Δημοτικό Σχολείο Κουλούρας

 

 

Ολοκληρώθηκε με επιτυχία η φιλοξενία-ανταπόδοση μαθητών και εκπαιδευτικών του “Osnovna sola Draga Kobala” από το Μάριμπορ της Σλοβενίας. Είχε προηγηθεί δική μας μετακίνηση (Group mobility of pupils) καθώς και του Δημοτικού Σχολείου Διαβατού – Μέσης (ως μέλος της κοινοπραξίας μας), στα πλαίσια υλοποίησης της Εγκεκριμένης Διαπίστευσης Erasmus 2021-2027, που διαθέτει το σχολείο μας, στο Μάριμπορ της Σλοβενίας Φεβρουάριος 2024).

 

Μέσα από τη φιλοξενία και το, από κοινού σχεδιασμένο μεταξύ των σχολείων, πρόγραμμα, έγινε προσπάθεια προσαρμογής και υποστήριξης τόσο της στοχοθεσίας του δικού μας διαπιστευμένου σχεδίου Erasmus+, όσο, φυσικά και της στοχοθεσίας του σχεδίου του , επίσης, διαπιστευμένου σχολείου που φιλοξενήσαμε.

 

Το “Osnovna sola Draga Kobala” , είναι ένα μεγάλο σχολείο, υψηλών προδιαγραφών, με μεγάλη ευρωπαϊκή εμπειρία και ανοιχτό σε καινοτόμες,, συμμετοχικές, συμπεριληπτικές πρωτοβουλίες, με κέντρο το μαθητή.

 

Το πρόγραμμα της εβδομάδας φιλοξενίας μοιράστηκε και στους δυο χώρους των σχολείων μας (Κουλούρας και Διαβατού-Μέσης) το οποίο περιείχε τόσο παρακολουθήσεις διδασκαλιών (Γλώσσα στην Α΄, Ιστορία στη Δ΄, Εικαστικά στη Στ΄), αφού ταυτόχρονα, εκτός από μαθητές και εκπαιδευτικούς που φιλοξενούσαμε στην κατηγορία Group mobility of pupils , φιλοξενούσαμε και εκπαιδευτικούς για Job shadowing, με εστίαση στη Συμπερίληψη καθώς και τη διαχείριση της πολιτισμικής ποικιλομορφίας του μαθητικού δυναμικού όσο και πλήθος δραστηριοτήτων-κατασκευών (σκιάχτρα, μικρό υφαντό …) παιχνιδιών (Γαϊτανάκι, Σκούπα …) συμμετοχικών δράσεων (Κήπος, Μαγειρική…), αλλά και πολιτιστικής επαφής και γνωριμίας με την ιστορία και την παράδοση του τόπου μας (Εθνογραφικό Μουσείο και Κέντρο μάσκας – Γιώργη Μελίκη, Μουσεία και Ανάκτορο των Αιγών, Αναστενάρια-παρακολούθηση εθίμου, Βιβλιοθήκη Βέροιας-συμμετοχή σε βιωματική δράση, περιήγηση στην πόλη της Βέροιας.

 

Φυσικά και με ευκαιρίες ψυχαγωγίας, αναψυχής, στιγμών χαλάρωσης, διασκέδασης, σύσφιξης σχέσεων μεταξύ μαθητών αλλά και εκπαιδευτικών των συμμετεχόντων σχολείων.

 

Μια ακόμη φιλοξενία με ισχυρά κίνητρα σε όσους υπερασπίζονται τη μεγάλη προσφορά και το ρόλο που παίζουν τα σχέδια Erasmus για συμμετέχοντες εκπαιδευτικούς και μαθητές αλλά και για το σχολείο στο σύνολό του, ως λειτουργία, συλλογή εμπειριών, ερεθισμάτων, παραγωγικών συμπράξεων, διάδρασης, ανταλλαγής καλών πρακτικών κ.λ.π.

 

Με δυο λόγια, μια ακόμη φιλοξενία Erasmus+ που τα είχε όλα, μια ακόμη φιλοξενία Erasmus+ που, ελπίζουμε, να παραμείνει πολύχρωμο αποτύπωμα στα όνειρα των παιδιών (φιλοξενούντων και φιλοξενουμένων) για πολλά χρόνια.

Αν εδώ και πάνω από μια δεκαετία τα σχέδια Erasmus+ αποτελούν για το σχολείο μας το γόνιμο έδαφος-χωράφι-πλαίσιο που μας παραχωρήθηκε ώστε να το αξιοποιήσουμε δοκιμάζοντας νέες ¨καλλιέργειες¨- μη αρκούμενοι στην ¨μονοκαλλιέργεια¨ των αναλυτικών προγραμμάτων, πειραματιζόμενοι με καινοτόμες πρακτικές, υιοθετώντας μια νέα σύγχρονη αξιακή Χάρτα που αφορά τη Δημοκρατία, την Ειρήνη, την Πολιτότητα, τη Συμμετοχή, τη Δημιουργία, τη Συμπερίληψη, την Αποδοχή αλλά και την Αειφορία, τη Βιωσιμότητα, το Περιβάλλον κ.λ.π.,

 

αναμφισβήτητα,

 

όλα αυτά τα χρόνια, για να μπορούμε να έχουμε ποιοτικά αποτελέσματα, ευστοχία και στρατηγική βελτίωσης του προσφερόμενου παιδαγωγικού και διδακτικού μας έργου καθώς και πετυχημένη παρουσία και αντισυμβατική ¨φρεσκάδα¨ στις συμμετοχές μας, έχουμε πρόσβαση σε μια αστείρευτη πηγή γνώσης σε έναν ανεξάντλητο θησαυρό σκέψεων, εμπειριών, ιδεών, προτάσεων …), που ορίζει και προσδιορίζει, σε μεγάλο βαθμό, τις δράσεις και τις πρωτοβουλίες μας.

 

Κι αυτή η πρόσβαση ακούει στο όνομα «Μάρθα Ιωαννίδου».

 

Είτε κάποιες φορές περισσότερο ευδιάκριτα (συμμετοχή σε κοινές δράσεις-προγράμματα) είτε κάποιες άλλες λιγότερο ορατά και δηλωμένα (σε επίπεδο συμβουλών, καλών πρακτικών, ιδεών, προτάσεων …) η Μάρθα Ιωαννίδου (Διδάκτωρ της Ιστορίας της Τέχνης και Μουσειολόγος, Καθηγήτρια Π.Τ.Δ.Ε. του Α.Π.Θ., Τομέας Παιδαγωγικής και Κοινωνικού Αποκλεισμού, μέλος του Εργαστηρίου Παιδαγωγικών Ερευνών και Εφαρμογών στην Εκπαίδευση – EΠΕρΕφΕ), φίλη και συνοδοιπόρος του σχολείου μας και η ομάδα της από το Παιδαγωγικό τμήμα του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης μας πρόσφερε και εξακολουθεί να μας προσφέρει, μεγαλόψυχα, ¨τρόπους¨ με τους οποίους να καταφέρνουμε ώστε οι σπόροι να ανθίζουν και να καρποφορούν, προσφέροντάς μας εργαλεία, προσαρμοσμένα στις ανάγκες μας, στις δυνατότητές μας, ανταποκρινόμενα στις σύγχρονες προκλήσεις και απαιτήσεις της, με ιλιγγιώδη ρυθμό, μεταβαλλόμενης κοινωνίας, εργαλεία που υπηρετούν τη σημερινή εκπαίδευση, εργαλεία βουτηγμένα στα χρώματα και αρώματα της Τέχνης, εργαλεία που ¨ευφραίνουν και ευωδιάζουν¨ , εργαλεία που οπλίζουν τη σκέψη, ξεκλειδώνουν ψυχές, χτίζουν ενσυναίσθηση και αποδοχή, εργαλεία που ανοίγουν δρόμους και μας πάνε ένα βήμα παραπέρα στο δυσπρόσιτο αλλά ανταποδοτικό ξάγναντο της εκπαίδευσης.

 

Αφορμή για όλα αυτά τα , από καρδιάς λόγια, η νέα συνάντηση (23/5/2024) στον Πύργο του Παιδαγωγικού Τμήματος του Α.Π.Θ., κατά τη διάρκεια της οποίας, όλοι εμείς οι ευνοούμενοι της Τύχης, όλοι εμείς οι ωφελημένοι του σχεδίου Erasmus+ CARE που προηγήθηκε, ενημερωθήκαμε για το νέο εγχείρημα της ομάδας (CARESS – Critical ARts Education for Sustainable Societies / ΚΡΙΤΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΣΤΙΣ ΤΕΧΝΕΣ ΓΙΑ ΒΙΩΣΙΜΕΣ ΚΟΙΝΩΝΙΕΣ) το οποίο ολοκληρώθηκε σε επίπεδο προετοιμασίας (σχεδιασμός, πειραματική εφαρμογή σε επίπεδο Τριτοβάθμιας εκπ/σης , εμπλοκή και ανταπόκριση σε φοιτητές-ες κ.λ.π.) και από τον ερχόμενο Σεπτέμβριο θα κληθούμε να το εντάξουμε στον προγραμματισμό μας, στο σχολείο μας, να το αξιοποιήσουμε βιώνοντάς το, να το μετατρέψουμε από θεωρία σε πράξη με ωφελημένους τόσο τους επιμορφούμενους εκπαιδευτικούς όσο και τους μαθητές μας, στο σύνολό τους καθώς επίσης, – και αυτός ήταν ένας από τους στόχους της παρουσίας μας στην παρούσα συνάντηση, να καταθέσουμε ιδέες και τρόπους με τους οποίους θα εντάξουμε τη συμμετοχή μας στη στοχοθεσία  της Διαπίστευσης Erasmus+ 2021-27.

 

Το εν λόγω σχέδιο πραγματεύεται θέματα Τέχνης και αειφορίας (Δημόσιοι χώροι-Τέχνη σε δημόσιους χώρους-βιώσιμες πόλεις), θέματα Πολυμορφίας, Διαφορετικότητας, Ένταξης, θέματα ανταλλαγής και διαμοιρασμού της Γνώσης (διαγενεακός διάλογος, διά βίου μάθηση), θέματα συνεργατικών διαδικασιών (γνώση των αναγκών και ενδιαφερόντων των άλλων που οδηγούν σε νέες δημιουργικές καταστάσεις), θέματα βιώσιμων μετασχηματισμών στην κοινωνία (ενθάρρυνση και ενδυνάμωση στη φωνή του κάθε ανθρώπου, καλλιέργεια της στάσης και συστράτευσης στον αγώνα ότι μπορούν να αλλάξουν άδικες κοινωνικές δομές) και όλα αυτά βέβαια στα πλαίσια της ένταξης της Τέχνης στην Εκπαίδευση μέσα από διαδικασίες συμπερίληψης και συμμετοχής και της ευεργετικής επίδρασης της στην κατανόηση και τη μάθηση.

 

Οι Εταίροι του Προγράμματος ΚΑ220 “CARE/SS: Critical Arts Education for Sustainable Societies” είναι οι:

• Frederick University, Κύπρος – Συντονιστής του Προγράμματος

• Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Ελλάδα

• The L-Università ta’ Malta, Μάλτα

• Universitat de Barcelona, Ισπανία

• Adam Mickiewicz University, Poznań, Πολωνία

 

Ιδέες παν-οραμικές αντάμα με εικόνες πανοραμικές από τα υψίπεδα της Εκπαίδευσης και της Τέχνης εκεί, στον Πύργο του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

 

«Πώς να μπορέσει ο άνθρωπος να υμνήσει, χωρίς κραυγή, την ομορφιά που τον περιβάλει;» αναρωτιέται ο Καζαντζάκης επισκεπτόμενος τη Σεβίλλη.

 

Κάθε λέξη του, κάθε αναφορά του μεγάλου συγγραφέα και λάτρη της Ισπανίας και της ισπανικής Ψυχής, κάθε γωνιά του μυαλού του, κάθε μονοπάτι της σκέψης του πλημμυρίζει μυρουδιές από γιασεμιά και ιδρώτα, ρυθμικά χτυπήματα ποδιών και χεριών παθιασμένων χορευτάδων, γεμίζει με εικόνες από την πολιτεία τούτη της Ανδαλουσίας, φοινικοσπαρμένους δρόμους και πολύχρωμα σοκάκια που περπάτησε με παγκάκια και πέτρες που ξαπόστασε.

 

Είμαι σίγουρος, σχεδόν τον βλέπω ανάμεσα στα μαυριτάνικα χρώματα, ανάμεσα στα ανατολίτικα αρώματα να κάθεται σε ένα παγκάκι, «όξω απ’ τ’ αραβίτικο παλάτι, το ξακουσμένο Αλκαθάρ» και να τις περιμένει, να περιμένει τις συμπατριώτισσές του για να τις ξεναγήσει, όπως κι εμάς που προηγηθήκαμε, πριν έναν μήνα περίπου.

 

Τον βλέπω …

 

Ήλιος ζεστός, η Σεβίλλη ξυπνούσε, σβούριζε σα μελισσοκόφινο, μύριζαν τα περβόλια, πρωί ακόμη κι οι πόρτες δεν είχαν ανοίξει. Τον βλέπω …, βλέπω τα χέρια του πλημμυρισμένα πρωινό ήλιο σα να κρατούσαν ένα χρυσό βόλι και να στάζουν χρυσοσταγόνες, ανάμεσα απ’ τα κοκαλιάρικα δάχτυλά του.

Βλογούσε και μακάριζε, το πρωί εκείνο, τις πέντε αισθήσεις του, γιατί σε λίγο θ’ άνοιγαν οι πόρτες του αραβίτικου παραμυθιού και θα ‘μπαινε μέσα μαζί με τις πατριώτισσές του.

 

Τον βλέπω …

 

Να ξαποσταίνει για λίγο, -μόλις είχε βγει από απέναντι (Καθεδρικός Ναός). Από το άλλο θαύμα, εκείνο της Πίστης. Του Ναού που φιλοξενεί τον τάφο του ¨Δον Κιχώτη της θάλασσας¨ (Χριστόφορος Κολόμβος),εκείνου του άνδρα που είχε μεθύσει απ’ τ’ άστρα, καβάλα στην πλώρη του «Σάντα Μαρία», εκείνου που έπλαθε, μέρες και νύχτες, σάρκα από τη σάρκα του για τη Νέα Ήπειρο, θύμα της άλλης πίστης, στο Όνειρο, ώσπου, μια μέρα, ξεκόρμισε αυτό απ’ το υπόλοιπο σώμα, φάνηκε απροστάτευτη η ψυχή του, τη δέσανε με αλυσίδες για να τη μεταφέρουν, μέσα στο ασυγκράτητο και αγριεμένο σώμα του, από τον κόσμο που ανακάλυψε, πίσω στην πατρίδα του, την Ανδαλουσία.

 

Τον βλέπω …

 

Και με δυσκολία κρατιέμαι να μη φωνάξω: Τι να ‘ναι τούτη η τύχη, τι να ‘ναι τούτο το θάμα, να βλέπεις, να ζεις, να ‘σαι γερός, να διψάς και να ρουφάς εικόνες που σε δροσερεύουν ως τη φτέρνα, να πεινάς και να τρως ένα κομμάτι ουρανού, να δαγκώνεις, λαίμαργα, μια φέτα από την ομορφιά του κόσμου, και να νιώθεις τα σωθικά σου να τρίζουν από αγαλλίαση, να γνωρίζεις και να συγκλονίζεσαι για το μεγαλείο των έργων του ανθρώπου μα και την τραγικότητα της μοίρας του, να καψώνεις και να αφήνεις να πέφτουν στα πόδια σου ξόμπλια μαρμαρένια, χωρίς να ντρέπεσαι για τη γύμνια που φανερώνεται.

 

Τον βλέπω …

 

Να τις παίρνει απ’ το χέρι και ανάμεσα απ’ τα πολύχρωμα σοκάκια να τις οδηγεί στον Παράδεισο, θέλω να πω, στο καμάρι της Σεβίλλης, την «Πλατεία της Ισπανίας» με τα πολύχρωμα συμπλέγματα από αψιδωτές στοές, περίτεχνους πύργους με τα λουλούδια και τις πορτοκαλιές της να πλημμυρίζουν τον αέρα και τους φοίνικες και τα αραβικής αισθητικής χαμηλά σιντριβάνια της, να δίνουν ένα τόνο εξωτικό, γαλήνης και ηρεμίας.

 

Τον βλέπω …

 

Ακούραστος, καθώς το δειλινό τον σπρώχνει απαλά απ’ την αδύνατη πλάτη του, να κατηφορίζει αλαφροπατώντας το δρόμο που θα τον βγάλει στο ¨λιμάνι¨, χαριεντιζόμενος με τις όμορφες Μακεδονίτισες δασκάλες που του έλαχαν, στο μεγάλο και χιλιοτραγουδισμένο Γουαδαλκιβίρ.

Από εκεί όπου ξεκίνησε το ταξίδι των ταξιδιών. Το ταξίδι της περιπέτειας και της ανακάλυψης …

 

Τον βλέπω …

 

σήμερα…, χθες …, πάντα, εκεί … ψηλά, όπου βρίσκεται και μας ζηλεύει … , γιατί η ομορφιά δε χορταίνεται, η Ζωή δε χορταίνεται, να συνομιλεί με το θυρωρό του Παραδείσου, ίδιος με τον φύλακα του Αλκαθάρ που άνοιξε τις πύλες, εκείνη τη μέρα του Μαγιού, μ’ ένα φαρδύ, πρασινωπό σομπρέρο κι ένα γιασεμί στο αυτί του…

 

– Μπουένος Ντίας, παππού Νίκο.

 

                                                                                                             Δημήτρης Κατσαβός

 

Μια άκρως ενδιαφέρουσα, εκπαιδευτικά πλούσια, γνωστικά παραγωγική, ζεστή όσον αφορά τους ανθρώπους εξωτική και ειδυλλιακή όσον αφορά τον τόπο και το περιβάλλον, ήταν, σύμφωνα με όσα περιέγραψαν οι συμμετέχουσες εκπαιδευτικοί στο σχέδιο ¨Διαπίστευση Erasmus+ Δημοτικού Σχολείου Κουλούρας¨, η εβδομάδα 29/4 με 4/5 στη Σεβίλλη, την πρωτεύουσα της Ανδαλουσίας στην Ισπανία σε μια συνάντηση της κατηγορίας “Job shadowing” .

 

Οι δασκάλες του Δημοτικού Σχολείου Κουλούρας και οι δασκάλες του Δημοτικού Σχολείου Διαβατού-Μέσης, σχολείο το οποίο συνεργάζεται, φέτος, ως μέλος της κοινοπραξίας του σχεδίου ¨Διαπίστευση Erasmus+ Δημοτικού Σχολείου Κουλούρας¨ ήταν παρούσες, για μια ολόκληρη εβδομάδα στους χώρους του “Arias Montano Primary school” και του συνεργαζόμενου με αυτό “ María Zambrano Primary school”, παρακολούθησαν τα μαθήματα των ωρολογίων προγραμμάτων και συμμετείχαν ενεργά στις δραστηριότητές τους, εμπλουτίζοντας την επαγγελματική τους φαρέτρα σε θέματα που αφορούσαν:

 Τη χρήση ψηφιακών εργαλείων (διαδραστικός πίνακας …) και εφαρμογών στις διδακτικές των αντικειμένων μάθησης (Φυσικές επιστήμες, Μαθηματικά, Φιλαναγνωσία …) αναπτύσσοντας δεξιότητες ψηφιακής αξιοποίησης και εφαρμογής αυτών στην καθημερινή σχολική και εκπαιδευτική πρακτική,

 Την καλλιέργεια ήπιων δεξιοτήτων (συνεργασία, κοινωνικοποίηση, ενσυναίσθηση, αποδοχή του διαφορετικού, κριτική σκέψη και ενσωμάτωση με σεβασμό, ισότιμη συμμετοχή όλων των μαθητών), λαμβάνοντας υπόψη την πολυπολιτισμική σύνθεση του μαθητικού τους δυναμικού που περιλάμβανε μαθητές από την Αφρική, τη Λατινική Αμερική, τα Βαλκάνια και εσχάτως, την Ουκρανία.

 Την υιοθέτηση καλών πρακτικών συμπερίληψης και διευκολυντικής διδασκαλίας σε μαθητές αλλόγλωσσους, αλλόθρησκους, μαθητές με διαφορετικές πολιτισμικές ρίζες, μαθητές με ιδιαιτερότητες, κάνοντας χρήση εναλλακτικού εκπαιδευτικού υλικού (YouTube, National Geographic, 3d books, by Lingual program …) καθώς και πρακτικές καθημερινής ανώδυνης δίγλωσσης διδασκαλίας (π.χ: απλές φράσεις και λέξεις καθημερινής επαναλαμβανόμενης χρήσης στα Αγγλικά).

 

Αξίζει να σημειωθεί η περιορισμένη ύλη των βιβλίων, η ελευθερία επιλογής και αξιοποίησης άλλων εκπαιδευτικών εργαλείων και εκπαιδευτικών πακέτων, εκτός των βιβλίων, για την επίτευξη της στοχοθεσίας του σχολείου.

 

Μια βδομάδα πλούσια, λοιπόν, σε διδακτικές εμπειρίες και παιδαγωγικές πρακτικές μεταφοράς και αξιοποίησής τους στα δικά μας σχολεία, χωρίς να απουσιάζει και η ανθρώπινη διάσταση της συνάντησης. Μια διάσταση που περιλαμβάνει μια, εξαιρετικά, οργανωμένη, φιλική και ζεστή φιλοξενία (έπαιξε ρόλο σε αυτό και η προπαρασκευαστική συνάντηση που προηγήθηκε, αφού ήταν η πρώτη επαφή και γνωριμία μεταξύ των σχολείων), μια διάσταση, όπως αρμόζει στο εκρηκτικό ταπεραμέντο και τον έντονο συναισθηματισμό των ανθρώπων της Ανδαλουσίας.

 

Τέλος, δεν θα μπορούσε να μείνει εκτός ιδιαίτερης αναφοράς ο ίδιος ο τόπος. Η γη που περπάτησε ο Χριστόφορος Κολόμβος αλλά και ο Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα, ένας τόπος αρμονικά δομημένος με πολυπολιτισμικά υλικά, ένας τόπος που, κατά δήλωση μιας από τις συμμετέχουσες εκπαιδευτικούς, « κάνει να δακρύζουν τα μάτια σου από ανεξάντλητη ομορφιά», που σε κάνει να νιώθεις ευλογημένος που τον επισκέπτεσαι, τον περπατάς, τον αντικρίζεις, συνομιλείς μαζί του, χορεύεις, αισθάνεσαι …

 

Ευχαριστούμε τις Διευθύνσεις των δύο σχολείων.

Ευχαριστούμε Erasmus+ για την ευκαιρία που μας δόθηκε, μια ακόμη φορά …

Το Δήμο Βέροιας του οποίου ¨υπό την αιγίδα ¨ πραγματοποιήθηκε, και το Δήμαρχο της πόλης, προσωπικά για το αμέριστο ενδιαφέρον του .

Τη Διεύθυνση Π/θμιας Εκπαίδευσης για την υποστήριξη και συνδιοργάνωση της Έκθεσης .

Την ΚΕΠΑ Δ. Βέροιας για την παραχώρηση του χώρου στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών για την πραγματοποίηση της Έκθεσης.

Τα σχολεία (εκπαιδευτικούς και μαθητές) αλλά και τους μεμονωμένους πολίτες της πόλης μας για το μεγάλο ενδιαφέρον που έδειξαν και τη μεγάλη τους, καθημερινή προσέλευση.

Τους εκπαιδευτικούς του σχολείου, που , για μια ακόμη φορά, ξεπέρασαν τον εαυτό τους, μη υπολογίζοντας κόπο, χρόνο και κούραση.

Τους μικρούς μας μαθητές και τους γονείς τους που συμμετείχαν στη δημιουργία των έργων.

Τη ¨στρατευμένη συνοδοιπόρο¨ και υπεύθυνη τόσο των Απογευματινών Δημιουργικών Εργαστηρίων που προηγήθηκαν, όσο και για την τελική παρουσίαση των έργων, κα Παυλίδου Σοφία .

Τέλος, αλλά όχι τελευταίους, ευχαριστούμε θερμά την ΕΡΤ3 , και την εκπομπή ¨Περίμετρος¨, καθώς και τα έντυπα (εφημερίδες ΛΑΟΣ, ΗΜΕΡΗΣΙΑ …) και ηλεκτρονικά μέσα επικοινωνίας (faretra.info pliroforiodotis ), για την συνεχή στήριξη και προβολή του έργου μας.

 

Μια πολύ δημιουργική, παραγωγική, συγχρόνως και ευχάριστη και ψυχαγωγική μέρα που αποτυπώθηκε στις χαρούμενες φατσούλες και τα χαμόγελα της μεσημεριανής επιστροφής τους στο σχολείο.

 

 

 

ΠΑΤΗΣΤΕ στον παρακάτω σύνδεσμο για να δείτε το σχετικό απόσπασμα:

 

 

Η Έκθεση Εικαστικής Κούκλας του Δημοτικού Σχολείου Κουλούρας είναι ένα στιγμιότυπο σε μια πορεία.

Μια πορεία μαθητείας στην άτυπη, απελευθερωτική, συμμετοχική και συμπεριληπτική παιδεία, με πλαίσια και εφόδια Erasmus+, στα πλαίσια της στοχοθεσίας της Διαπίστευσης Erasmus+ 2021-27 (περίοδος 2023-24)που μας ανοίγουν δρόμους, αλλάζουν προτεραιότητες, ενισχύουν προσδοκίες.

Μια παιδεία που αγκαλιάζει την Τέχνη, τη Φύση, την Αειφορία, στην πράξη. Μέσα από διαδικασίες και υλικά ανακύκλωσης, επανάχρησης, δεύτερης ζωής …

Μια παιδεία που η Τέχνη συνοδοιπορεί με την Ευαισθησία, την Ενσυναίσθηση, την Αλληλεγγύη αφού, παρά τις ανάγκες μας, ως σχολείο, που είναι πολλές, φροντίζουμε και βοηθάμε στην επίλυση άλλων αναγκών περισσότερο πιεστικών και αναγκαίων (Τα Παιδιά της Άνοιξης), κι αυτό είναι ένα μάθημα που δε διδάσκεται στο ωρολόγιο πρόγραμμα.

Μια παιδεία στην οποία η Άνοιξη και η Ανθοφορία δεν συνταξιοδοτείται αλλά συστρατεύεται με τα Νιάτα και με Σοφία και Ωριμότητα, παράγει καρπούς..

Μια παιδεία που, μέσα σε μια εποχή που κατακλύζεται από λογιών παραιτησίες και αβάσταχτη ασκήμια δημιουργεί ΟΜΟΡΦΙΑ.

Κι αυτό είναι το σημαντικότερο. Γιατί το να δημιουργείς συνθήκες καλλιέργειας ομορφιάς είναι μια πράξη επαναστατική (σε κοινωνικό επίπεδο) και λυτρωτική (σε προσωπικό).

Η «ΠΕΡΙΜΕΤΡΟΣ» είναι μια ενημερωτική εκπομπή, με αντικείμενο την κάλυψη της ειδησεογραφίας στην Ελλάδα και τον κόσμο. Καθημερινά επικεντρώνει στην επικαιρότητα και σε ειδικά θέματα, σε ομόκεντρους κύκλους, με έμφαση τη Θεσσαλονίκη, τις περιφέρειες της χώρας, τις γειτονικές μας χώρες και την Ομογένεια. Με απευθείας συνδέσεις απ’ όλες τις γωνιές της Ελλάδας, μεταφέρει τον παλμό της ελληνικής «περιμέτρου» στη συχνότητα της ΕΡΤ3 της ΕRΤNEWS και της ERTFLIX, με την αξιοπιστία και την εγκυρότητα της δημόσιας τηλεόρασης.

Για την τηλεοπτική κάλυψη ευχαριστούμε θερμά τον Δημήτρη Ντόβα.

Με μεγάλη χαρά υποδεχθήκαμε συναδέλφους εκπαιδευτικούς και μαθητές του Δημοτικού Σχολείου Λουτρού, γειτονικού, του δικού μας, χωριού.

Πλημμύρισε η αυλή μας με φατσούλες χαρούμενες και φωτεινά χαμόγελα.

Μέσα σ’ ένα περιβάλλον φιλοξενίας και ¨συνάντησης¨, οι μαθητές μας, εξοικειωμένοι με τέτοιες συνθήκες, εκδήλωσαν ανάλογες δεξιότητες, πρώτης επαφής και σπάσιμου πάγου, γνωριμίας, συζήτησης, συναναστροφής … και εν τέλει αποδοχής και συνύπαρξης.

Μίλησαν με τους γείτονες συμμαθητές τους για θέματα κοινού ενδιαφέροντος (ομάδες, παιχνίδια …) έπαιξαν μαζί, χόρεψαν …, χάρηκαν μια μέρα σχολική, διαφορετική από τις άλλες.

Αναφέρθηκαν στις εμπειρίες τους απ’ τα ταξίδια στην Ευρώπη, μίλησαν για τους εκεί ¨συμμαθητές¨-συνομηλίκους τους, τα εκεί σχολεία, τα εκεί μαθήματα, τις χώρες, τις πόλεις που επισκέφθηκαν, τα αξιοθέατα που είδαν αλλά και τις δικές τους παρεμβάσεις, μέσα από διάφορες παρουσιάσεις τους (σχολείου, τόπου μας, πολιτισμού και παράδοσής μας). Πολλά απ’ αυτά ¨έτρεχαν¨ σε ειδική προβολή στο διάδρομο του σχολείου μας κατά την ώρα της επίσκεψης.

Εφάρμοσαν στην πράξη τεχνικές και ψηφιακές εφαρμογές αναγνώρισης φυτών κ.λ.π. που γνώρισαν μέσα από τα πλαίσια της στοχοθεσίας της Διαπίστευσης Erasmus+ 2021-27 (περίοδος 2023-24) και τις δράσεις του Σχολείου της Κουλούρας. Μάλιστα, στον κήπο μας, που αποτελεί πεδίο προσομοίωσης πολλών αντικειμένων μάθησης, φύτεψαν , συμβολικά, φυτά, για να ριζώσει η σχέση των δυο σχολείων.

Παράλληλα, οι εκπαιδευτικοί, πέρα από τα τρέχοντα θέματα που απασχολούν τα σχολεία μας και τον κλάδο, γενικότερα, είχαν τη δυνατότητα να λάβουν απάντηση στο επίμονο ερώτημα της Διευθύντριας του γειτονικού σχολείου που αφορούσε τον τρόπο με τον οποίο υπήρξε τέτοια μεταμόρφωση στην εικόνα του σχολείου και αλλαγή στον τρόπο λειτουργίας και επικοινωνίας του έργου του προς τα ¨έξω¨. Η απάντηση δόθηκε μέσα από την ξενάγηση στους χώρους του, στις αίθουσες, τους διαδρόμους, τη Βιβλιοθήκη του με παράλληλη συζήτηση για την πορεία και τα πλαίσια υλοποίησης αυτής της πολυεπίπεδης μεταμόρφωσης. Βάση αυτής της μεταμόρφωσης αποτελεί η συμμετοχή του σχολείου στα σχέδια Erasmus+, κάτι που και οι ίδιοι διαπίστωσαν ότι είναι διάχυτη αυτή η αντίληψη με την πρώτη ματιά στον επισκέπτη του σχολείου.

Στο ενδιαφέρον για συμμετοχή και των ίδιων (Διεύθυνσης και εκπαιδευτικών του Δημοτικού Σχολείου Λουτρού) σε μια τέτοια διαδικασία εμπλοκής, ο Διευθυντής του σχολείου συνομίλησε και παρώθησε τόσο τη συνάδελφο Διευθύντρια όσο και τις εκπαιδευτικούς που διψούσαν να μάθουν περισσότερα για την ενδεκάχρονη πορεία του σχολείου στους δρόμους του Erasmus+ αλλά και για τις πρόσφατες δραστηριότητες, μετακινήσεις, πρωτοβουλίες εξωστρέφειας στα πλαίσια της υλοποίησης της στοχοθεσίας της Διαπίστευσης Erasmus+ που υλοποιεί το Δημοτικό Σχολείο Κουλούρας, τις δυνατότητες συνεργασίας που του δίνει η «κοινοπραξία» της οποίας είναι επικεφαλής, με άλλα όμορα ή μη, σχολεία…

Το συμπέρασμα απ’ τις συζητήσεις μεταξύ των εκπαιδευτικών είναι ότι υπάρχει μεγάλος αριθμός εκπαιδευτικών και, άρα, σχολείων που επιθυμούν την εμπλοκή τους στον κόσμο του Erasmus+ κι αυτό που χρειάζονται είναι πληροφόρηση, υποστήριξη και ενίσχυση της αυτοπεποίθησής τους ότι μπορούν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις αρκεί να έχουν διάθεση και μεράκι για δουλειά.

Οι λίγες ψιχάλες που άρχισαν να πέφτουν κατά τη διάρκεια της επίσκεψης, τις εκλάβαμε, συμβολικά, ως πότισμα στις ρίζες της σχέσης των δυο σχολείων που υιοθετούμε σήμερα.

Πατώντας στον παρακάτω σύνδεσμο δείτε το αφιέρωμα στη βραδιά των εγκαινίων:

Δείτε πατώντας στον παρακάτω σύνδεσμο το σχετικό αφιέρωμα του ¨Πληροφοριοδότης¨ διά χειρός Μαρίας Τριγώνη.