Δημοτικό Σχολείο Κουλούρας

 

Διανύουμε τον τελευταίο χρόνο, μια «περίοδο εγκλεισμού στην κιβωτό της Ανάγκης» με καθηλωμένες τις αισθήσεις μας , ταγμένοι αγόγγυστα, ωστόσο, στην υπηρεσία του ΧΡΕΟΥΣ (τηλεκπαίδευση, εξ’ αποστάσεως επικοινωνία).

Ο κίνδυνος είναι μη τυχόν και σφραγίσει η ψυχή και σταματήσει να δέχεται «εγχαράξεις» από χαμογέλια παιδιών και μαθητικά τιτιβίσματα.

 

Ώσπου … ώσπου  μία πρόσκληση, μία συμμετοχή, ορίζει ολική επαναφορά στην πορεία μας, στις επιλογές και προτεραιότητές μας, στις επιθυμίες, τις αγωνίες, τις ανησυχίες και τα όνειρά μας, που χρόνια, εμείς οι εκπαιδευτικοί του Δημοτικού Σχολείου Κουλούρας πασχίζουμε να τα μοιραστούμε και να τα κάνουμε πράξη,- άλλοτε τα καταφέρνουμε, άλλοτε όχι, ταγμένοι στην υπηρεσία των παιδιών μας, πολλών εξ΄ αυτών, ¨ενός κατώτερου θεού¨.

Μια πρόσκληση, μια συμμετοχή … μαθητεία ανώδυνης επανεκκίνησης και επανασύνδεσης με την ¨κόκκινη κλωστή δεμένη¨ του δικού μας παραμυθιού, ένα χέρι ¨αδερφικό και παρηγορητικό¨ να μας περάσει ανάμεσα από τις συμπληγάδες των ημερών μας, κάνοντάς μας να νοιώσουμε και να πιστέψουμε ότι το ¨χρυσόμαλλο δέρας¨ το κουβαλάμε μέσα μας.

Έτσι ¨είδα¨ την πρώτη συνάντηση-συμμετοχή μας στο επιμορφωτικό πρόγραμμα με τίτλο «Οι Εικαστικές Τέχνες και η Αειφορία στην Εκπαίδευση» του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, με υπεύθυνες τις καθηγήτριες, Μάρθα Ιωαννίδου και Σούλα Μυτακίδου, των οποίων η προσφορά και υποστήριξη προς το σχολείο μας, μας φτάνει πολλά χρόνια πίσω.

Η επιμόρφωση υλοποιείται στα πλαίσια του “CARE-Connecting Art to Real life issues” του προγράμματος Erasmus.

Δ.Κ.

(για το περιεχόμενο του προγράμματος, το αντικείμενο, την αξιοποίησή και εφαρμογή του στην καθημερινή μας εκπαιδευτική διαδικασία, σε επόμενες αναρτήσεις)