Δημοτικό Σχολείο Κουλούρας

Δεν ξέρω πόσο έχουμε απομυθοποιήσει τα πάντα, στην εποχή μας;

Δεν ξέρω πόσο εφικτό ήταν στα χρόνια της δικής μας παιδικότητας, κάπου 30-40-50 χρόνια πριν, να κάθεται ένα παιδάκι και μαθητής ενός επαρχιακού σχολείου, στην αγκαλιά μιας γνωστής και βραβευμένης συγγραφέα και να ακούει τις ιστορίες της. Να συνομιλεί μαζί της, να συμπρωταγωνιστεί, αυτοσχεδιάζοντας, στις αφηγήσεις της.

Δεν ξέρω τι αφήνει μια τέτοια εμπειρία, μια τέτοια στιγμή στην ψυχής ενός παιδιού , σήμερα. Για ένα είμαι σίγουρος. Αν συνέβαινε αυτό στη δική μου (και της γενιάς μου) παιδική ηλικία, θα αποτελούσε μια εικόνα βαθιά και ανεξίτηλα χαραγμένη μέσα μας .

Ξεφεύγοντας από αυτή την εκτεταμένη, με προσωπικούς τόνους, – ας μου επιτραπεί κάποιες φορές, εισαγωγή, επανέρχομαι στο παραμυθένιο πρωϊνό μας. Το πρωϊνό του ¨Δεκέμβρη των παραμυθιών¨ , συντροφιά με τη σταθερή φίλη του σχολείου μας, συγγραφέα, κα Γλυκερία Γκρέκου.

Μια συντροφιά, στην οποία εντάχθηκε και τίμησε με την παρουσία της η Διευθύντρια Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Ημαθίας, κα Ευθυμία Γώτη.

Η συγγραφέας μας, ανάμεσα σε αμέτρητες φιγούρες ηρώων παραμυθιών (κούκλες) αποτέλεσμα των εργαστηρίων κατασκευής κούκλας που υλοποιούμε, ανάμεσα σε χαρούμενες φατσούλες παιδιών που την υποδέχθηκαν με ενθουσιασμό, ανάμεσα σε γονείς που υποστηρίζουν τα παιδιά τους ώστε να ανταποκριθούν στους ρόλους και τη συμμετοχή τους, ανάμεσα σε εκπαιδευτικούς με φωτεινά πρόσωπα που μαρτυρούν, σχεδόν φωνάζουν, την ικανοποίησή τους για όλη αυτή την κοσμογονία δράσεων προς όφελος των παιδιών, δε χρειάστηκε και πολύ χρόνο για να εγκλιματιστεί και να συμβαδίσει …

Έτσι, η καλεσμένη μας, συντονίστηκε γρήγορα, με τους μικρούς μαθητές, αυτοσχεδίασαν, συμπαρουσίασαν, χόρεψαν, τραγούδησαν. Και μάλιστα, προς έκπληξή της, ένα τραγούδι που γράφτηκε, εδώ στο σχολείο μας (από τη Σοφία Παυλίδου), εμπνευσμένο από τη μικρή ιστοριούλα που μας παρουσίασε.

Τα λόγια της συγγραφέα, στο κλείσιμο της παρουσίασης, συγκινητικά και παρηγορητικά. Λόγια που αφαιρούν στο λεπτό την κούραση και την εξάντληση της καθημερινής προσπάθειας εναλλαγής δράσεων του «Δεκέμβρη των παραμυθιών» και σε οπλίζουν με νέο κουράγιο για καινούρια ξεκινήματα.

Όπως και τα λόγια και το βλέμμα επιβράβευσης της Διευθύντριας Εκπαίδευσης Ημαθίας, για όσα είχε την ευκαιρία να παρακολουθήσει. Άλλωστε μαζί της, ήδη, έχουμε εγκαινιάσει κοινές δράσεις και συνέργιες (διοργάνωση εκθέσεων, διαγωνισμοί …) και θα ακολουθήσουν κι άλλες. Υπάρχουν σχέδια!

Η φιλοξενία ολοκληρώθηκε με την κατασκευή ξύλινων στολιδιών (αφού ο Πινόκιο και η παρέα του εξασφάλισαν, τουλάχιστον, για φέτος, ξύλα από το δάσος) για το Χριστουγεννιάτικο δέντρο μας.

Τέθηκε ο προβληματισμός των ελλείψεων προϊόντων και υλικών εξαιτίας των πυρκαγιών, των πλημμυρών κ.λ.π. και της στάσης μας απέναντι στην προστασία του περιβάλλοντος και την κλιματική αλλαγή.

Τέλος, με μια αγκαλιά βιβλία, δώρο-προσφορά, για ακόμη μια φορά από τη συγγραφέα, μπήκαμε στη Βιβλιοθήκη μας, όπου εξηγήσαμε στην καλεσμένη μας τη λειτουργία της, την πορεία του εμπλουτισμού της σε τίτλους κ.λ.π.

Ένα τεράστιο ευχαριστώ σε όλους τους μετέχοντες …