Προγράμματα

    Ιούνιος 2013
    Δ Τ Τ Π Π Σ Κ
    « Μαΐ   Νοέ »
     12
    3456789
    10111213141516
    17181920212223
    24252627282930

    ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΜΑΣ

    Monthly Archives: Ιούνιος 2013

    ΤΟ «ΕΜΠΟΔΙΟΝ ΛΗΣΜΟΝΙΑΣ» ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΑΤΣΑΒΟΥ ΣΤΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΤΗΣ ΒΕΡΟΙΑΣ

    Μπορείτε να δείτε την παρουσίαση πατώντας http://www.youtube.com/watch?v=MYcPAczV1cw

    Με μισή ώρα καθυστέρηση στις 7:30 αντί στις 7:00 που ήταν προγραμματισμένη, ξεκίνησε η εκδήλωση παρουσίασης του βιβλίου του Δημήτρη Κατσαβού στη Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Βέροιας, λόγω της καταρρακτώδους βροχής και της σφοδρής χαλαζόπτωσης που βύθισε την Ημαθία και την Κουλούρα ειδικότερα στη θλίψη και την απόγνωση.

    Παρόλα αυτά, η αίθουσα γέμισε από φίλους και συναδέλφους του συγγραφέα που αψήφησαν τις καιρικές συνθήκες και παραβρέθηκαν, τιμώντας με την παρουσία τους το Δημήτρη Κατσαβό.

    Παρούσα η δήμαρχος της πόλης μας, κα Χαρούλα Ουσουλτζόγλου, ο προϊστάμενος της Διεύθυνσης Α/θμιας Εκπ/σης κ. Διαμαντόπουλος Διονύσης , εκπρόσωποι πανωσιολογιότατοι του Σεβασμιώτατου Μητροπολίτη Βεροίας Καμπανίας και Ναούσης, Δημοτικοί σύμβουλοι, Νεστορόπουλος Απόστολος, Αγγελίνας Θωμάς?), ο Διευθυντής της Δημόσιας Κεντρικής Βιβλιοθήκης, η Υπεύθυνη επικοινωνίας και Δημοσίων σχέσεων των Προτύπων Εκπαιδευτηρίων Θεσσαλονίκης κα Ιφιγένεια Ριζούλη, εκπρόσωπος του ασθενούντος σημαντικότατου προσώπου και ιστορικού της πόλης μας κ.ου Χιονίδη και άλλοι εκλεκτοί καλεσμένοι.

    Στο πάνελ των ομιλητών σημαντικοί και καταξιωμένοι άνθρωποι παρουσίασαν το βιβλίο και μίλησαν για το περιεχόμενό του και για τον συγγραφέα.

    Το συντονισμό της εκδήλωσης ανέλαβε ο έμπειρος δημοσιογράφος της ΕΤ3 Δημήτρης Παπαγρηγορίου, φίλος και «αδερφός» όπως χαρακτηρίστηκε από τον συγγραφέα, ο οποίος πέρα από την τήρηση της τυπικής διαδικασίας, αρκετές φορές πρόσθεσε με τις παρεμβάσεις του σκέψεις για το συγγραφέα-άνθρωπο, για το συγγραφέα-δάσκαλο και για το ίδιο το βιβλίο, ένα έργο έντονα βιωματικό, όπως το χαρακτήρισε.

    Ο Γιώργης Μελίκης, γνωστός και ξεχωριστός στον τόπο μας, απόλυτα σεβαστός για τη δουλειά και το έργο το οποίο παράγει, χρόνια τώρα, αναφέρθηκε στον ιδιαίτερο τρόπο με τον οποίο γνωρίστηκε με το συγγραφέα και την οικογένειά του, μίλησε για την προσπάθεια καταγραφής τη τοπικής ιστορίας, λαογραφίας αλλά και ανθρωπογεωγραφίας του γενέθλιου τόπου, της Κουλούρας, αλλά στάθηκε κυρίως στον άνθρωπο ? Δημήτρη και στο δάσκαλο ? Δημήτρη (δάσκαλο με την παλιά έννοια του όρου, όπως ανέφερε, δίχως ωράρια και δίχως όρια προσφοράς), και τόνισε τις λογοτεχνικές του αρετές και δυνατότητες, τις οποίες ανίχνευσε και παρέθεσε με κείμενα του βιβλίου που ανέγνωσε. Ξεχωριστή αναφορά έκανε, με συγκίνηση, για το «σπαρακτικό» και με έντονα μεταφυσικές ανησυχίες όπως το χαρακτήρισε κείμενο που αναφέρεται στην αφιέρωση του συγγραφέα, στην αρχή του βιβλίου, προς τους Γονείς του.

    Το λόγο πήρε στη συνέχεια ο διακεκριμένος δικηγόρος και καταξιωμένος ιστορικός, ερευνητής της περιοχής μας με το πλούσιο συγγραφικό του έργο, (πρόσφατα κυκλοφόρησε το 5ο βιβλίο του με τίτλο: Το Ρουμλούκι κατά την πρώιμη και μέση οθωμανοκρατία),κος Γιάννης Μοσχόπουλος, ο οποίος, αφού μίλησε για τη μεγάλη προσπάθεια του συγγραφέα να καταστήσει γνωστό, ζωντανό και να το μεταδώσει ως γνώση και αξία ένα μεγάλο μέρος από το παρελθόν και τους ανθρώπους της Κουλούρας, πέρασε σε πιο εξειδικευμένες ιστορικές αναφορές και αναγνώσεις αποσπασμάτων του βιβλίου διανθίζοντας το λόγο του βέβαια, με γνώσεις μέσα από το πηγάδι των δικών του ερευνών.

    Ο κύκλος των ομιλητών έκλεισε με την παρέμβαση του συγγραφέα του βιβλίου, ο οποίος μίλησε για τον χρόνο που «ως γλύπτης της μορφής παράφορος» φθείρει, αλλοιώνει και σιγά-σιγά αφανίζει με το πέρασμά του πρόσωπα, ήθη?» όλα αυτά τα στοιχεία που «?καθορίζουν το χώρο και το πλαίσιο στο οποίο κανείς γεννιέται, μεγαλώνει, πλάθεται και ζει?». Και συνεχίζοντας ανέφερε: «Θαμπώνουν?χάνουν τη λάμψη και τη διαφάνειά τους, την καθαρότητά τους. Ιδιότητες που σιγά ? σιγά ένοιωσα να ταυτίζονται μέσα μου με την ανάγκη να εκφραστώ, να αυτοπροσδιοριστώ. Να προσκομίσω με όχημα το λόγο και το συναίσθημα όλα αυτά που μου υπαγόρευαν οι προσωπικές μου εμπειρίες και βιώματα από τη μια, καθώς και η συλλογική μνήμη από την άλλη, να τα καταθέσω μέσα σ? αυτό το έργο, όλα?, πρόσωπα, καταστάσεις, αντικείμενα, σχέσεις, ήθη, έθιμα, ασχολίες?, ως προς τη φυσική τους υπόσταση και ύπαρξη (ζωή, θάνατος, αέναη συνέχεια) αλλά και ως, τολμώ να πω, προς τη μεταφυσική τους σημασιολογία και παρέμβασή τους στη διαμόρφωση του είναι μας».

    Αυτόν αναφέρει ως πρώτο λόγο ενασχόλησης και συγγραφής του παρόντος πονήματος. Ο άλλος λόγος, ανέφερε, παρακάτω ήταν «?η ευθύνη μου και ως εκπαιδευτικού απέναντι στα νιάτα του τόπου μου και μάλιστα σε καιρούς σκοτεινούς και ύποπτους που υπαγορεύουν μιαν όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ορατότητα?».

    Κλείνοντας ευχαρίστησε συγκινημένος το Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Βεροίας, Καμπανίας και Ναούσης κ. Παντελεήμονα, αλλά και τους Γιώργη Μελίκη και Γιάννη Μοσχόπουλο για την εμπιστοσύνη και την αγάπη με την οποία περιέβαλαν την προσπάθεια τούτη και προλόγισαν το «Εμπόδιον λησμονιάς», αλλά και όλους τους συγχωριανούς του που με τον έναν ή άλλο τρόπο βοήθησαν στον εμπλουτισμό του καθώς και τα παιδιά του σχολείου που ενεπλάκησαν ενεργά στο όλο εγχείρημα «Υποστηρίζοντας και συμμετέχοντας ενεργά στη συγγραφή ενός βιβλίου τοπικής ιστορίας», μια φράση η οποία αποτελεί και τον τίτλο πολιτιστικού προγράμματος το οποίο ο Δημήτρης Κατσαβός , ως δάσκαλος και ως διευθυντής του σχολείου Κουλούρας «έτρεξε» με τους μαθητές.

    Την παράσταση όμως έκλεψαν στο τέλος οι μαθητές του σχολείου, που με την καθοδήγηση της δασκάλας, Σοφίας Παυλίδου, έκλεισαν την εκδήλωση με ένα δρώμενο-μοιρολόι προς τους κεκοιμημένους  μας καθώς και με δυο τραγούδια του έρωτα και της ζωής, τραγούδια της περιοχής μας, ντυμένα με τις παραδοσιακές φορεσιές του τόπου μας και στολισμένα με το περίφημο και περήφανο κατσούλι.

    Μια κατά γενική ομολογία, πετυχημένη εκδήλωση, σεμνή, γεμάτη ανθρωπιά, ευαισθησία και συγκίνηση, στοιχεία που έγιναν ακόμη πιο έντονα, καθώς την ίδια χρονική στιγμή το τιμώμενο χωριό και οι κάτοικοί του, η Κουλούρα και οι Κουλουριώτες δοκιμαζόταν από μια απερίγραπτη και πρωτόγνωρη θεομηνία, που κατέστρεψε σοδειές και γεννήματα, υπενθυμίζοντας με τραγικό τρόπο την αιώνια μοίρα αυτών των ανθρώπων, των ανθρώπων της γης και του μόχθου, που παλεύουν, πάντα και τώρα, απροστάτευτοι από πολιτεία και κράτος, καμιά φορά?κι απ? τον ίδιο το Θεό.

    ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ «ΕΜΠΟΔΙΟΝ ΛΗΣΜΟΝΙΑΣ, Η ΚΟΥΛΟΥΡΑ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΚΑΙ ΤΟ ΧΡΟΝΟ»

    ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ

    Τίτλος βιβλίου: «Εμπόδιον λησμονιάς, η Κουλούρα στο χώρο και το χρόνο».

    Συγγραφέας: Δημήτρης Στ. Κατσαβός

    Αντικείμενο: Τοπική ιστορία, λαογραφία και ανθρωπογεωγραφία του χωριού.

    Προλογικά σημειώματα βιβλίου:

    Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμονα,

    Γιώργη Μελίκη- συγγραφέα, λαογράφου, δημοσιογράφου,

    Γιάννη Μοσχόπουλου-ιστορικού, δικηγόρου.

    Το βιβλίο είναι αποτέλεσμα πολύχρονης προσπάθειας του συγγραφέα να συγκεντρώσει πληροφορίες, να καταγράψει ανθρώπους, στιγμές και συναισθήματα, ήθη, έθιμα και αντέτια, να ανακαλέσει μνήμες και φωτογραφικά ενθυμήματα των κατοίκων, να βυθιστεί στη σοφία και τη γνώση της τοπικής βιβλιογραφίας και των ανθρώπων της και να καταθέσει όλα αυτά ως «κιβωτό μνήμης» στην επόμενη γενιά, την οποία ενέπλεξε στο παραπάνω εγχείρημα στα πλαίσια του Πολιτιστικού προγράμματος του οποίου είχε την ευθύνη και «έτρεξε» στο σχολείο με τους μαθητές με τίτλο: «Υποστηρίζοντας και συμμετέχοντας βιωματικά, στη συγγραφή ενός βιβλίου Τοπικής Ιστορίας».

    ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΣΤ. ΚΑΤΣΑΒΟΥ

     

    Γεννήθηκε το 1965 στην Κουλούρα Ημαθίας, όπου μεγάλωσε και μαθήτευσε στο σχολείο του χωριού του, του οποίου τώρα είναι διευθυντής.

    Στα πλαίσια της εκπαιδευτικής του ιδιότητας και του διοικητικού του έργου, πλέον, στην εκπαίδευση προσπάθησε και εξακολουθεί να παλεύει για ένα σχολείο ανοιχτό στην κοινωνία, με έντονα τα στοιχεία της ελευθερίας και της δημιουργικής έκφρασης για δασκάλους και παιδιά.

    Παράλληλα (και μαζί με τη σύζυγό του, Περηφανοπούλου Δέσποινα), ασχολείται τα τελευταία 25 χρόνια με τον εικαστικό χώρο δημιουργώντας έργα (βυζαντινές εικόνες, γοργόνες?) με έντονο το προσωπικό ύφος, στηριγμένα όμως στα στοιχεία της παράδοσής μας, και πραγματοποιώντας εκθέσεις στην Ελλάδα (Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Ερμούπολη?) και το εξωτερικό (Αγγλία, Γερμανία?) για τις οποίες απέσπασε θετικές κριτικές και σχόλια από φορείς (Υπουργείο Πολιτισμού, Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού, Ιερά Μητρόπολη Βεροίας?) αλλά και καταξιωμένους ανθρώπους του χώρου (Γιάννης Βράνος, Χριστόδουλος Χάλαρης?).

    Τα τελευταία 2 χρόνια επιστρέφοντας στο γενέθλιο τόπο και το σχολείο του οποίου υπήρξε μαθητής αφιερώθηκε ολόψυχα σ? αυτό και οι προσπάθειές του άρχισαν ήδη να αποφέρουν καρπούς.

     

    Η ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΕΛΑΣΗ ΤΩΝ ΦΡΟΥΤΩΝ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΤΗ ΘΡΙΑΜΒΕΥΤΙΚΗ ΤΗΣ ΠΟΡΕΙΑ

    Η Μεγάλη Παρέλαση των φρούτων καθήλωσε και το κοινό της Θεσσαλονίκης. Στο κινηματοθέατρο «Ολύμπιον» στη καρδιά της πόλης (όπου τα παιδιά είχαν το χρόνο να απολαύσουν και να γνωρίσουν την πλατεία Αριστοτέλους), παρουσία πλήθους κοινού και πολλών επισήμων (Δ/ντης Κρατικού Θεάτρου, Περιφερειακός Δ/ντης Α/θμιας και Β/θμιας Εκπ/σης Κεντρικής Μακεδονίας, η Αντιδήμαρχος Πολιτισμού Δ. Θεσσαλονίκης, η πρόξενος της Κύπρου, ο Δήμαρχος Δερρύνειας της Κύπρου, ο ιδιοκτήτης των Πρότυπων εκπαιδευτηρίων Θεσσαλονίκης, πανεπιστημιακοί δάσκαλοι, κ.ά.) τα παιδιά του Δημοτικού Σχολείου Κουλούρας εντυπωσίασαν το κοινό που κατέφυγε πολλές φορές σε ενθουσιώδη χειροκροτήματα και επιδοκιμασίες.

    Η ζωντάνια, η χάρη, η ομορφιά και η αφοπλιστική άνεση την οποία εξέπεμπαν τα παιδιά της θεατρικής μας ομάδας, αποτέλεσαν αντικείμενο σχολιασμού από το ευρύ κοινό αλλά και από ειδικούς (σκηνοθέτες, εμψυχωτές θεάτρου, παρουσιαστές της τηλεόρασης και δημοσιογράφους?) με τους οποίους συνομιλήσαμε.

    Επιστέγασμα της όλης προσπάθειας των παιδιών ήταν η βράβευσή τους και η επαφή τους με ηθοποιούς καταξιωμένους (παλιούς και νέους), πρόσωπα γνωστά και αγαπημένα της τηλεόρασης (όπως ο Σερβετάς που έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τα παιδιά μας και γνώση για τις συνθήκες και τον τρόπο δουλειάς του σχολείου μας) οι οποίοι φωτογραφήθηκαν με τα παιδιά μας, αγκαλιάστηκαν, συνομίλησαν?

    Τέλος, χορτάτα τα παιδιά μας απ? τη γλυκιά γεύση της αποδοχής και της αναγνώρισης των προσπαθειών τους, γέμισαν τα καλάθια τους με εμπειρίες, και πρωτόγνωρες γι? αυτά καταστάσεις και εικόνες και επέστρεψαν χαρούμενα, γαληνεμένα, ευτυχισμένα αλλά και περισσότερο σοφά, στην αγκαλιά των γονιών τους που τα καμαρώνουν.

    Η Δ/νση  και το διδακτικό προσωπικό του Σχολείου εκφράζουν για μια ακόμη φορά τις ευχαριστίες τους και τα συγχαρητήριά τους προς τα παιδιά αυτά, τα ευλογημένα που κάνουν το σχολείο και το χωριό τους περήφανο.