Δημοτικό Σχολείο Κουλούρας

Στα πλαίσια της Ένταξης, της Πολυμορφίας και της Πολυγλωσσίας της κοινωνίας στην οποία ζούμε, στο φετινό Δεκέμβρη των Παραμυθιών του Δημοτικού Σχολείου Κουλούρας και στα πλαίσια του θεματικού του περιεχομένου εντάχθηκε και ένα παραμύθι στη Νοηματική Γλώσσα.

Η Νοηματική Γλώσσα, είναι μια γλώσσα που δεν εκφράζεται με τη φωνή όπως η ομιλούμενη αλλά με τη κίνηση και μορφή των χεριών, την έκφραση του προσώπου, τις κινήσεις του σώματος. Έχει τους δικούς της γραμματικούς και συντακτικούς κανόνες που τη διαφοροποιούν σε μεγάλο βαθμό από την ομιλούμενη.

Είναι πολύ σημαντικό, οι μαθητές να γνωρίζουνε ότι η διαφορετικότητα είναι μέρος της κοινωνίας στην οποία ζούνε. Όπως υπάρχουν άνθρωποι ψηλοί και κοντοί, με καφέ ή με πράσινα μάτια, με φακίδες ή όχι, υπάρχουν και άνθρωποι με αισθητηριακές ή κινητικές αναπηρίες, άνθρωποι που μειονεκτούν νοητικά ή παρουσιάζουν αναπτυξιακές ή άλλες διαταραχές. Κι αυτά θα πρέπει να τα γνωρίζουν από μικρά τα παιδιά, ώστε να μην υπάρχει αμηχανία στην επαφή τους με άτομα που συνοδεύονται από λογιών αναπηρίες. Να μην δυσκολεύονται ακόμα και στις λέξεις που θα βρουν για να εκφραστούν για την αναπηρία που αντικρίζουν. Η σωστή ενημέρωση και η υιοθέτηση μίας κουλτούρας αποδοχής της διαφορετικότητας αποτελεί ουσιαστικό βήμα για την άρση αδέξιων χειρισμών και τελικά την καταπολέμηση των διακρίσεων.

Σ’ αυτά τα πλαίσια με διευρυμένα ερεθίσματα, εμπειρίες και εικόνες, με στόχο την καλλιέργεια στάσεων και θέσεων, εντάχθηκε στον 7ο Δεκέμβρη των Παραμυθιών και ένα παραμύθι στη Νοηματική Γλώσσα, το Παραμύθι «Το δέντρο που έδινε».

Το παραμύθι παρουσίασε η Ελένη Γεωργιάδου, Νοσηλεύτρια και Διερμηνέας Νοηματικής Γλώσσας κερδίζοντας το ενδιαφέρον των μαθητών.

Σε δράσεις που ακολούθησαν, τα παιδιά κλήθηκαν να παρουσιάσουν λέξεις που κατάλαβαν από το παραμύθι, σχημάτισαν με τα χέρια τους το αλφάβητο στη νοηματική και γράψανε με τον ίδιο τρόπο λέξεις Κουλούρα, Αγάπη, σχολείο κ.λ.π.

Παίξανε επίσης, παντομίμα με κάρτες και συσχέτισαν λέξεις με κινήσεις στη νοηματική γλώσσα.

Ένα παιδί από κάθε τάξη έδινε μια λέξη στη διερμηνέα, αυτή την παρουσίαζε στη Νοηματική και οι μαθητές προσπαθούσαν να τη μαντέψουν.

Τέλος, όλοι μαζί, τραγούδησαν το τραγούδι «Χέρια που μιλάνε» με τη συνοδεία κιθάρας, σε στίχους και βίντεο προσαρμοσμένα στη στοχοθεσία του «Δεκέμβρη¨ και την ευθύνη του Μουσικού Νεστορόπουλου Μερκούριου..

Μια πολύ συγκινητική και ταυτόχρονα ουσιαστική συνάντηση επιφύλασσε η εκδήλωση του 7ου Δεκέμβρη των παραμυθιών και της φιλοξενίας στο Δημοτικό Σχολείο Κουλούρας της κας Ειρήνης Αναγνώστου Κελεπούρη, συγγραφέα-ψυχολόγου και της Ελένης Γεωργιάδου-Στεφανάκη, Προέδρου του Συλλόγου Μέριμνας Ατόμων με Αυτισμό (ΜΑμΑ).

Μια μέρα επαφής και γνωριμίας με τα παιδιά στο φάσμα του Αυτισμού, μέσα από το εξαιρετικό παραμύθι «Το βάζο με τα μοναχικά μπισκοτάκια», ένα παραμύθι για τα παιδιά στο φάσμα του Αυτισμού, Στα πλαίσια του 7ου Δεκέμβρη των παραμυθιών και της Στοχοθεσίας της Διαπίστευσης Erasmus+.

Η κα Αναγνώστου, παλιά φίλη και συνεργάτης του Σχολείου, με ¨βαριές¨ σπουδές¨ και πλούσια και πολύχρονη εργασιακή εμπειρία στο χώρο της Εκπαίδευσης, της Ψυχολογίας και της Ειδικής Αγωγής, μας μίλησε για τα ¨μοναχικά μπισκοτάκια¨ της. Μια προσπάθεια, που μέσα από τη συγγραφή ενός παραμυθιού, με άπειρη αγάπη, στόχο έχει να ευαισθητοποιήσει πολιτεία, φορείς, κοινωνία, εκπαιδευτικούς, γονείς, παιδιά και να πείσει ότι η διαφορετικότητα και η ποικιλομορφία χρειάζονται σεβασμό και εκτίμηση κι αυτή με τη σειρά της προσθέτει πλούτο στις σχέσεις των ανθρώπων. Εκτός της επιστημονικής πληρότητας της κας Αναγνώστου, την ίδια χαρακτηρίζει κυρίως η λέξη Άνθρωπος, για αυτό και δεν θα μπορούσε αλλιώς, παρά μονάχα να προσφέρει όλα τα δικαιώματα του παραμυθιού στο Σύλλογο ΜΑμΑ.

Το λόγο πήρε η Πρόεδρος του Συλλόγου ΜΑμΑ, κα Γεωργιάδου-Στεφανάκη, η οποία, με μια αφοπλιστική ειλικρίνεια μας μίλησε για την προσωπική της εμπειρία, για τη ζωή της με τον Φώτη, για το Φως της ζωής της, για τις δυσκολίες αλλά και τις μοναδικές στιγμές που βιώνουν μαζί, για τις αγωνίες και τις ανασφάλειες του ¨Αύριο¨ για αυτά τα παιδιά, όταν θα πάψει η φροντίδα από το συγγενικό περιβάλλον (λόγω έλλειψης δομών ένταξης, υποστήριξης και διευκόλυνσης της καθημερινότητάς τους.

Οι δρόμοι του Συλλόγου ΜΑμΑ και του Δημοτικού Σχολείου Κουλούρας αντάμωσαν, φέτος, στο σταυροδρόμι του Εθελοντισμού , της Αλληλεγγύης και της Προσφοράς. Και το αποτέλεσμα αυτής της συνάντησης, εκτός βέβαια από τη σημερινή συνάντηση παρουσίασης του βιβλίου, θα είναι μια θεατρική παράσταση στηριγμένη στο παραμύθι, οι πρόβες της οποίας, εδώ και καιρό, πραγματοποιούνται από τους μαθητές και τις μαθήτριες του Δ. Σχ. Κουλούρας με επικεφαλής τη ¨διά βίου δασκάλα¨ του, κα Σοφία Παυλίδου (για την παράσταση αυτή θα γίνει αναφορά στην ώρα της: Μάρτιο του 2025).

Ακολούθησε μαγειρική. Μαθητές, μαθήτριες, εκπαιδευτικοί, γονείς ζύμωσαν, έπλασαν, έψησαν μπισκοτάκια και κουλουράκια. Όλο το πακέτο, πλούσια διακοσμημένο με σχέδια και ευχές των παιδιών θα παραδοθεί στο Γηροκομείο Βέροιας, ακουμπώντας, λίγη από τη γλύκα τους στις ψυχές των ηλικιωμένων κατοικούντων.

Η Διεύθυνση του Σχολείου, με ευγνωμοσύνη ευχαριστεί όλους όσους συμβάλουν στην υλοποίηση αυτών των δράσεων, δράσεων που μας ¨ψηλώνουν¨ ως ανθρώπους, μαθητές, μαθήτριες, εκπαιδευτικοί, γονείς, τις εκλεκτές προσκεκλημένες, κα Αναγνώστου – Κελεπούρη και Γεωργιάδου Στεφανάκη για την ειλικρινή και ανιδιοτελή προσπάθειά τους αλλά και την ανθρώπινη προσέγγιση ενός τόσο σοβαρού θέματος που δεν γιατρεύεται με φάρμακα παρά μόνο με Αγάπη, Κατανόηση, Επαφή, Αποδοχή και Ενσυναίσθηση.

Ραντεβού στο θεατρικό σανίδι του Χώρου Τεχνών της Βέροιας και …όχι μόνο.

«ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ ΠΟΥ ΕΔΙΝΕ» ΣΤΗ ΝΟΗΜΑΤΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ!

ΣΤΟΝ 7ο ΔΕΚΕΜΒΡΗ ΤΩΝ ΠΑΡΑΜΥΘΙΩΝ,

ΣΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΟΥΛΟΥΡΑΣ

ΣΤΟΝ 7ο ΔΕΚΕΜΒΡΗ ΤΩΝ ΠΑΡΑΜΥΘΙΩΝ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΚΟΥΛΟΥΡΑΣ

 

Ακούστε στον σύνδεσμο ένα μικρό απόσπασμα: https://youtu.be/ItgayRbYZXA

 

Μια μέρα συνύπαρξης του Κινέζικου Πολιτισμού και της Γλώσσας του με τον αντίστοιχο Ελληνικό Πολιτισμό και τη Γλώσσα του ήταν η μέρα αφιέρωμα-φόρος τιμής στους δυο από τους μεγαλύτερους πολιτισμούς της ανθρωπότητας, στον «7ο Δεκέμβρη των παραμυθιών», τον Δεκέμβρη του Εθελοντισμού και της Προσφοράς, της Πολυγλωσσίας και του Παγκόσμιου Πολίτη, στο Δημοτικό Σχολείο Κουλούρας.

Εκλεκτή καλεσμένη η κα Ping Ping Sun, η οποία μας μετέφερε στον μαγικό κόσμο του Παραμυθιού, της Παράδοσης και της Γλώσσας του Κινέζικου λαού, προκαλώντας το έντονο ενδιαφέρον μαθητών και εκπαιδευτικών , οι οποίοι στη συνέχεια της έθεσαν πάμπολλα ερωτήματα.

Σε μια προφορική γλώσσα-κελαηδισμός, σε μια γραπτή γλώσσα-ζωγραφιά, η κα Ping Ping Sun προσπάθησε μέσα σε μιάμιση ώρα να περάσει τις συνήθειες, τα ήθη και τα έθιμα αλλά και τις αρχές, τις ανθρώπινες αξίες, τα κοινωνικά μηνύματα του παραδοσιακού κινέζικου παραμυθιού, που μας διηγήθηκε. Προσπάθησε να μας φέρει σε μια πρώτη αναγνωριστική επαφή με τη γραφή, τα ιδεογράμματα και τα φωνήματα της Γλώσσας, γράψαμε λέξεις-έννοιες που αναδείχθηκαν μέσα από την ιστορία του παραμυθιού, γραμματικές διαδικασίες που ενθουσίασαν τα παιδιά!

Μέσα από κατάλληλη καθοδήγηση και ερωτήσεις των εκπαιδευτικών διερευνήθηκε το τι γνωρίζουν οι μαθητές και οι μαθήτριες για τη μεγάλη αυτή χώρα (οι απαντήσεις απλωνόταν από το Σινικό τείχος έως τον Τσάκι Τσαν…) και εστιάσαμε στο ¨Δρόμο του μεταξιού¨.

O «Δρόμος του Μεταξιού», που για αιώνες συνέδεε την Κίνα με την Ελλάδα, την Ανατολή με τη Δύση, ήταν η μακρύτερη εμπορική οδός του κόσμου και αποτέλεσε για πάνω από 2.000 χρόνια μία από τις σημαντικότερες και συνάμα γοητευτικότερες πολιτιστικές περιπέτειες στην ανθρώπινη ιστορία. Ανέπτυξε ένα χωρίς προηγούμενο εμπόριο, αλλά η πραγματική του δόξα και η θέση του στην ιστορία της ανθρωπότητας ήταν το αποτέλεσμα της ανταλλαγής ιδεών, τεχνολογίας και θρησκευτικών δοξασιών ανάμεσα στα διάφορα έθνη.

Από το δρόμο αυτό δεν διακινήθηκαν μόνο το πολυπόθητο μετάξι, πολύτιμες πέτρες και άλλα αγαθά, αλλά και θρησκείες, πολιτισμοί γλώσσες, παραδόσεις, εμπειρίες, γνώσεις, ανακαλύψεις, γεύσεις, ιδέες. Κατά τη διάρκεια των αιώνων ο ¨Δρόμος του Μεταξιού¨, που συνέδεε τους μεγαλύτερους πολιτισμούς του τότε γνωστού κόσμου, έγινε το σύμβολο κάθε επαφής Ανατολής – Δύσης.

Ο δρόμος αυτός χρησιμοποιήθηκε από ιδρυτές διαφόρων θρησκειών, ιερείς και μοναχούς, εργάτες και καλλιτέχνες, καθώς και από τους πρώτους «ερευνητές».

Από το δρόμο αυτό έφτασε ο Βουδισμός στην Κίνα, εδώ συναντήθηκε με το Ελληνικό πνεύμα που είχε ριζώσει στην περιοχή από τα χρόνια του Μέγα Αλέξανδρου.

Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με την αφήγηση ΑΠΌ ΤΟΝ εκπαιδευτικό της Στ΄ τάξης, Κοντογουλίδη Θεόδωρο, της ιστορίας «Τα Χριστούγεννα του Τα Κι Κο», της Ειρήνης Μάρρα, μιας ιστορίας στην οποία ο ήρωας- «ένα μικρό κινεζάκι με χρυσαφένιο δέρμα και σχιστά, ολόμαυρα ματάκια», έρχεται για πρώτη φορά σε επαφή με τη Χριστιανική Θρησκεία και τα Χριστούγεννα, αναζητώντας κοινά στοιχεία στη χριστιανική και τη δική του θρησκεία.

Στο τέλος, οι μαθητές και μαθήτριες του σχολείου προσπάθησαν να δημιουργήσουν τη λέξη «Αγάπη» στα κινέζικα, με μαρκαδόρους και πλαστελίνες.

Η Διεύθυνση του Σχολείου ευχαριστεί θερμά όλους τους συντελεστές και συμμετέχοντες στην εκδήλωση, ενώ ξεχωριστά οφείλει μεγάλες ευχαριστίες στην κα Ping Ping Sun, για την τιμή που μας έκανε. Ένα μεγάλο ευχαριστώ οφείλουμε και στον μαθητή μας Νικολόπουλο Νικόλαο, για τη μετάφραση του παραμυθιού και τη συνολική υποστήριξη της δράσης.

Με τα πιο ισχυρά όπλα, το Χαμόγελο και τη Χαρά (τι σόι Χαρούμενου θα ήταν διαφορετικά) ήρθαν να καλαφατίσουν (τι σόι Καλαφάτη θα ήταν αλλιώς) τις ψυχές μικρών μαθητών και μαθητριών με ενσυναίσθηση και αλληλεγγύη αρχικά, εθελοντισμό και διάθεση προσφοράς στη συνέχεια, ως ενήλικοι πολίτες, ξεκλειδώνοντας με το μαγικό κλειδί του παραμυθιού και ανοίγοντας διάπλατα τα παράθυρα να μπουν μηνύματα. Μηνύματα που κόμισαν μαζί τους, απ’ την πανέμορφη και, δυστυχώς, σπάνια, πλέον χιονισμένη Καστοριά.

Αναφερόμαστε στις δυο φιλοξενούμενες του Δημοτικού Σχολείου Κουλούρας, συγγραφείς, την κα Νικολέτα Χαρούμενου και την κα Δέσποινα Καλαφάτη με το βιβλίο τους «Ο Εθελοντισμός έπεσε στα βαθιά». Ένα βιβλίο που μιλάει για τον Εθελοντισμό και τη δωρεά μυελού των οστών και αποτελεί την πρώτη προσπάθεια συγγραφής τους ελπίζοντας να δώσει κίνητρο σε παιδιά, εκπαιδευτικούς και γονείς να δράσουν με στόχο τη δημιουργία κουλτούρας προσφοράς, συλλογικής δράσης κι αλληλεγγύης.

Ένα βιβλίο που η αφηγηματική-σκηνική παρουσίασή του το απογείωσε και το οδήγησε με απ’ ευθείας πτήσεις στις καρδιές των μαθητών. Η συνταγή επιτυχίας οφείλεται, εννοείται, πρώτα και κύρια στο περιεχόμενο του βιβλίου αλλά και στις εκπληκτικές επικοινωνιακές και παιδαγωγικές δεξιότητες των δημιουργών του που το παρουσίασαν. Μεγάλο μερίδιο επιτυχίας, ωστόσο, οφείλεται και στα ίδια τα παιδιά και τις δασκάλες που τα προετοίμασαν, υποστηρίζοντας τις συγγραφείς τόσο πετυχημένα και εύστοχα, μέσα από μικρές οπτικοποιημένες, θεατρικές αποδόσεις του κειμένου σε μια αυθόρμητη, μεν, σύμπραξη, τόσο, όμως, αρμονική, που σαν να προϋπήρχε συνεργασία και κοινές πρόβες , εδώ και καιρό.

Είμαστε σίγουροι, εδώ στο Δημοτικό Σχολείο Κουλούρας, ότι η συγκεκριμένη εκδήλωση και ο προβληματισμός που κατέθεσε για ένα τόσο σοβαρό ζήτημα, όπως είναι ο Καρκίνος, αλλά και η επαφή και γνωριμία με τον τρόπο θεραπείας που ανέδειξαν οι συγγραφείς και που στηρίζεται σε δυο πολύ ισχυρά και αποτελεσματικά φάρμακα, τον Εθελοντισμό και την Προσφορά, φάρμακα που δεν διαθέτει καμιά Φαρμακοβιομηχανία παρά μόνον ο ΣΥΝ-Άνθρωπος (Δότης Μυελού των Οστών), αυτή, λοιπόν, η εκδήλωση, άφησε και θα διατηρήσει στο χρόνο, βαθύ αποτύπωμα στις ψυχές των παιδιών.

Σίγουρα, ως ενήλικες, ¨σαν έτοιμοι από καιρό¨ θα ακούσουν πιο εύκολα και θα δεχτούν θετικά μηνύματα και προσκλητήρια ανθρωπιάς μέσα από ανθρώπους και συναντήσεις ενημέρωσης και πληροφόρησης γύρω από θέματα Εθελοντικής Προσφοράς και Εγγραφής σε λίστες Δοτών Μυελού των Οστών και , όχι μόνο.

Μια τέτοια ενημερωτική συνάντηση ακολούθησε της παραμυθοιστορίας με προσκεκλημένο εισηγητή τον Αντώνη Ιατρόπουλο, αστυνομικό της ομάδας ΔΙΑΣ στο επάγγελμα, Άνθρωπο, με το Α κεφαλαίο στην ¨καθημερινή του εξειδίκευση¨.

Ο κος Ιατρόπουλος πασχίζει, ως μοναχικός καβαλάρης, εδώ και χρόνια, εθελοντικά και με ανιδιοτέλεια να ενδυναμώσει, μέσα από τις συνεχείς δράσεις και πρωτοβουλίες του, το ¨κίνημα¨ των Εθελοντών Δοτών Μυελού των Οστών, μια προσπάθεια για την οποία η ίδια η ζωή τον αντάμειψε μέσα από τις πολλές θετικές ιστορίες ¨Ανάστασης¨ που είχαμε τη χαρά, όλοι μας, γονείς και εκπαιδευτικοί, να τις μοιραστεί μαζί μας.

Εξήγησε, αναλυτικά, τις διαδικασίες εγγραφής στη λίστα δοτών, ανέφερε τους περιορισμούς (ηλικία, ασθένειες …) και κάλεσε όλους μας να υποστηρίξουμε αυτή την προσπάθεια, είτε με τη δική μας συμμετοχή, είτε με την παρακίνηση και των δικών μας ανθρώπων (φίλων και συγγενών…).

Οι ζωγραφιές και τα ζωηρά χρώματα που χρησιμοποίησαν οι μαθητές, στο πανό του Εθελοντισμού που έφτιαχναν, παράλληλα, καθ’ όλη τη διάρκεια ενημέρωσης των ενηλίκων, δίνουν το μήνυμα της Αισιοδοξίας και της Ζωής που, στο τέλος, θα νικήσουν!

Η Διεύθυνση του Σχολείου ευχαριστεί θερμότατα τις δυο συγγραφείς, Νικολέτα Χαρούμενου και Δέσποινα Καλαφάτη, για το απόγευμα-έκπληξη που μας προσέφεραν, τον Αντώνη Ιατρόπουλο για την πλήρη ενημέρωση και για το έργο του συνολικά,το Σύλλογο ¨Όραμα Ελπίδας¨ για τη στήριξη και το υλικό που μας προσέφεραν, τους εκπαιδευτικούς για τον μοναδικό τρόπο με τον οποίο, πλέον, ξέρουν να αντιμετωπίζουν και να υποστηρίζουν εκδηλώσεις και απαιτητικές καταστάσεις, τους μαθητές και τις μαθήτριες που δεν ήταν απλοί θεατές αλλά συνδημιουργοί αυτού του μαγευτικού απογεύματος , το Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων, καθώς και όλους τους παρευρισκόμενους γονείς.

Στην εκδήλωση αυτή , ενταγμένη στο «7ο Δεκέμβρη των Παραμυθιών» που υλοποιείται στα πλαίσια της Διαπίστευσης Erasmus+ 2021-27, συμμετείχαν μαθητές και εκπαιδευτικοί από το Δημοτικό Σχολείο Μέσης Διαβατού που αποτελεί μέλος της κοινοπραξίας μας, της κοινοπραξίας Erasmus+ , υπηρετώντας την προσπάθεια των δυο σχολείων για κοινές δράσεις.

Μια ιδιαίτερη ημέρα στον «Δεκέμβρη των παραμυθιών» ήταν η ημέρα όπου κεντρικός φιλοξενούμενος του Δημοτικού Σχολείου Κουλούρας δεν ήταν μία-ένας συγγραφέας αλλά ένα Αστυνομικός του Τμήματος Τροχαίας Βέροιας, ο κος Αντώνης Βαλσαμόπουλος.

 

Ιδιαίτερη τιμή για το Σχολείο, το γεγονός ότι ανάμεσα στους μαθητές εκπαιδευτικούς και γονείς ήταν και η Διευθύντρια Π/θμιας Εκπ/σης Ημαθίας , κα Γώτη Ευθυμία, στηρίζοντας έμπρακτα έναν ακόμη «Δεκέμβρη των παραμυθιών». Υπενθυμίζουμε ότι η Δ/νση Π/θμιας Εκπ/σης Ημαθίας είναι μέλος της Κοινοπραξίας μας στη Διαπίστευση Erasmus+, που κατέχουμε και υλοποιούμε ως σχολείο, προσθέτοντας κύρος και υποστηρικτικό πλαίσιο στις δράσεις μας.

 

Η ημέρα αυτή περιείχε ένα πείραμα, μια απόπειρα συσχέτισης της Λογοτεχνίας με την παρουσίαση οδηγιών για σωστή τήρηση των κανόνων οδικής κυκλοφορίας.

 

Η εκδήλωση ξεκίνησε με μια όμορφη και συγκινητική αφήγηση του «Ποδηλάτου» από το βιβλίο του Αντώνη Σαμαράκη «Ζητείται ελπίς», από τον εκπαιδευτικό Θοδωρή Κοντογουλίδη. Μια ιστορία που προκάλεσε λύπη στους μικρούς μαθητές, έθεσε, ωστόσο, με καίριο τρόπο τον προβληματισμό.

Οι μαθητές, κατά τάξη και ομαδοποιημένα στη συνέχεια, είχαν, ήδη, επεξεργαστεί, με την υποστήριξη και καθοδήγηση των δασκάλων τους έναν χάρτη-περίγραμμα των δρόμων της Κουλούρας, πάνω σ’ αυτό εντόπισαν το σημείο του σπιτιού τους και του σχολείου και χάραξαν την πιο σύντομη και ασφαλή; διαδρομή μεταξύ των δυο σημείων. Εντόπισαν προβλήματα, ελλείψεις (πεζοδρόμια, σηματοδότηση, διαβάσεις …), αξιολόγησαν τα πιο επικίνδυνα σημεία της διαδρομής τους, πρότειναν λύσεις.

 

Όλα αυτά, παρουσιάστηκαν στον υπεύθυνο της Τροχαίας και καλεσμένο της εκδήλωσης, ο οποίος, αφού επισήμανε ότι το λογοτεχνικό απόσπασμα που διαβάστηκε νωρίτερα ανήκει σε ένα βιβλίο με τον τίτλο «Ζητείται ελπίς» ζήτησε από τους μικρούς μαθητές να συμβάλουμε όλοι μαζί σε τούτη τη συνάντηση ώστε να διατηρηθεί η ελπίδα, η Ελπίδα της Ζωής, μιας ζωής που κινείται σε δρόμους με ασφάλεια και σεβασμό, τηρώντας όλα όσα θα ειπωθούν και, πράγματι, ειπώθηκαν πολλά. Πολλά και χρήσιμα, ώστε να μη χρειαστεί να γίνουμε μάρτυρες κάποιου κακού συμβάντος εξαιτίας τροχονομικών παραβάσεων και κακής οδικής συμπεριφοράς (είτε των παιδιών, είτε των ενηλίκων).

 

Υπήρξε μια χρήσιμη και παραγωγική, έντονα συμμετοχική, από την πλευρά των παιδιών, συζήτηση, μέσα από την οποία διαπιστώθηκαν λάθη, παραλείψεις, προβλήματα, κακές οδικές συμπεριφορές, απαράδεκτες συνήθειες ενηλίκων αλλά και των παιδιών.

 

Στο τέλος, στα πλαίσια ενός εύστοχου, βιωματικού παιχνιδιού, οι μαθητές ¨μπήκαν¨ στη θέση παραβατικών οδηγών, φορώντας ειδικές μάσκες που δημιουργούσαν οπτικές και αντιληπτικές συνθήκες οδηγού σε κατάσταση μέθης, κούρασης κ.λ.π., κατανοώντας στην πράξη πόσο επικίνδυνη είναι η οδήγηση σε μια τέτοια κατάσταση.

 

Η όλη προσπάθεια ευαισθητοποίησης σημερινών μαθητών και προετοιμασίας αυριανών ενηλίκων πολιτών σε θέματα σωστής οδικής συμπεριφοράς και η εξασφάλιση μιας ολοκληρωμένης και ασφαλούς ομπρέλας προστασίας από την πλευρά της Πολιτείας και του Δήμου, οι μικροί μαθητές θα προχωρήσουν στη σύνταξη και αποστολή προς τους υπεύθυνους φορείς μιας επιστολής στην οποία θα εκθέτουν με αποδεικτικά στοιχεία τους προβληματισμούς τους και θα ζητούν να βρεθούν λύσεις καταθέτοντας πειστικά επιχειρήματα.

 

Συμπερασματικά, η σημερινή συνάντηση, ήταν μια συνάντηση πολλή ελπιδοφόρα, γιατί, ανάμεσα στα άλλα, έδειξε ότι οι μικροί μας μαθητές και άποψη έχουν για όλα αυτά τα θέματα και προτάσεις.

Αρκεί να εισακουστούν.