Δημοτικό Σχολείο Κουλούρας

Μια, από κάθε άποψη, άψογη οργάνωση φιλοξενίας, δραστηριοτήτων, εκδηλώσεων και επισκέψεων είχαμε την ευκαιρία, ως ομάδα Erasmus plus του Δημοτικού σχολείου Κουλούρας, να απολαύσουμε, χάρη στις μεγάλες και φιλότιμες προσπάθειες της Ουγγρικής ομάδας Erasmus και της επικεφαλής της, κας  L?dia Szab?.

Πρόσωπα φιλόξενα, χαρούμενα, ακούραστα, γεμάτα διάθεση προσφοράς, ήταν για μια βδομάδα ΄΄ επί ποδός΄΄ για χάρη της δικής μας καλής διαμονής και της παρουσίασης όλων όσων είχαν με κόπο και φαντασία προετοιμάσει για το πρόγραμμα «Nature Detectives» του Erasmus plus, το οποίο υλοποιούμε σε συνεργασία με άλλες 7 χώρες.

Διαλέξεις, δράσεις, εκπαιδευτικά προγράμματα και επισκέψεις, δραστηριότητες εντός και εκτός του σχολείου, υπηρέτησαν τους εκπαιδευτικούς στόχους του προγράμματος.

Διοργάνωση-παρουσίαση μουσικοχορευτικών προγραμμάτων με ουγγαρέζικα βιολιά, κουζίνα με ποικίλες γεύσεις, βραδιά οινογνωσίας, ξενάγηση σε παραδοσιακό χωριό-ανοιχτό μουσείο είχαν ως αποτέλεσμα το σχηματισμό μιας σφαιρικής εικόνας για την παράδοση και τις συνήθειες του Μαγιάρικου λαού.

Τέλος, η Βουδαπέστη και ο Δούναβης. Με τι λόγια να περιγράψει κανείς την ομορφιά τους, να κλείσει μέσα τους τη μεγαλοπρέπεια, την αρχιτεκτονική, τη μαγεία των νερών και των κτιρίων.

Το σχολείο που μας φιλοξένησε, το το ?SZC SZ?ZHALOMBATTAI SZ?CHENYI ISTV?N SZAKGIMN?ZIUMA ?S GIMN?ZIUMA στην SZ?ZHALOMBATTA της Ουγγαρίας.  Για μια ακόμη φορά, τεκμήριο να μαρτυρά τη δική μας μιζέρια. Κτίριο μεγάλο, λειτουργικό, με τεράστιους χώρους, αυλές, κήπους, γυμναστήριο, εργαστήρια πληροφορικής και Φυσικών Επιστημών, χώρους προβολών και εκδηλώσεων, με  υπερπλήρη τεχνολογικό εξοπλισμό, εφοδιασμένο με μεγάλο αριθμό φωτοβολταϊκών στην ταράτσα του ώστε να εξασφαλίζει την ενεργειακή του αυτονομία.

Μια έκπληξη και επιτυχία συνάμα, του σχολείου μας αποτελεί η βράβευσή του σε προγραμματισμένη έκθεση φωτογραφίας και διαγωνισμό κατά τη διάρκεια του οποίου το Δημοτικό Σχολείο Κουλούρας απέσπασε το 1^ο αλλά και το 3^ο βραβείο ενώ το σχολείο της Σλοβακίας πήρε τη 2^η θέση.

Τέλος, η πιο συγκινητική στιγμή μας ήταν το περπάτημα στους δρόμους του «Ελληνοχωρίου»  και μετέπειτα «Μπελογιάννης» όπου μας επιφυλάχθηκε μια ιδιαίτερη υποδοχή από τους εκεί Έλληνες (Δήμαρχο, Πρόεδρο Τοπικής Αυτοδιοίκησης Ελλήνων του χωριού, Αντιπρόεδρο Αυτοδιοίκησης Ελλήνων Ουγγαρίας) και πλήθος κατοίκων του χωριού με τους οποίους ήπιαμε καφέ, συνομιλήσαμε, δακρύσαμε μιλώντας για την πατρίδα.

Είχαμε την ευκαιρία, χάρη στην τεχνολογία, να παρακολουθήσουμε τη γιορτή του σχολείου μας μαζί με τους μαθητές και τους δασκάλους του Ελληνόφωνου σχολείου του Μπελογιάννη και να ψάλλουμε στο τέλος μαζί τον Εθνικό Ύμνο.

Παρακολουθώντας στη συνέχεια τη δική τους σχολική γιορτή (με τραγούδια ελληνικά, ποιήματα και θεατρικά) αντιληφθήκαμε τη νοσταλγία  που διατηρούν για την πατρίδα καθώς και το σεβασμό των Ούγγρων προς αυτούς (η Διευθύντρια του σχολείου, Ουγγαρέζα, έψαλλε μαζί μας με υπερηφάνεια τον Εθνικό μας Ύμνο).

Πρόσφυγες και κατατρεγμένοι μιας άλλης εποχής που έτυχαν φροντίδας και αγάπης από το λαό στα χώματα του οποίου εγκαταστάθηκαν και δημιούργησαν υπενθυμίζοντάς μας την ιερή υποχρέωση του καθενός μας απέναντι στην προσφυγιά και τον ξεριζωμό απ? όπου και αν προέρχονται, όποια ημερομηνία κι αν δείχνουν τα ημερολόγια του κόσμου.