ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΜΟΥ, ΣΕ ΛΕΝΕ … ΤΕΜΠΗ! 28 / 02 / 2024
Published 28 Φεβρουαρίου 2024
……………………………….
Αυτοί που πέρασαν
με ολόισια μάτια, στου θανάτου το άλλο Βασίλειο …
Μάτια που δεν μπορώ ν’ αντικρίσω στα όνειρα …
Χείλια που θα φιλούσαν
λεν προσευχές στη σπασμένη πέτρα.
Δεν είναι εδώ τα μάτια …
Εδώ δεν είναι μάτια
Στο λαγκάδι των άστρων που πεθαίνουν
Στο κούφιο αυτό λαγκάδι …
Στο τελευταίο τούτο συναπάντημα
Μαζί ψηλαφούμε
Και αποφεύγουμε τα λόγια
Μαζεμένοι στην άκρη του φουσκωμένου ποταμού
Χωρίς βλέμμα, εκτός
Αν ξαναφανούν τα μάτια …
Μεταξύ ιδέας και πραγματικότητας
μεταξύ κίνησης και δράσης
πέφτει η Σκιά
Μεταξύ αντίληψης και δημιουργίας
μεταξύ κίνησης και απάντησης
πέφτει η Σκιά
Η ζωή είναι πολύ μακριά
Μεταξύ πόθου και σπασμού
μεταξύ δύναμης και ύπαρξης
μεταξύ ουσίας και πτώσης
πέφτει η Σκιά
αυτός είναι ο τρόπος
που ο κόσμος τελειώνει
όχι με ένα πάταγο αλλά με ένα λυγμό».
Τόμας Σ. Έλιοτ / Μετάφραση Γιώργου Σεφέρη