Δημοτικό Σχολείο Κουλούρας

Όσο κι αν βρέχει, όσο κι αν συννεφιάζει, όσο κι αν απλώνεται το γκρίζο πέπλο τ’ ουρανού στα «μέσα» κι « έξω» του κόσμου, όσων λουλουδιών κι αν στερήσεις το άνθος τους, παραφράζοντας τον Πάμπλο Νερούδα, «δεν μπορείς να εμποδίσεις την Άνοιξη να έρθει».

Η αλήθεια βέβαια, είναι ότι φέτος ο Μάρτης δυσκόλεψε πολύ την εμφάνιση και την παρουσία της, κι ως η Μυγδαλιά κι αυτή «απροετοίμαστη (πάντα), κοντοστέκεται, σαστίζει και σωπαίνει» ακριβώς όπως την περιγράφει ο Γ. Ρίτσος στους παραπάνω στίχους του.

Κι εμείς, δάσκαλοι και παιδιά(τα πατριωτάκια του ήλιου) του Δημοτικού Σχολείου Κουλούρας, πιστοί στην προτροπή του ο. Ελύτη «την Άνοιξη αν δεν τη βρεις , τη φτιάχνεις», αναλάβαμε την πρωτοβουλία να την υλοποιήσουμε, «μια Κυριακή (για την ακρίβεια μια Τετάρτη) του Μάρτη και μια Σαρακοστή».

Σε απόλυτη συνεργασία του συλλόγου γονέων και κηδεμόνων με τη δασκάλα της Α΄, κα Αναγνώστη, και τους υπόλοιπους εκπαιδευτικούς  καθώς και τις καλές φίλες του σχολείου μας από τα «παλιά», την κα Παυλίδου Σοφία, «επίτιμη δασκάλα μας» και την κα Καλλιόπη Μιλτσακάκη, υπεύθυνη του προγράμματος σίτισης του Ινστιτούτου “PROLEPSIS” και του Ιδρύματος «Σταύρος Νιάρχος», η αυλή του σχολείου μας, για μια ακόμη φορά, μετατράπηκε σε ένα εικαστικό εργαστήρι, στο οποίο την τιμητική τους είχαν χελιδόνια και ανοιξιάτικα στεφάνια.

Άλλωστε, οι ανοιξιάτικες εικόνες για να μετατραπούν σε ανθρώπινη «ανοιξιάτικη» διάθεση είναι μια διαδικασία η οποία δεν είναι εφικτή αν δεν την προκαλέσεις. Έτσι, κουβαλήσαμε ο καθένας  μας την «προσωπική  του Άνοιξη» και την καταθέσαμε προς κρίση μπροστά στον αποφασιστικό λόγο του άλλου μεγάλου ποιητή μας, του Μίλτου Σαχτούρη: «Να κριθεί κάθε Άνοιξη από τη χαρά της, από το χρώμα του το κάθε λουλούδι, από το χάδι του το κάθε χέρι, από το ανατρίχιασμά του το κάθε φιλί …».

Ο καθείς με τον οβολό του …

Και μιλώντας για οβολούς θα πρέπει να επισημάνουμε και τη δεύτερη στόχευση αυτής της όμορφης ημέρας που πραγματοποιήθηκε στην αυλή του σχολείου με τη συμμετοχή του συλλόγου γονέων, στόχευση που αφορά την παράδοση του τόπου μας, σχετικά με την Άνοιξη και τα χελιδονίσματα. Μας δόθηκε η ευκαιρία να το παρουσιάσουμε από μια συγκεκριμένη οπτική, αυτή του «Money matters».

Από την αρχαιότητα ακόμη, το Μήνα Μάρτιο γινόταν το έθιμο της «Χελιδόνας» για την υποδοχή της Άνοιξης και των χελιδονιών. Μικρά παιδιά, μαθητές τρέχανε από πόρτα σε πόρτα μ’ ένα ομοίωμα χελιδονιού, περιστρεφόμενο, στα χέρια τραγουδώντας και συλλέγοντας είτε προϊόντα (αυγά …)- αντιπραγματισμός; είτε χρήματα. Τόσο τα σημερινά χελιδονίσματα, όσο και η συνήθεια του φιλοδωρήματος που ζητάνε οι μαθητές παραμένει εντυπωσιακά όμοιο με την αρχαιότητα.

Έτσι, λοιπόν, μας δόθηκε η ευκαιρία, σε μια παραδοσιακή «OPEN DAY», σύμφωνα με την ορολογία του Erasmus+ να μιλήσουμε και για θέματα χρημάτων (Money matters) μέσα από την ανα-βίωση της πλούσιας και ολοζώντανης παράδοσής μας.