ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΟΠΛΟΙ … ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΟΠΛΟΙ …
Published 15 Νοεμβρίου 2020
Με την ελπίδα και την ευχή, το σχολείο μας να αποτελεί ένα παράδειγμα από μια ελάχιστη μειοψηφία στο σύνολο της χώρας μας, αν και καταβάλαμε μεγάλη προσπάθεια κατά τη διάρκεια του πρώτου lockdown, και το ίδιο θα κάνουμε και τώρα,καταγράφουμε την αλήθεια, όσο κι αν πονά, όσο κι αν έρχεται σε αντίθεση με τις, κάθε μορφής, ωραιοποιήσεις, περί ετοιμότητας για την εξ’ αποστάσεως εκπαίδευση, περί πρόσβασης όλων κ.λ.π.:
- Το μεγαλύτερο ποσοστό των μαθητών μας δεν απολαμβάνει ενός υποστηρικτικού με γνώση και δυνατότητα βοήθειας, οικογενειακού περιβάλλοντος.
- Ένα πολύ μεγάλο ποσοστό μαθητών του σχολείου μας δεν έχουν στη διάθεσή τους οικιακές ηλεκτρονικές συσκευές.
- Ένα μεγάλο ποσοστό μαθητών του σχολείου μας δεν έχουν πρόσβαση στο διαδίκτυο.
- Ένα αρκετά μεγάλο ποσοστό των μαθητών του σχολείου μας δεν έχουν δικό τους δωμάτιο, αντίθετα μοιράζονται το χώρο τους με τα αδέρφια τους και συχνά με τους γονείς τους.
- Ένα ποσοστό των μαθητών του σχολείου μας δεν έχουν καν ηλεκτρικό ρεύμα.
- Κάποιοι από τους μαθητές του σχολείου μας δεν έχουν καν σπίτι με τις ελάχιστες ιδιότητες που προϋποθέτει ο όρος.
Σε καιρούς έκτακτης ανάγκης, οποιαδήποτε βοήθεια, όταν προσφέρεται, οριοθετείται στην εξασφάλιση κάποιων ψηφιακών συσκευών (δεν αναφέρομαι στην κρατική φροντίδα: ένα τάμπλετ για τους 85 μαθητές του σχολείου,- όχι από ένα, καλά το καταλάβατε: ένα και μοναδικό), ίσως, κάποιας δυνατότητας διαδικτυακής σύνδεσης, ή ακόμη-ακόμη και στη σύνδεση του ηλεκτρικού ρεύματος.
Έχουν αποτέλεσμα αυτά; Σαφώς και έχουν. Λύνουν το πρόβλημα; Σαφέστατα όχι!
Ας μάθουμε να βλέπουμε την αλήθεια κατάματα. Το περιβάλλον το πρωινό, εντός σχολείου και το περιβάλλον το απογευματινό, εκτός σχολείου, είναι δυο διαφορετικά περιβάλλοντα, με διαφορετικές δυνατότητες και διαφορετικές προτεραιότητες και επιλογές.
Δυο όχθες που πρέπει να γεφυρωθούν.
Κι αν δεν μπορέσουμε να εξασφαλίσουμε για τους σημερινούς μαθητές μας το ποθούμενο για την ενίσχυση της μαθητικής τους ιδιότητας, ας προσπαθήσουμε να εξασφαλίσουμε ότι με την αυριανή τους ιδιότητα, ως γονείς, θα αποτελέσουν εκείνοι το υποστηρικτικό, οικογενειακό περιβάλλον για προκοπή και μάθηση των δικών τους αυριανών παιδιών.
Ας σπάσουμε τον φαύλο κύκλο της αμάθειας, της αδιαφορίας που προκαλεί αλλά και παράγει εντέλει τον κοινωνικό αποκλεισμό και την περιθωριοποίηση.