Δημοτικό Σχολείο Κουλούρας

«Είδες ποτέ σου πολιτεία να σηκώνεται ψηλά; Δεμένη από χιλιάδες σπάγγοι ν? ανεβαίνει στα ουράνια; [?] Πήχτρα ο ουρανός. Τόσο, που δε βρίσκανε θέση τα πουλιά. [?] Ολάκερη τη Μεγάλη Σαρακοστή, κάθε Κυριακή και σκόλη, η πολιτεία ταξίδευε στον ουρανό. Ανέβαινε στα ουράνια και τη βλόγαγε ο Θεός. Δε χώραγε το μυαλό σου πώς μπόραγε να μείνει κολλημένη χάμω στη γης, ύστερ? από τόσο τράβηγμα στα ύψη. Και όπως κοιτάγαμε όλο ψηλά, τα μάτια μας γεμίζανε ουρανό, ανασαίναμε ουρανό, φαρδαίνανε τα στέρνα μας και κάναμε παρέα με αγγέλοι [?]το κάθε σοκάκι δεμένο με τον ουρανό.

(Κοσμάς Πολίτης, Στου Χατζηφράγκου, Εστία)

Τέτοια κι άλλα πολλά διαβάζοντας και συζητώντας με τα παιδιά την τελευταία βδομάδα πριν την Κυριακή της Τυρινής, μας οδήγησαν στην απόφαση να φτιάξουμε κι εμείς και να πετάξουμε, όλοι μαζί χαρταετούς. Να κόψουμε και να δέσουμε στην ουρά τους όλες τις σελίδες των εφημερίδων με τα κακά μαντάτα, τις άσχημες ειδήσεις που σκοπό έχουν να μας τραβάνε όλο και πιο κάτω, να στραγγίσουν και τις όποιες σταγόνες χαμόγελου και αισιοδοξίας παλεύουμε να διατηρήσουμε στα πρόσωπά μας, ν’αφήσουμε διαβάσματα και έννοιες και να πετάξουμε ψηλά. Με πρωταγωνιστές τα παιδιά του σχολείου, τη συμμετοχή όλων των δασκάλων, την επίβλεψη και πρόνοια του εκπ/κού κ. Παναγιωτίδη Παναγιώτη στήθηκε ένα μικρό, πανηγυρικό και δημιουργικό εργαστήρι στην αυλή του σχολείου μας. Το αποτέλεσμα στο τέλος ήταν να απογειωθούν η ξενοιασιά,η χαρά, η ελπίδα, η αισιοδοξία, η ικανοποίηση της δημιουργίας και του αποτελέσματος.

ΑΝΑΛΗΦΘΗΚΑΜΕ ΣΤΟΥΣ ΓΑΛΑΖΙΟΥΣ ΟΥΡΑΝΟΥΣ,

Και ?του χρόνου?