφία Καλογερίδου, συγγραφέα με ειδίκευση στη Δημιουργική Γραφή, στα πλαίσια του 7ου Δεκέμβρη των παραμυθιών, 2024, ήταν βασισμένη στις αρχές της Δημιουργικής Γραφής για παιδιά, μέσα από παιχνίδι, φωτογραφίες και εικαστικές παρεμβάσεις. Η χρήση αντικειμένων, όπως φωτογραφίες (η περίπτωσή μας), αλλά και παλιά παιχνίδια, χαμένοι θησαυροί, κ.ά. είναι μερικά από τα «οχήματα» και αφορμές για να πυροδοτηθεί η φαντασία των παιδιών για να γράψουν. Να μετατρέψουν τις λέξεις σε αποσκευές ιδεών, στάσεων , συναισθημάτων και έκφρασης.

Για μαθητές και μαθήτριες μιας ιδιαίτερης σύνθεσης που δεν παραδίδεται στην απραξία, με μαθησιακές ιδιαιτερότητες και χαμηλές, για την άποψη των περισσοτέρων, σχολικές επιδόσεις με την κλασική, του όρου, έννοια (ορθογραφία, στίξη …), για μαθητές και μαθήτριες που δυσκολεύονται να εκφραστούν και να βγάλουν από μέσα τους ό,τι νιώθουν, ό,τι τους ενοχλεί, τους καταπιέζει, τους δυσκολεύει, αλλά και ό,τι τους χαροποιεί, τους ικανοποιεί, έρχεται η Δημιουργική Γραφή και μέσα από ειδικές παιδαγωγικές προσεγγίσεις, με αφετηρία τη φαντασία, τα συναισθήματα, τον αυθορμητισμό και την αποκλίνουσα σκέψη (κατάλληλη για τις ηλικίες των μαθητών μας), προσπαθεί να εξασφαλίσει εργαλεία και έναν ασφαλή χώρο ώστε τα παιδιά να εκφραστούν αβίαστα, να σκεφτούν τι θα γράψουν και όχι πως θα το γράψουν, να φανερώσουν όλα όσα κρύβουν μέσα τους, πριν αυτά συσσωρευτούν και προσπαθήσουν να βρουν άλλες διεξόδους (βλέπε παιδική βία και επιθετικότητα).

Με την καθοδήγηση της Σοφίας Καλογερίδου, οι μικροί μας συγγραφείς, κρατώντας στα χέρια τους μολύβια, χαρτιά αλλά και μαρκαδόρους, μπογιές και , φυσικά, τις ιδέες και τις σκέψεις τους, βούτηξαν στις εικόνες που διάλεξαν, αξιοποίησαν τα ερεθίσματα που έλαβαν απ’ αυτές (κύριο πλαίσιο σκέψης και επεξεργασίας, τα ανθρώπινα χέρια και η χρήση τους για το καλό και για το κακό), αντιλήφθηκαν το περιεχόμενο και τα μηνύματά τους (ίσως, όχι ίδια για όλους) και προχώρησαν στη συγγραφή των δικών τους ιστοριών. Κάποια ατομικά, κάποια ομαδικά, με την επίβλεψη της συγγραφέα και την υποστήριξη των δασκάλων τους.

Έτσι, σιγά σιγά μυούνται στην τοποθέτηση των σκέψεών τους σε λέξεις, τις είδαν να αποκτούν φωνή και να μιλάνε, να αλληλεπιδρούν, να τις ακούνε οι άλλοι με προσοχή και να ακούνε με την ίδια προσοχή τις ιστορίες των άλλων. Με σεβασμό, χωρίς ανταγωνισμό, σε ένα πλαίσιο ομαδικότητας και αμοιβαιότητας (που καταχτιούνται σταδιακά),που καλλιεργούν την αυτοπεποίθηση, τον αυτοσεβασμό, την κριτική σκέψη. Όλα αυτά που αποτελούν στη σύγχρονη σχολική κοινότητα ζητούμενα.

Η Διεύθυνση του Δημοτικού Σχολείου Κουλούρας ευχαριστεί θερμά τη συγγραφέα Σοφία Καλογερίδου, που ανταποκρίθηκε στο κάλεσμά μας να συμμετέχει στην προσπάθειά μας να ευαισθητοποιήσουμε τα παιδιά, καθιστώντας τα υπεύθυνους πολίτες, καλλιεργώντας πολύτιμες δεξιότητες ζωής. Μέσα από τον πλούτο λέξεων και ιδεών της Δημιουργικής Γραφής , με προτεραιότητα στο τι και όχι στο πως θα το γράψουν, να εκφραστούν, να εξωτερικεύσουν τα συναισθήματά τους, να τα επι-κοινωνήσουν με τους συμμαθητές τους, συμβάλλοντας στην ¨ειρηνική συνύπαρξη¨ και κατανόηση του άλλου.

Στον «Δεκέμβρη των παραμυθιών», ενός θεσμού Φιλαναγνωσίας και Προβληματισμού μέσα από την τέχνη του Λόγου και όχι μόνο, στα πλαίσια της Στοχοθεσίας της Διαπίστευσης Erasmus+ 2021-27 που υλοποιεί το Σχολείο.

Μια μοναδική εμπειρία ζήσαμε, μαθητές, εκπαιδευτικοί και γονείς, στη 2η εκδήλωση του Δεκέμβρη των παραμυθιών, 2024, με πρωταγωνιστή «Το Παραμύθι των αντιθέσεων» στην Αλβανική Γλώσσα.

Πάρτε μια γεύση στον σύνδεσμο: https://www.youtube.com/shorts/6oJioRCQoIA

Ένα παραμύθι που μας διηγήθηκε, συγκινημένη, η Ειρήνη-Αριόλα Ζίου που, όπως εξομολογήθηκε η ίδια, είχε να διαβάσει-μιλήσει με αυτόν τον τρόπο από τη σχολική της ηλικία, των 11 ετών.

Για εμάς, το Δημοτικό Σχολείο Κουλούρας, ήταν μια δράση Σεβασμού και Αποδοχής, μια δράση στήριξης της Πολυγλωσσίας και του Πολιτισμού.

Λέγεται, ότι το παραμύθι είναι ο ¨κοινός τόπος¨ του Παγκόσμιου Πολίτη. Από τότε που ο άνθρωπος άρχισε να εκφράζεται με το λόγο. Στην παγκόσμια μυθολογία και το λαϊκό παραμύθι κάθε χώρας υπάρχουν τόσες ομοιότητες στη διήγηση του κάθε λαού ώστε κάποιος να νομίζει ότι ακούει κάτι οικείο. Κι ενώ ακούμε, χωρίς να βλέπουμε αν οι ήρωές του είναι λευκοί, μαύροι ή κίτρινοι μοιάζει η γη μας να κατοικείται από ένα και μοναδικό λαό με κοινά βιώματα, φόβους και χαρές, προσδοκίες και λαχτάρες, ελπίδες και επιθυμίες.

Στο παραμύθι που μας αφηγήθηκε η Ειρήνη-Αριόλα Ζίου μας έδειξε πόσα κοινά χαρακτηριστικά έχουν η παράδοση της Ελλάδας και της Αλβανίας και πως μια τέτοια σχέση αναπτύσσεται προσθέτοντας ο καθένας στοιχεία του δικού του πολιτισμού, των ηθών και των εθίμων.

Μέσα από το συγκεκριμένο παραμύθι γνωρίζουμε που οδηγεί η αμυαλοσύνη, η κουταμάρα και η πονηριά αλλά και πως στο τέλος, νικάει το καλό μέσα από την καλοσύνη, την Ανθρωπιά, την Αλληλεγγύη και την εξυπνάδα.

Σήμερα, γευτήκαμε τους καρπούς από ένα κλωνάρι του παγκόσμιου-οικουμενικού δέντρου του παραμυθιού. Θα ακολουθήσουν κι άλλα.

Στη συνέχεια οι μαθητές και οι μαθήτριες του σχολείου συμμετείχαν σε διάφορες δραστηριότητες (αντιθέσεων λέξεων, αντικειμένων κ.λ.π), σε καταγραφή λέξεων στα ελληνικά και στα αλβανικά, προσπαθώντας με μικρά σχέδια να εικονοποιήσουν το νόημά τους, αποδεικνύοντας πως σε όλες τις γλώσσες είναι κοινό. Τραγούδησαν, έπαιξαν … πέρασαν μια μέρα κοινών εμπειριών, κοινών δράσεων, όλοι μαζί …